Voor een ieder die het vandaag zonder Valentijn moet stellen… geniet van deze periode in je leven en probeer vandaag alle lovey-dovey berichten overal niet te veel op jezelf te betrekken. Ik kan mijn leven zonder Tuur op dit moment niet meer voorstellen, maar ben toch echt vijf valentijnsdagen achter elkaar alleen geweest.
En als ik daar aan terug denk, denk ik vooral… als ik zeker geweten had dat ik Tuur zou tegen komen, had ik nog meer van het ‘alleen zijn’ kunnen genieten. De ene dag zonder vriend vond ik leuker dan de ander, de ene dag voelde ik me beter dan de ander. Een beetje zoals het leven is, zeg maar.
De dagen dat ik me minder voelde, maakte ik me weleens zorgen… zou ik ooit iemand ontmoeten waar ik wel samen mee zou willen zijn? Ik had het idee dat alle ‘goede’ inmiddels wel bezet waren en dat de vijver ieder jaar kleiner werd. Daarnaast vertikte ik het op een dating-app of website te gaan en zat ik op zaterdagavond liever op de bank dan dat ik in de kroeg stond.
Mijn leven was verder hartstikke leuk, ik voelde me zelfstandig en ik reisde van Boston en New York tot Oostenrijk. Het idee dat ik iedere dag zomaar in mijn auto zou kunnen stappen en naar het buitenland kon rijden… ultieme vrijheid, waar ik ultiem van genoten heb.
Ondertussen werd ik regelmatig gevraagd waarom ik geen relatie had, waardoor ik weer ging twijfelen of ik op mijn leeftijd niet een keer een relatie moest hebben. Gek genoeg kwamen die vragen altijd op het moment dat ik heel lekker in mijn vel zat. Alsof mensen niet konden begrijpen dat ik gelukkig was met mijn (single)leven. Tegelijkertijd kreeg ik vaak te horen ‘het komt als je het niet verwacht’ wat ik eigenlijk vrij moeilijk vond om te geloven, na al die jaren zonder partner.
Maar die mensen hadden dus wel gelijk. Het kwam vrij onverwacht. Tijdens een project waarbij een sociaal leven in mijn hoofd eigenlijk helemaal niet paste en ik in mijn hoofd het krijgen van een relatie eigenlijk al had afgeschreven. Ik probeerde het nog te ontkennen, maar mijn omgeving zag het meteen.
Ik was vijf jaar vrijgezel geweest, hij kon zich niet eens meer precies herinneren wanneer hij zijn laatste relatie gehad had. We hadden allebei een heel leuk leven, maar we hadden ons allebei nog nooit zo gevoeld. En ondanks dat mijn hoofd gilde ‘hij is je coach!!!’ kon ik niet anders dan mijn hart volgen. Over een half jaar gaan we trouwen. Het kan verkeren.
Wat ik wil zeggen. Geniet van je ‘vrije’ leven. Geniet van alle mogelijkheden dat het biedt. Probeer je niet teveel zorgen te maken over de toekomst, geniet van het nu en volg je gevoel. Probeer je niet teveel aan te trekken van alle mensen die zich zorgen maken over je ‘vrijgezelle status’. Ik geniet van mijn leven nu, maar denk ook met veel plezier terug aan die tijd dat mijn leven nog niet zo’n duidelijke richting op ging.
Liefs,
Annemerel
♥
Mooi gezegd:)
Het is je gegund! Zo fijn om te lezen dat je je liefde hebt gevonden. En dat gevoel ken ik “als ik maar zou weten dat er iemand zou zijn voor mij”. Hoewel ik nu geen relatie heb, heb ik wel het gevoel dat het goedkomt, ik weet alleen nog niet hoe :)
Ahh mooie postje!
Dankjewel dat je hier even bij stil staat. Dit had ik even nodig. Ik kan over het algemeen echt genieten van mijn single bestaan, maar heb het er de laatste paar weken best moeilijk mee. Hoop dat ik ook snel op een onbewaakt moment overvallen wordt door de liefde en tot die tijd ga ik weer proberen te genieten van mijn vrijheid. ❤
komt vast goed!
Auteur
Aaah Simone, knuffel voor jou! Wellicht heeft het ook met de (donkere) tijd van het jaar te maken. Hoop dat het snel voorjaar wordt :)
Mooi verwoord Annemerel!
dankje voor dit artikel, het is echt mooi verwoord. Hoewel ik dat nu met valentijn niet zo erg voel is het wel met kerst zon moment dat ik me echt alleen voel als single.
Auteur
Snap ik! Gelukkig duurt dat nog ruim tien maanden ;-)
✨
Hier ook meer dan 10 jaar achtereen single geweest. Soms de wanhoop nabij.. want dik 10 jaar is wel erg lang! Erg genoten van het single zijn, wat was dat soms toch heerlijk. Maar soms ook echt bedenkend hoe lang ik nog alleen moest zijn (meestal waren dit op die ‘samen’ dagen net als kerst, bepaalde feestjes etc.) Ik ben toch na een jaar of 7 aan het tinderen en pepperen geslagen en daar mijn huidige liefde ontmoet. We wonen nu al een tijdje samen en zijn op zoek naar een ander koophuis. Is het toch nog ‘goed gekomen’ haha.. Inderdaad geniet van het single zijn, dat je echt nooit iemand kan vinden komt toch nauwelijks nog voor al denk je soms van wel…
Auteur
Wat mooi om te lezen! Ik denk dat Tinder (en alle andere moderne dating-methoden) hele goede manieren zijn om iemand tegen te komen, ik vond het alleen lastig omdat ik nogal makkelijk te googlen ben. Daarnaast zwierven er meerdere nepprofielen van mij op Tinder. Als je dan gewoon kan zeggen ‘nee, ik zit niet op Tinder’ dan kan daar ook geen verwarring over komen te ontstaan.