DIARY: 138

Wat een heerlijk druk (druk!) maar vooral FIJN weekje. Een week die zoals gewoonlijk op maandag begon, maar eh… bij hoeveel mensen voelde die dag daadwerkelijk als een maandag? Ik had de hele dag het gevoel dat het zondag was. Mijn rondje hardlopen door de duinen voelde als een relaxte zondagochtend-run, het werken op mijn MacBook in de tuin voelde als zondag en die Aperol en de kippenpootjes van de barbecue voelde al helemaal als een zondag. Needless to say, dinsdag voelde het als een maandag.

Of nou ja… een maandag. Ik hou van maandagen, ik weet niet wat het is, maar op maandag begin ik altijd vol goede moed. Deze dinsdag voelde meer als een woensdag. Toen ik mijn mail op kantoor opende werd ik bijna panisch (heb ik normaal eigenlijk nooit last van) en toen ik ook nog eens hoorde dat ik de bootcamp die we met kantoor gingen doen gefilmd zou worden, had ik het al helemaal niet meer. Ik hou niet van filmcamera’s. Sterker nog, ik haat ze. Ik praat raar, ik beweeg raar, ik hou het liever bij foto’s en tekst. Maar goed, ik had eigenlijk niet echt een keus en zette mijn meest vrolijke hoofd op en deed gezellig mee. Merk wel dat ik de afgelopen maanden veel minder heb hardgelopen.. Halleluja, van die tien kilometer die ik maandag liep, had ik dinsdag dus echt heel veel spierpijn, oeps.

Goed, na de bootcamp hevig zwetend weer aan het werk. De mails in mijn mailbox beantwoord en gedaan wat ik moest doen. Eten schoot er wel een beetje bij in en dat moest ik ’s avonds bekopen. Ik was weer met mijn auto naar Amsterdam gereden, in plaats van dat ik met de trein was gegaan. Toen ik in mijn auto stapte voelde ik het al… honger. Ok, Annemerel.. je moet toch nog tanken, tank bij Hoogmade en rij dan even door naar de McDonalds. Zo gezegd zo gedaan zou je denken, maar nog voor Hoogmade belandde ik in een file, stilstaand verkeer. GRRR. Honger. Toen ik bij Hoogmade getankt had wilde ik richting McDonalds rijden, maar in plaats van dat ik naar de McDonalds reed, reed ik de snelweg weer op. NOOOOOOO! Uiteindelijk heb ik ergens in Den Haag een McDrive gepakt maar toen had ik inmiddels al zo’n honger dat ik misselijk werd van het eten (dat kan er ook mee te maken hebben dat McDonalds gewoon misselijkmakend voedsel is natuurlijk). Daarna reed ik direct door naar mijn oude appartement om de laatste dozen te halen, daar waren ook mijn ouders gelukkig, want in mijn Ford Ka past misschien net één verhuisdoos ;-).

De volgende dag ging de wekker alweer om 5.30u, YES! Hahaha, oooh wat was ik moe. Om 6.15u ging ik de deur uit en reed ik naar de tram. Via Den Haag Centraal ging ik naar Haarlem, waar ik een koffiedate had met Laura en vervolgens weer verder naar Amsterdam, voor een dagje kantoor. Woensdag was gelukkig een iets minder stressvolle kantoor dag, maar erg rustig was ik toch ook niet er stonden voor ’s avonds thuis namelijk ook nog een aantal klusjes op me te wachten en daar was ik in mijn hoofd de hele dag mee bezig. Toen ik thuis kwam liet ik echter alles uit mijn handen vallen, trok ik mijn hardloopkleding aan en ben ik gaan rennen. Jammer van mijn To Do List, maar dat hardlopen had ik op dat moment even nodig. Toen ik om tien uur in bed stapte was ik al naar dromenland vertrokken voordat ik mijn wekker had kunnen zetten.

GELUKKIG werd ik donderdag om 6.00u wakker van het licht, want die wekker was dus niet gezet. Ook dit keer ging ik weer met de auto richting kantoor wat betekende dat ik er al om tien voor half negen was, maar dat konden jullie in mijn plog al lezen en zien. Ook donderdag was ik continu achter de feiten aan het aanhollen en toen ik thuis kwam zou ik eigenlijk een tweede poging moeten doen om aan die To Do List te beginnen, maar ja… ik was moe, zowel mentaal als fysiek en dus besloot ik een klein stukje hard te lopen en daarna naar bed te gaan. Dat kleine stukje werd uiteindelijk nog 11 kilometer, maar lekker was het wel. Toen ik in bed stapte had ik het gevoel dat ik een hele nacht op stap geweest was, heerlijk rozig.

Goed, vrijdag moest ik er dus wel aan geloven, die To Do List, en die was ondertussen niet misselijk geworden. Blogjes, facturen maken, mails beantwoorden, koffer inpakken, nagels lakken (heel belangrijk!), dingen met de boekhouder regelen, dingen met de makelaar regelen, medicijnen halen, andere boodschapjes halen, laatste wasjes draaien… een aardige to do list dus. Maar hé CURAÇAO!!!!

Over zaterdag en zondag lezen jullie snel! Ik heb mijn diary op vrijdagavond al geschreven, omdat ik niet precies wist hoe het in Curaçao geregeld zou zijn met internet en vrije tijd. Geloof me, ik maak het goed met jullie met mijn diary’s die komende week online verschijnen.

Liefs,
Annemerel