DIARY: Vlogmas, Tuurs oog ‘ongeluk’ en ik ga aan de slag met selftan

Ik liep voor het eerst vijf kilometer, we hebben (weer) een nieuwe kinderwagen om te testen, Tuur heeft een aanvaring met Philippa en ik ga aan de slag met een selftan.

Van maandag heb ik geen beelden, ik was bij mijn ouders aan het werk en om de een of andere reden heb ik er niet aan gedacht om mijn iPhone erbij te pakken. Dinsdag werkte ik thuis en was ik samen met Philippa. Ze viel ’s ochtends in slaap met haar lievelingsboekje en denk maar niet dat ik dat boekje terugkreeg. Iedere keer als ik het uit haar handjes probeerde te vissen pakte ze het steviger vast. De reden waarom ik het weg wilde leggen was omdat het een knisperboekje is en een beweging en ze maakt zichzelf wakker door dat geluid. Dat gebeurde dus ook…

Ik besloot dinsdag – ondanks dat ik geen afspraken had – me wel gezellig aan te kleden en wat op mijn gezicht te smeren. Dat gebeurt niet vaak, maar zou ik wel vaker moeten doen, kost amper tijd en ziet er toch wel wat gezelliger uit.

Ook dinsdag: we mogen weer een nieuwe kinderwagen testen van Thule. Dit keer de Urban Glide 2, een hardloopkinderwagen speciaal voor in de stad. We hadden de Glide 2 en die was fantastisch, maar wellicht toch iets minder geschikt voor in de stad. Hij is best wel groot waardoor je niet makkelijk in een kleine stads supermarkt boodschappen kunt doen en door het vaste voorwiel is hij ook meer geschikt voor lange rechte wegen dan de fietspaden in de stad.

Ik was lekker aan het werk, totdat Philippa wakker werd… ik vind het zo leuk om haar te zien spelen met zichzelf op de babyfoon.

Woensdag liep ik voor het eerst in veertien maanden vijf kilometer achter elkaar, zonder ook maar een keertje te stoppen. Het voelde goed en smaakte naar meer. Ondanks dat ik niet het lekkerste weer had uitgekozen en op de terugweg de wind vol in mijn gezicht had. Toch heel blij dat het me gelukt is. Van de fysio heb ik groen licht gekregen om verder op te bouwen naar 10 kilometer, maar ik moet ook nog flink aan mijn bekkenbodem/core blijven werken want die is nog niet helemaal hersteld van de bevalling.

Ik was weer bij mijn ouders aan het werk en maakte een korte stop bij ZARA. Philippa groeit als kool en heeft nu maat 74. Ik hoop dat ze hier nu eventjes op blijft hangen, want hier is bijna niet tegenop te kopen.

Tot kerst vlog ik dagelijks, althans dat is het idee. In 2016 deed ik voor het eerst mee aan vlogmas en eind november dacht ik ineens, dat ga ik gewoon weer doen. Inmiddels zijn de eerste zes vlogs live en zitten we dus al op een kwart. Ik vind het veel makkelijker om te vloggen als ik het dagelijks doe, het wordt dan een soort van tweede natuur, waar ik niet over hoef na te denken. Toch ga ik hier in 2022 niet mee verder hoor, ik vind het heel leuk voor een paar weken, maar daarna gaan we gewoon weer over op wekelijkse vlogs. Geeft net iets meer rust.

Ik maakte weer mijn lievelingspasta van Half Baked Harvest, de Franse uien pasta. Ik denk dat je aderen hiervan dichtslibben, maar als je dit eens in de zoveel tijd eet moet het volgens mij wel kunnen.

Vrijdag werkte ik weer samen met Philippa thuis en ik had een good hairday, dus ik maakte deze selfie.

Toen Tuur uit school kwam trok ik snel mijn hardloopschoenen aan en ging ik naar buiten voor mijn looptraining. Ik deed 4x 1o minuten met een minuutje wandelpauze. Het ging niet vanzelf, maar het ging wel echt lekker. Ik loop op dit moment zonder schema maar bespreek steeds met Tuur wat voor training ik zal doen aan de hand van hoe ik me voel, hoe ik geslapen heb en wat ik de training ervoor gedaan heb.

Zaterdag kwam er verlaat kraambezoek voor Philippa. Van te voren deden we allemaal even een sneltestje. Ik hoop natuurlijk altijd dat ik geen corona heb (duhh), maar om de een of andere reden heb ik er toch altijd weer zwangerschapstest-associaties bij en hoop ik ergens toch op een tweede lijntje. Gelukkig heb ik die tot op heden nog niet gehad op mijn sneltest. Ik vond die positieve test trouwens misschien wel het leukste van mijn hele zwangerschap. Die ontlading toen dat tweede lijntje zichtbaar werd, ik kan er nog steeds helemaal enthousiast van worden.

Philippa en ik wandelde zaterdagochtend naar de bakkers. Eerst naar de Franse bakker voor stokbrood en amandelcroissants, daarna naar de bakker om de hoek voor de lekkerste kruid- en pepernoten. Oh en speculaastaart.

Ondertussen zat Tuur bij de huisartspost omdat hij heel veel last van zijn oog had. Philippa had er twee dagen eerder met haar vinger ingeprikt en dat begon steeds pijnlijker te worden. Er zit een krasje op zijn hoornvlies. Arme Tuur. Je zou niet verwachten dat zo’n schattig klein baby’tje zoveel schade aan kan richten, maar eh… wel dus.

Ik dacht zaterdag, laten we eens een selftan gebruiken. Nou… ik weet nog steeds niet wat ik er van vind. Ik gebruikte Tanrevel in de kleur ‘original’ maar ik weet niet of ik het nu verkeerd gedaan heb of dat mijn huid gewoon heel heftig op pigment reageert, maar ik heb het gevoel alsof mijn hoofd denkt dat het hoogzomer is. Ik vind het nogal heftig en weet niet of ik het voor herhaling vatbaar vind.

Zondag, weer een gezellige dag met Tuur en Philippa. Mijn kleurtje zie ik voor het eerst met daglicht en is… nog steeds best heftig. Maar misschien moet ik er ook wel gewoon aan wennen. We keken de Valencia Marathon, ik editte mijn video en schrijf ’s middags deze blog. Philippa slaapt op dit moment en als ze straks wakker wordt gaan we met zijn drieën hardlopen. Het gaat gelukkig weer wat beter met Tuurs oog, dus dat moet ook gewoon mogelijk zijn. Ik heb er zin in. En ben nu alvast aan het bedenken waar we chocolademelk gaan drinken na afloop, want hallo… het is zondag.

Komende week staat er wederom niets op het programma. Oh ja, een afspraak in het ziekenhuis met Philippa bij de allergoloog. Maar verder staat er niets op het programma waarvan je denkt ‘nou dat is nu echt iets om naar uit te kijken’. Toch heb ik zin in komende week. De adventskalender van Have a Good Run is een groot succes en ik vind het zo leuk om mensen actief bezig te zien met de trainingen en opdrachten. Daarnaast heb ik zin in mijn looptrainingen, om bij mijn ouders te werken en om ’s avonds lekker op de bank te ploffen met een kerstfilm. Ook denk ik dat we deze week maar eens een kerstboom moeten gaan kopen en dat vind ik toch ook altijd wel weer een leuk momentje. Kortom. Genoeg om naar uit te kijken. Ik hoop jullie ook.

Liefs,
Annemerel