DIARY: #17

Pakketjes, pakketjes, een zonnige fietstocht, verjaardagsjurk, verse highlights en lichte striae-paniek. Dit was mijn week 17 van 2021.

Afgelopen maandag was het pakketjesdag. Al voor negen uur waren de eerste twee pakketen (de box en het boxkleed) binnen. Daarna volgden nog twee Dyson luchtverfrissers (heb een samenwerking), de kast voor de babykamer (bestaande uit drie dozen) en een cadeautje voor mijn moeders verjaardag binnen. Het meest blij was ik met het boxkleed, zo lekker zacht en ik vind de kleur prachtig. Kan niet wachten om de box op te zetten, maar ik denk dat we daar nog heel even mee wachten. Die staat op dit moment toch alleen maar stof te happen hier in huis.

Dinsdag kwam er wederom een pakketje binnen. Ik had een super mooi jurkje gezien en Tuur vond het ook echt meteen een ‘Annemerel-jurkje’. Dus besteld onder het mom van ‘leuk voor mijn verjaardag’. Helpen jullie me hopen dat het op 12 mei zonnig en warm is? Dan zien jullie hem in zijn geheel ;-). Het is een jurkje van Fabienne Chapot, niet speciaal voor zwangere lichamen dus. Kon gelukkig nog steeds in maat 36, dus heb hier na de bevalling vast ook nog wat aan. Wat wel fijn is, aangezien ik verwacht dat ik hem tijdens mijn zwangerschap niet heel veel zal dragen.

Het is deze week meivakantie en Tuur heeft vrij van zijn Nederlandse school. We zijn van plan om het balkon op te vrolijken, dus checkte ik afgelopen week alvast hoe lang de zon eigenlijk op ons balkon staat, als ‘ie schijnt natuurlijk. Het antwoord, tot 13.00u ! Best lekker om in de ochtend op het balkon te kunnen zitten dus.

Afgelopen week maakte ik de laatste Weekly voor Have a Good Winter Run, zestien weken lang maakte ik iedere week een mini magazine voor de deelnemers van het winterprogramma van Have a Good Winter Run. Het betekende ook iedere week een nieuw recept. Als afsluiter ging ik voor dit heerlijke recept voor race pancakes op basis van havermout, banaan en ei.

Hoe tof is dit speelkussen? Gekregen van de maakster, Sanne van Leaf by Linden. Ik heb het blad in bamboestof in de kleur Calm White.

De gang staat nog steeds vol met ingepakte dozen, maar onze woonkamer inmiddels ook. Alhoewel… het moet gezegd worden, Tuur heeft het van het weekend opgeruimd en het ziet er nu alweer een stuk gezelliger uit in huis.

Zo fijn om dicht bij de duinen te wonen, binnen een kilometer bevind ik me in de mooiste natuur. Merk wel dat ik er steeds langer doe om er te komen, aangezien het lopen steeds minder soepel gaat. Denk dat ik binnenkort die kleine kilometer toch maar ga fietsen, heb ik meer energie over voor de wandeling door de duinen.

Donderdag had ik een afspraak bij de kapper om mijn haar te laten kleuren. Het was alweer twintig weken geleden dat ik dat voor het laatst gedaan had en het was nodig. Zo blij met de kleur. Ik kies trouwens altijd voor een ‘half hoofd’ met highlights en vraag of ze ze extra dun in willen zetten zodat de uitgroei iets minder heftig zichtbaar is. Hopelijk red ik het op deze manier weer tot eind augustus, begin september…

Vrijdag ging Tuurs wekker al om kwart voor zes en ik besloot tegelijk met hem op te staan, omdat ik dat eigenlijk altijd doe. Het betekende wel dat ik voor tien uur ‘ochtends al een rommelende maag had. Gelukkig stond er nog een klein hapje pasta in de koelkast van de dag ervoor. Het is ravioli met paddenstoelen en kip, te lekker.

Ik had met Laura afgesproken om te wandelen in Meijendel en besloot vrij spontaan om in plaats van de auto, mijn fiets te pakken. Het was ongeveer tien kilometer fietsen naar waar we hadden afgesproken en dat leek me net een mooie afstand om op rustig tempo te fietsen. Ik had die dag verder geen essentiele to-do’s dus kon ook gewoon mijn tijd nemen en rustig fietsen. Dat ging best aardig eigenlijk. Google Maps gaf aan dat ik er 32 minuten over zou doen, ik deed er 45 minuten over (inclusief pitstop bij een toilet dat ik onderweg tegenkwam). Niet gek voor 33 weken zwanger zijn, toch? Moet mezelf alleen niet willen vergeleken met vroeger, toen pakte ik juist winst op het schema van Google, haha.

De wandeling met Laura was super gezellig, ik blijf het zo bijzonder vinden om samen alles te beleven (Laura is drie dagen na mij uitgerekend).

Aan het eind van de dag, rond een uurtje of zeven, was ik wel een beetje moe. Maar heel eerlijk, dat ben ik iedere dag rond dat tijdstip. Ook toen ik nog niet zwanger was. En al helemaal als het zonnetje zo lekker naar binnen schijnt… kan door zo ‘loom en lui’ van worden.

Zaterdag stond ik onder de douche en schrok ik, wat was dat op mijn buik? Striae? Ik weet dat 80% van de vrouwen met kinderen ‘last’ heeft van van striae en dat de kans dat ik het op een bepaald moment krijg zeer aannemelijk is, maar als het moment dan daar is… ik vond het niet heel leuk om het zachtjes uit te drukken. ‘Gelukkig’ bleek het loos alarm. Ik denk dat het gewoon iets oppervlakkigs was, gesprongen bloedvaatjes ofzo? Het is nu in ieder geval bijna helemaal weg.

’s Middags had ik de virtuele babyshower van Aranka. Nog een vriendin die in juni is uitgerekend. Voor de gelegenheid trok ik een jurkje aan, ook al heeft niemand dat waarschijnlijk gezien omdat ik alleen met mijn hoofd in beeld was. Ach ja, had ik tenminste nog een gelegenheid om een jurkje aan te trekken.

Zondagochtend stonden Tuur en ik al vroeg bij het tuincentrum. We hebben een kleine schutting gekocht voor ons balkon en wat kiezels die we aan de randen willen leggen. In het midden willen we een vlondertje leggen, die hebben we besteld bij Ikea en kunnen we woensdag ophalen. Op dit moment is Tuur de randen van het balkon aan het verven omdat die echt héél erg lelijk waren, een combinatie van grijze verf en roestkleurige plekken waar de verf was afgebladderd. Geen heel leuk aanzicht. Hopelijk heb ik volgende week mooie voor en nabeelden voor jullie.

Na het tuincentrum maakten we een wandeling door de Horsten met mijn ouders. Daar waren we dit jaar helemaal nog niet geweest dus dat was wel weer eens leuk. Ook leuk om mijn ouders weer eens in real life te spreken natuurlijk. Kan echt niet wachten tot iedereen is ingeënt en we elkaar weer wat makkelijker kunnen zien. Mijn vader heeft inmiddels zijn eerste prik gehad, mijn moeder helaas nog niet. Ze is deze week 60 geworden, maar komt dus uit 1961 en hoort dus bij de groep 1961 t/m 1971. Ik hoop zo dat ze voor mijn bevalling gevaccineerd kan worden, maar ik reken eerlijk gezegd nergens meer op.

’s Avonds maakte ik samen met Tuur onze favoriete risotto van het moment, tomatenrisotto met garnalen. Ik heb op het moment van schrijven spijt dat ik maar een keer heb opgeschept, het was zo lekker. Ik heb nog steeds de hele dag trek in van alles en nog wat.

Inmiddels is het maandag. Tuur is vrij en is zoals gezegd op het balkon bezig. Ik heb net voor het eerst in mijn leven een self-tan op mijn benen aangebracht (met een beetje hulp van Tuur) en voel me erg oncomfortabel, haha, durf niet te gaan zitten omdat ik bang ben dat ik dan strepen krijg. Heel benieuwd naar het resultaat. Als het een beetje mooi wordt ga ik de rest van mijn lichaam ook doen (het is veilig tijdens zwangerschap). Morgen wil ik samen met ‘mijn fotograaf’ foto’s gaan maken en kan me niet herinneren dat ik ooit in mijn leven zo spierwit ben geweest. Voel me net iets zelfverzekerder met een kleurtje. Dus hopelijk gaat dit werken. 

Fijne week allemaal!

Liefs,

Annemerel