DIARY: 173

Terwijl ik de laatste hand aan mijn Diary leg, bevind ik me wederom in Oostenrijk. Iedere keer als ik denk dat dit echt de laatste keer was dat ik op ski’s stond dit jaar, wordt me weer een andere persreis aangeboden. En wie ben ik om dan nee te zeggen? Maar goed, het meerendeel van mijn week speelde zich ‘gewoon’ af in Nederland.

Maandag
Ik word gebroken wakker. Die halve marathon heeft er flink ingehakt. Denk ik… maar na een paar uur voel ik eigenlijk helemaal geen spierpijn, mijn knie werkt alleen nog steeds niet echt mee. Ik mail mijn fysio en die zegt dat ik het best een weekje rust kan houden. Nu kan ik hem niet beloven dat ik helemaal niet zal rennen (er staan namelijk meerdere hardloopshoots op het programma), maar ik zal een keer braaf zijn en geen (loop)training doen. Ik schrijf maandag een aantal blogs, werk mijn administratie weg (een gedeelte althans) en ga voor Metro op de foto op het strand. Lekker even uitlopen op het strand en wat rennen tussendoor. Ik had slechtere-shoot omstandigheden kunnen bedenken.

Dinsdag
Dinsdag stonden er weer meerdere afspraken in Amsterdam op de planning, dus maakte ik er een dagje van. Om 10.00u had ik mijn eerste afspraak in de buurt van het Rijksmuseum, de lucht was blauw, de zon scheen, mensen waren vrolijk en ik werd er ook vrolijk van. Mijn afspraak duurde tot een uurtje of twaalf, maar mijn volgende zou pas weer om 15.00u starten. Ik besloot de tijd nuttig, maar toch ook aangenaam te besteden. Ik bracht een bezoekje aan de Foodhallen, waar ik meerdere tentjes probeerde en ondertussen schreef ik een blog en beantwoordde ik mijn mail. Mijn tweede afspraak was bij mijn mediabureau en hierbij was ook Francien aanwezig, altijd leuk meetings met Francien! Na de meeting maakten we nog snel wat foto’s voor een nieuwe reeks ‘Dear Francien/Annemerel’s’ en vervolgens was het tijd om richting station te gaan.

Mijn trein ging over één minuut vertrekken, wat betekende dat ik geen eten meer kon kopen. Maar ik had zo’n honger! Toen ik op Den Haag Centraal uitstapte liep ik dan ook meteen naar één van mijn favoriete gezonde spots in Den Haag, Green Bowl. Ik bestelde een lekker sapje en een salade en was ondertussen weer met mijn mail in de weer. Not bad!

Woensdag
Op woensdag zat ik de hele dag in Roosendaal voor DutchCowboys. Ik liep om 8.00u kantoor binnen en verliet het pand pas tien uur later. Ik hoef niet zo lang op kantoor te zitten, maar als ik op andere tijdstippen ga rijden sta ik mega lang in de file, dus dan zit ik liever wat langer op kantoor dan dat ik mijn tijd verdoe in de file. En kantoor is zo erg nog niet, Henk (mijn ‘baas’ en de vader van Marloes) had taart gehaald om ons CPC-succes te vieren. Taart en ik… wij zijn voor elkaar gemaakt!

Donderdag
De volgende dag stond mijn wekker al om zes uur, niet omdat ik een afspraak had waar ik op tijd moest zijn, maar omdat ik een lange to-do-list had die ik alleen af zou krijgen als ik VROEG zou beginnen. Ik begon de dag dus in bed met schrijven, heel veel schrijven, deed een work-out, schreef nog wat meer, deed boodschappen, had een lunch met PUMA, deed een shoot voor PUMA en reed vervolgens snel door naar Amsterdam voor een shoot met Run2Day voor Nike. ’s Avonds haalde ik mijn zusje op in Leiden, waarna ik doorreed naar Café George en haar trakteerde op heerlijke frietjes met mayonaise (OK en een steak, maar met alleen die frietjes ben je ook tevreden!), na een halve aflevering Gossip Girl sliepen we allebei.

Vrijdag
Vrijdag werd ik wakker naast mijn zusje, om een uurtje of acht sloeg ik mijn MacBook open en begon ik aan mijn to-do-list van de dag. Om een uurtje of elf begon het ineens te kriebelen en MOEST ik naar buiten, ik belde mijn nichtje en een uur later zat ik samen met haar bij een strandtent op Scheveningen. Daar ben ik met mijn FIETS gekomen, omdat mijn nichtje net iets sterker blijkt dan ik en dus wél mijn vastgeroeste kettingslot van mijn fiets los kreeg. Thank the LORD ik kan weer fietsen op mijn mooie Cortina fiets. Zou toch zuur zijn, wordt het eindelijk lente kan ik niet fietsen omdat ik mijn kettingslot niet los krijg…

Na de korte lunchdate was het weer tijd voor deadlines (Metro Mode), blogs en een korte work-out, om vervolgens samen met Kim naar de bioscoop te gaan. Fifty Shades stond op het programma, evenals heel veel zoute popcorn (de Large alsjeblieft, alleen voor mij) en een zak snoep (na al dat zout…). Some things never change.. Fifty Shades was een drama, dat hebben jullie zaterdag al kunnen lezen, maar ik heb me kostelijk vermaakt door tijdens de film mijn blog alvast te schrijven. Eenmaal thuis werkte ik mijn blog meteen uit en dook ik mijn bed in met de nieuwste Vampire Diaries aflevering.

Zaterdag
Voor de verandering zette ik een keer geen wekker. De hele zaterdag stond weer vol gepland met werkdingen, maar ik dacht, het is zaterdag… laat ik in ieder geval gewoon een beetje uitslapen. Dus werd ik om half negen wakker van het zonlicht, bakte ik een paar bananenpannenkoeken, om me vervolgens op mijn To-Do-List te storten. Ik ben beter met deadlines… Als ik een hele lange To-Do-List heb werk ik veel efficiënter dan wanneer ik maar een paar kleine dingen hoef te doen. Mensen zeggen vaak ‘maak je To-Do-List behapbaar, anders raak je in paniek als ‘ie super lang is’, nou laat hem bij mij maar gewoon lang zijn, dan werk ik tenminste hard. Dat is wat ik zaterdag dus deed, ik deed een interview voor Metro via FaceTime (dat kan), ik schreef een aantal blogs, ik deed een work-out, pakte mijn koffer in, ruimde mijn mail op en rond een uurtje of 22.00u ging ik lekker slapen, want de wekker stond voor zondag alweer om 6.00u !

Zondag
Gisteren ging de wekker al om kwart voor zes, maar niet zonder goede reden, er stond namelijk weer een wintersport persreis op het programma… Ischgl, Oostenrijk, was (en is) dit keer de bestemming. Ik kom hier natuurlijk uitgebreid op terug in mijn snapshot diay’s, voor nu kan ik je vertellen dat de eerste dag bijzonder aangenaam was, met… wiener schnitzel, alm dudler, witte wijn, een heerlijk gala diner, wat zon, wat frisse lucht, een privé wellness en nog wat meer wijn.

Keep you posted ;-)

Liefs,
Annemerel