DIARY: 176

Another week has went by… 20 april 2015… De dag dat mijn zusje haar tienerjaren verlaat en dat ik besef… DAMN, over drie weken ben ik 26… DAMN, 2015 zit alweer bijna op 1/3. Waar blijft de tijd?

Maandag
Goedemorgen, nieuwe week, nieuwe kansen. Tijd om op te staan en meteen aan de slag te gaan. Nadat ik een paar uur gewerkt hebt trek ik mijn hardloopschoenen aan en ga ik naar buiten voor een lange run van 20 kilometer. Het is lang geleden dat ik zo’n afstand ‘zomaar’ liep, maar het voelt goed. ’s Middags interview ik Hannah van DoorMeal voor Metro (morgen in de krant), ik werk het interview meteen uit en … poeh, wat deed ik eigenlijk nog meer? Volgens mij at ik heel veel Milka chocola, die had ik gekregen voor het schrijven van een advertorial en als ik daar eenmaal aan begin kan ik helaas slecht stoppen. Dat is zeg maar nog wel een verbeterpuntje.

Dinsdag
Ik zit alweer vroeg in de auto, richting Roosendaal. Vroeg in de auto zitten loont, want hierdoor heb ik weinig file. Ik zoek de dagen waarop ik op de redactie zit altijd zorgvuldig uit, dit keer is Jeroen jarig en dat betekent, natuurlijk, TAART. Of in mijn geval, tompouce! Not bad. ’s Avonds heb ik helaas net iets minder geluk qua files en doe ik er ruim twee uur over. Op een gegeven moment ben ik er zo klaar mee dat ik zelfs een vieze energybar die al ruim twee maanden in mijn auto ligt op vreet.

Woensdag
Vandaag openen we het barbecue seizoen bij mijn ouders en omdat ik een aantal dingen in de keuken van mijn ouders moet doen, ben ik er al om tien uur ’s ochtends. Ik schrijf, help mijn moeder met de boodschappen, maak wat recepten in de keuken en schrijf wat meer. ’s Avonds dus dé barbecue en dat smaakt goed. Heel goed. Helaas is het buiten niet zo warm meer en eten we uiteindelijk binnen, maar dat doet van de smaak van het eten niets af.

Donderdag
Donderdagavond vertrek ik naar de Ardennen voor twee dagen vol met filmopnames, overdag ben ik dus redelijk druk met voorbereidingen. Ik schrijf voor Metro, mijn blog, ben een paar uur kwijt aan administratie (maar als ik mijn BTW-aangifte gedaan heb, ben ik heel erg blij, dit keer geen stress aan het eind van de maand!). Om half vijf stap ik in de tram richting Den Haag Centraal, ik haal nog snel een frappuccino bij Starbucks en ga vervolgens door naar Amsterdam. Om 18.00u ben ik aanwezig bij het kick-off event van de Fjällräven Classic, de tocht in Zweden die ik voor een gedeelte ga lopen.

Als ik binnenloop wordt me meteen een paar bergschoenen aangemeten. En dan niet het type Timberland, maar échte zeg maar. Ik moet er even aan wennen, maar hiken op mijn Nikes is natuurlijk ook niet echt een optie. We krijgen uitleg over de classic, ik krijg het een beetje benauwd als me verteld wordt hoeveel ik me moet voorbereiden (tijd?), maar het ziet er ZO gaaf uit. Waar ik de tijd vandaan haal weet ik nog niet, maar ik vind het wel.

Om 22.00u is het feest afgelopen en halen pizza’s bij Mazzo, vervolgens rijden we door naar de Ardennen, waar rond een uurtje of 2.00u aankomen. Na een snelle rondleiding door het huis duiken we allemaal ons bed in, de volgende dag worden we namelijk alweer om half acht aan het ontbijt verwacht.

Vrijdag
Dat filmen veel tijd in beslag neemt wist ik wel, maar zó veel tijd? Dat had ik niet verwacht. Ik heb ineens een stuk meer recept voor Hollywood acteurs. Op een gegeven moment hadden we een take 19 van een scène. Niet dat ik het verkeerd deed, maar het moest gewoon van heel veel verschillende perspectieven gefilmd worden en dan heb je nog het licht dat perfect moet zijn, de microfoon die aan moet staan, achtergrondgeluiden… Ja en dan zit je ineens bij take 19.

Maar klagen doen we niet. We zijn in de natuur, het is lekker weer en op een gegeven moment heb ik niet eens meer door dat er continu camera’s draaien. Of dat nu juist goed of slecht is weet ik niet. Ik weet niet hoe ik er uit zie als ik me niet bewust ben van de camera, als ik volledig op ga in een challenge. We zullen het zien…

’s Avonds hingen we met zijn alle bij de open haard met rode wijn en chips, heel relaxt… maar heb zo’n vermoeden dat het er tijdens de hiking tocht net iets anders aan toe gaat… ik heb vandaag niet voor niets geleerd hoe ik een tent moet opzetten.

Zaterdag
Wakker worden is lastig om kwart voor zeven, weer maar vijf uur slaap. Dat is toch écht te weinig voor mij. Maar hup, make-up erop en klaar maken voor weer een lange draaidag. Dit keer rijden we naar het hoogste punt van België voor de opnames. Het is er super mooi, maar ook ietwat fris, gelukkig heb ik 26 lagen Fjällräven kleding aan. Dit moet me ook warm houden in Zweeds Lapland, dus dan moet het me in België ook wel warm kunnen houden, toch?

Na de draaidag rijden we nog even terug naar het huis om schoon te maken en tassen in te pakken, vervolgens rijden we door naar Brussel en later Nederland, maar niet voordat we gestopt hebben bij McDonalds. Ik heb een nieuwe regel, ik eet niet bij McDonalds, alleen als ik terug kom van een roadtrip van minstens een paar dagen (een dagje werken in Roosendaal is dus GEEN roadtrip).

Om elf kwam ik thuis en het enige dat ik wilde was slapen, helaas moest ik me nog even uitkleden, mijn make-up eraf halen en mijn tanden poetsen, maar daarna ben ik dan ook meteen in slaap gevallen.

Zondag
Ruim negen uur later werd ik wakker, nog steeds niet uitgerust, maar er moet een blog geschreven worden en mijn moeders verjaardag staat op de planning, dus chop-chop, hop uit bed en on with the day!

We vieren mijn moeders verjaardag eerst met familie en vrienden, ik plaats mezelf in de keuken en ben chef drankjes en hapjes. Beter, want als ik op een stoel ga zitten val ik hoogstwaarschijnlijk snel in slaap. Als de visite weg is werk ik aan mijn Metro-deadline en presentatie voor Bloggernet. Mijn ouders eten ’s avonds samen bij de Japanner, mijn zusje en ik bestellen Spareribs en kijken daarna naar de film ‘You’re Not You’. Gratis tip van mij… zorg voor een paar zakdoeken want halleluja wat een jankfilm.

Goed. Deze week blijf ik lekker in Nederland, maar zit ik wel vier dagen in Amsterdam en een dag in Roosendaal. Nooit saai mijn leven, NOOIT saai.

Liefs,
Annemerel