DIARY: 183

Maandag
Een dagje thuiswerken voor DutchCowboys betekent aller eerst dat ik anderhalf uur langer in bed kan liggen, daarnaast betekent het helaas ook dat ik mijn collega’s moet missen. Maar aangezien het grootste gedeelte van die collega’s afgelopen week in Italië zat voor een werktripje, was de keuze tussen op kantoor werken en thuis werken snel gemaakt. Maandag schreef ik dus de hele dag voor DutchCowboys. Aan het eind van de middag maakte ik mijn Detox Vlog af en ’s avonds kroop ik in bed met een boek. Lekker werkdagje dus.

Dinsdag
Ook dinsdag begon ik met werken voor DutchCowboys, ik werkte deze week twee dagen (in verband met dat tripje van mijn collega’s) en verspreidde die tweede dag over dinsdag en woensdag. Ik probeer me nu keihard te herinneren wat ik de rest van de dinsdag deed, maar ik denk dat ik het grootste gedeelte van de dag bezig was met schrijven.. naast DutchCowboys ook voor mijn boek en natuurlijk mijn blog. Hmm… dit wordt een interessante diary ;-). Oh ja ik heb nog wel iets leuks over dinsdag te melden. Dinsdag halverwege de dag kreeg ik het een klein beetje benauwd omdat ik nog steeds geen onderwerp voor Metro had, toen ik gemaild werd of ik Kayla wilde interviewen voor Metro. Uhhhh JA! Al mijn zorgen als sneeuw voor de zon verdwenen, fijn.

Woensdag
Ook woensdag werkte ik weer voor DutchCowboys, ’s middags werkte ik aan mijn blog. Aan het eind van de middag deed ik boodschappen en liep ik door mijn favoriete boekenwinkel, Paagman op de Frederik Hendriklaan. Hier vond ik hernieuwde inspiratie om nog harder aan mijn boek te werken. Daar gaat het overigens best goed mee hoor, maar het is wel iets compleet anders dan ik gewend ben. Normaal heb ik een idee, werk ik het uit en een paar dagen later kan ik het met iedereen delen, hier ben ik nu al drie maanden mee bezig en ik heb nog niet eens officieel verteld wat ik aan het schrijven ben. Dat komt binnenkort, dat beloof ik!

’s Avonds besloot ik met een vriendin een drankje te drinken op het strand, het was zulk lekker weer, daar moesten we gebruik van maken.

Donderdag
… … … de punten staan voor mijn hoofd, dat probeert te achterhalen wat ik donderdag ook alweer gedaan heb. Ik heb afgelopen week amper met een to-do-list gewerkt en weet dus niet zo goed meer wat ik heb uitgevoerd. Weet je wat, ik pak mijn snapshot diary van afgelopen donderdag er even bij. Oh ja, ik weet het weer! ’s Ochtend werkte ik thuis en ’s middags werkte ik bij mijn ouders, waar ik ook even van het zonnetje genoot. ’s Avonds besloot ik dwars door de spits naar het centrum van Den Haag te rijden, wat – zoals je waarschijnlijk al uit de manier waarop ik dit schrijf kan opmaken – niet zo’n goed idee was. Bij de Bijenkorf liep ik zielsgelukkig met een prachtig jurkje van Maje naar buiten, ’s avonds bereidde ik het interview met Kayla voor en ik ging op tijd naar bed.

Vrijdag
Want vrijdag had ik dus dat interview met Kayla Itsines, de personal training-legende met 3 miljoen volgers op Instagram, en daar moet je natuurlijk wel een beetje fit voor zijn. Het interview ging hartstikke goed, totdat ik het interview dat ik had opgenomen met mijn iPhone, op wilde slaan. Helaas gaf mijn iPhone toen ineens een wit scherm met een appeltje en het volgende moment liep er van alles vast en was ik het hele interview kwijt. DAMN! Snel naar huis gereden om alles dat ik nog wist uit te tikken, maar goed, niet erg fijn. Helaas ook onwijs veel file in Den Haag, omdat de hele wereld naar het strand ging! Toen ik alles had uitgetikt fietste ik snel naar het strand voor twee uurtjes zon en na een patatje en een portie kibbeling fietste ik weer naar huis, om vervolgens de rest van de avond te werken. Zielig? Nee. Toen ik op het strand lag zaten de meesten op kantoor, ik ben blij dat ik mijn tijd zelf in kan delen en dus gewoon kan beslissen om op vrijdagmiddag naar het strand te gaan.

Zaterdag
Een wekker om 6.00u is wel een beetje zielig… of nou ja, dat valt eigenlijk ook wel mee. De reden dat mijn wekker zo vroeg ging? Het Glamour Health Event, ik liep mee in een show van Zalando met een aantal andere Fitbloggers, maar dat bleek niet zomaar een show te zijn. We moesten verschillende yoga oefeningen doen (en dat moest ook nog eens synchroon gaan) en we moesten zelfs een dansje doen (niet mijn sterkste punt, absoluut niet zelfs). Niet gek dus dat we al om 8.00u aanwezig moesten zijn, we moesten namelijk ook nog in de make-up en haar. Als klapper op de vuurpijl mochten we ook nog eens vooraan de bootcamp van Kayla meedoen. Vooraan ja, als in … smokkelen is niet mogelijk. Dat heb ik de rest van de dag dus gevoeld, man, zelfs spierpijn in mijn grote tenen! Dat laat kan ook komen doordat ik halverwege de bootcamp mijn schoenen uit moest trekken omdat mijn voeten onder de blaren zaten. Shit. Rond 18.00u was ik bij mijn ouders en at ik gezellig mee (of nou ja gezellig, ik lag half met mijn hoofd op tafel omdat ik zo moe was) en daarna reed ik snel naar huis om direct mijn bed in te duiken.

Zondag
De volgende dag werd ik wakker met het gevoel alsof er drie vrachtwagens over me heen waren gereden. Ik wilde huilen, vooral omdat ik wist dat ik ’s avonds nog een training zou hebben in de Vondelgym en die kon ik echt niet afzeggen. Ik las mijn boek uit, stapte onder de douche en wandelde  (strompelde) naar mijn favoriete bakker voor wat lekkere broodjes en een taartje. Ik stond 20(!) minuten in de rij, maar het maakte niet uit, want de zon scheen. Het was trouwens kwart voor negen. Kwart voor negen op zondagochtend. En de rij voor de winkel was HUGE! Nu zijn er natuurlijk ook niet veel andere bakkers open op zondag, zeker niet op dat tijdstip… maar het geeft volgens mij wel aan hoe goed die bakker is. Met een stokbrood, chocoladebroodje en citroen merengue taartje liep ik weer naar huis, om me vervolgens compleet op mijn boek te storten.

Tot een uurtje of 15.00u, toen was het tijd om mijn Metro-stukken door te lezen, bij te schaven en door te sturen. Daarna vond ik dat ik wel een ijsje verdiend had, dus wandelde ik weer naar de Fred voor een ijsje (je moet wel in beweging blijven als je die spierpijn weg wilt krijgen, toch? goed excuus om een ijsje te halen!). En nu is het vier uur en schrijf ik dit stuk. Ik ga vanavond naar de training in Amsterdam en daarna heb ik geen tijd meer om mijn diary te schrijven. Ik moet namelijk om 22.00u naar bed, want morgen begint Helweek… UGH, waar ben ik aan begonnen? Ik moet dus een week lang om 5.00u op en om 22.00u naar bed en ik moet keihard werken en ik mag niet op social media enzo. Maar goed, daar lees je vanmiddag meer over.

Helweek… HELP. Hoe dichterbij het komt hoe zenuwachtiger ik word. Ik moet dus morgen ook om 5.00u een uur gaan sporten, na de training van Kayla van zaterdag en de training bij de Vondelgym die ik vanavond (voor jullie dus gisteravond) heb. DAMN. Dit gaat nooit goed.

Liefs,
Annemerel