DIARY: Herfstwandelingen, tandartsbezoekjes en blij dat ik de marathon niet hoefde te lopen

Ik spendeerde drie uur bij de tandarts, maakte mooie herfstwandelingen met Philippa en ik was voor het eerst blij dat ik de marathon dit weekend niet hoefde te lopen.

Maandag vierden we dat mijn zusje haar masterdiploma Bewegingswetenschappen behaald heeft. Ik krijg regelmatig vragen of ik Roos nog weleens zie, omdat ik niet zo vaak meer wat van haar post. Dat heeft twee redenen, aller eerst zitten we allebei in een andere levensfase en hebben we gewoonweg niet veel tijd om elkaar te zien. Mijn zusje werkt full-time, heeft haar vriend, haar vriendinnengroep. Ik heb ook mijn werk en natuurlijk Philippa en Tuur. Daarnaast wil Roos liever niet meer online zichtbaar zijn, dus de keren dat we elkaar zien, post ik daar meestal niet over en/of laat ik mijn vlogcamera thuis.

Anyway, maandag aten we bij L’Osteria in de stad, Pippa genoot van pizza, ik van pasta (en stukken pizza die overbleven bij mijn tafelgenoten). Het was een super gezellige en lekkere avond.

Dinsdag was een mooie dag en ik besloot dat ik geen zin had om de hele dag binnen te zitten, dat heb ik afgelopen weken veel te veel gedaan door algehele malaise. Ik besloot met Philippa naar Meijendel te rijden en samen kastanjes te zoeken. Op de foto’s ziet het er vrij idyllisch uit en dat was het met vlagen zeker, maar eh Pip blijft ook gewoon een dreumes van 15 maanden met een eigen wil (die niet altijd overeenkomt met die van mij). Na twee uur vonden we eindelijk een kastanjeboom en vonden we een doosje vol met mooie kastanjes.

De wandeling van dinsdag beviel zo goed dat ik woensdag weer naar buiten besloot te gaan. Dit keer iets dichterbij huis, het Westduinpark. Er waren geen kastanjebomen, maar ik zag wel een mooi veld met heel veel dennenbomen (en dennenappels op de grond). Het was een groot succes. En Philippa ging zelfs zonder drama terug in de kinderwagen na een half uurtje. Het kan zijn dat ik haar chanteerde met een warme kaasstengel van de bakker.

Donderdag had Tuur weer zijn wekelijkse papadag en heb ik lekker kunnen werken. Tuur en Philippa gingen voor het eerst naar een binnenspeeltuin, daar zijn alleen bewegende beelden van. Ik beantwoordde onder andere vragen in een Q&A op Instagram. Ik kreeg een compliment over mijn huid en besloot weer eens een make-uploze foto te maken zodat ik het proces van de Skinbooster behandelingen goed bij kan houden. Het is nu twee weken na mijn tweede behandeling, komende woensdag krijg ik mijn derde. Ben tot nu toe al super tevreden, maar ben zo benieuwd wat er in die laatste twee behandelingen nog kan worden bereikt.

Vrijdag had ik een onverwachte afspraak bij de tandarts. Ik had vorige week vrijdag al een afspraak van een uur gehad, afgelopen maandag heb ik ook twee uur in de tandartsstoel gelegen (laatste wortelkanaalbehandeling) en eigenlijk zou ik in november weer een afspraak hebben. Ik was daar niet heel blij mee, want ik wilde er eigenlijk gewoon zo snel mogelijk klaar mee zijn, maar mijn tandarts is nogal gewild dus er was pas 7 november weer plek (en deze afspraak had ik dus begin september al ingepland!). Vrijdag werd ik aan het eind van de ochtend gebeld dat de tandarts een uitvaller had en of ik misschien eerder wilde komen. Hoewel ik er natuurlijk niet echt zin in had, zei ik wel meteen volmondig JA.

De behandeling duurde wederom een uur, maar was gelukkig niet pijnlijk, hooguit een beetje gevoelig. Het probleem was alleen dat ik weer een uur lang met mijn mond open had gelegen en mijn kaakspier, die was daar niet heel gelukkig mee. Na afloop in de auto heb ik érg veel pijn gehad. Zoveel pijn dat ik zelfs even gestopt ben omdat ik het niet verantwoord vond om te rijden. Omdat ik mezelf op wilde beuren haalde ik weer een lekker taartje bij de Franse bakker (Tartine dit keer). Zo lekker. Gelukkig trok de pijn na een half uurtje vanzelf weg en heb ik lekker van mijn taartje kunnen genieten.

Als het goed is heb ik nu in november mijn laatste tandartsbehandeling (het plaatsen van een kroon). Duimen jullie voor me dat dit ook daadwerkelijk het laatste bezoekje aan de tandarts is voor hele lange tijd.

Zaterdag was er weer taart van de Franse bakker. Ik was vrijdag ‘vergeten’ een taartje voor Tuur mee te nemen, dus we ‘moesten’ zaterdag ook taart eten. Deze was ook weer zo lekker. Het is een citroentaartje met daar overheen een lekkere laag pure chocolade ganache. Ach ach ach, het is dat de Franse bakker dicht is op maandag.

Pip is de laatste tijd nogal van het delen. Als ze koekjes heeft komt ze mij meerdere keren een hapje brengen en haar flesje melk deelt ze het liefst met haar knuffels en speelgoedhondje. Ik vind dit zó lief.

De nacht van zaterdag op zondag was er niet een zonder uitdagingen. Voor het eerst hing ik om half vier ’s nachts aan de telefoon met de huisartsenpost. Pip begon om acht uur over te geven en dat stopte maar niet. Soms viel ze in slaap, om vervolgens weer kotsend wakker te worden. Ik wist niet of dit een onschuldig virusje was, of dat ze reageerde op de pindachips die ze een paar uur eerder gegeten had. Ze kreeg na het eten van de chips namelijk ook rode vlekken in haar gezicht en haar ogen werden erg dik. Maar dit trok op een gegeven moment weg en het overgeven kwam pas een paar uur later. De dienstdoende huisarts adviseerde om neusspray te geven omdat hij verwachtte dat het probleem slijm in de keel was en dit hielp gelukkig, we hebben zelfs uit kunnen slapen (tot HALF TIEN!). Dit was eigenlijk de dag dat ik de marathon zou lopen, zo blij dat ik dat niet hoefde vandaag, want deze nacht was echt verre van perfect. Het was wel de perfecte dag om gezellig met Pip en Tuur in bed naar de marathon te kijken.

Pip was nog steeds niet helemaal fit, maar ze heeft gelukkig niet de hele dag overgegeven (alleen ’s avonds na een paar slokken van haar flesje, we geven nu dus maar even geen melk meer). Het was een rustige zondag waar niet zoveel over te schrijven valt. Een maand geleden had ik me deze zondag heel anders voorgesteld, maar hé, daar hebben we genoeg over gesproken. Tijd om vooruit te kijken.

Nog een weekje, dan is het weer herfstvakantie. We hadden vage plannen om een weekje naar Italië te gaan, maar je kunt je geld maar een keer uitgeven en we hebben besloten dat er toch andere dingen zijn waar we ons geld liever aan uitgeven, dus ik denk dat we lekker thuis blijven. Genoeg te doen in huis. Maar nu eerst deze week. Er staan geen bijzondere dingen op het programma, maar aan het eind van de week komt het nieuwe Taylor Swift album en daar kijk ik enorm naar uit. 

Liefs,

Annemerel