DIARY: #19

Een week vol zon, eten en hardlopen. Dit was wederom een goede week.

Hoe beter de dag (en de week) te beginnen dan met zon en een rondje hardlopen. Als de zon schijnt; moet je er gebruik van maken. Althans, dat is mijn niet zo bescheiden mening. Het waren slechts vier kilometers, maar ik heb van iedere stap, iedere druppel zweet, iedere zonnestraal genoten.

Maar daarna had ik het wel on-tie-ge-lijk warm. En ik kon dan ook niet wachten om weer naar The Cryo & Spa Experience te gaan voor mijn wekelijkse kou-sessie. Drie minuten in -196 graden, kom maar op. Zeker na die fietstocht dwars door de stad naar het WTC kon ik wel wat afkoeling gebruiken. Na de behandeling dook ik de Coffee Company, benen in het WTC, in om mijn diary van vorige week te maken en een ijskoffie te drinken.

Daarna fietste ik door naar het Anna van Buerenplein, waar sinds kort een nieuwe foodhal geopend is; MingleMush. Ik ging voor een poké bowl van de poké bar en dat is echt een aanrader. Heb de afgelopen weken op verschillende plekken een poké bowl gegeten, maar dit is tot nu toe de lekkerste. Kwaliteit van de foto is wel een beetje jammerlijk. Waar kwam dat blauwe licht vandaan?

Dinsdag was niet mijn dag en in een poging er iets meer mijn dag van te maken, besloot ik om half vier dat het tijd was om naar de stad te fietsen en daar mijn werkdag voort te zetten. Per ongeluk liep ik ook nog even Collectiv. Conceptstore binnen en verloor mijn hart aan deze neon lampen. Wil ik!

Bij de Bijenkorf klapte ik mijn MacBook open en deed ik wat werk onder het genot van een kopje thee en een broodje zalm. Dat motiveerde gelukkig wel.

Woensdag begon ik mijn dag gewoon weer zoals ik eigenlijk iedere dag moet beginnen, met hardlopen. De kans dat een dag niet productief verloopt is een stuk kleiner als ik gewoon ’s ochtends heb hardgelopen. Dus dat deed ik woensdagochtend lekker weer. Maar voordat ik ging lopen had ik eerst nog even een kort wederzien met mijn badjas. Die was ik de afgelopen weken een beetje uit het oog verloren, maar nu ik weer even gevoeld heb hoe lekker zacht en comfortabel hij is, is ‘ie weer mijn grote vriend.

Hardlopen dus. Zes kilometer.

De middag spendeerde ik op het strand bij Millers Beach. Ik had een meeting én ik werkte nog even in het zonnetje. Als je geen tuin of balkon hebt, maar wel het strand om de hoek, ben je wat mij betreft gek om jezelf binnen op te sluiten als je ook de vrijheid hebt om naar buiten te gaan.

En om de dag compleet te maken at ik ’s avonds pizza. Want daar had ik al een week trek in.

Oeps, ik heb dus de hele middag in een houding gezeten, met mijn benen over elkaar. En nu… is mijn ene been bruiner dan de ander.

Ik weet niet meer waarom ik zo zwoel in mijn camera probeerde te kijken maar volgens mij vroeg ik me hier af of ik mijn haar nu juist wel of niet moest knippen voor de covershoot voor mijn boek… (ik heb uiteindelijk – met dank aan jullie – besloten om dat wel te doen).

Ook donderdagochtend beginnen we weer met hardlopen. Om acht uur ’s ochtends is er niemand anders in de duinen. Op een heleboel schattige kleine konijntjes na dan.

Overdag heb ik twee afspraken in Amsterdam (in de zon) ’s middags duik ik de tuin van mijn ouders in om daar in de schaduw verder te werken.

En als mijn vader uit zijn werk komt, gaan we gezellig nog even twaalf kilometer hardlopen. 7 kilometer ’s ochtends + 12 kilometer ’s avonds zorgt voor een mooi hardloopbegin van de maand juni.

OK. Ik zei dat ik een grote meid zou zijn, maar Indonesische bami vind ik toch nog steeds niet zo lekker. Al lang niet zo lang over een bordje eten gedaan en uiteindelijk zelfs wat laten liggen. Ligt niet aan de kookkunsten van mijn ouders, ik word er gewoon niet heel enthousiast van.

Vrijdagochtend, tijd om mijn gescheurde jeans, bruine huid en mooie Buddha to Buddha armbanden te laten zien.

Omdat ik weinig (zeg maar gewoon geen) eten in huis heb wandel ik naar Bagels & Beans, eet daar een bagel met zalm en werk vervolgens de hele ochtend (en een gedeelte van de middag) in het zonnetje. Geen vervelende manier van kantoor houden.

’s Middags breng ik een spoed bezoek aan de kapper. Ik kwam er ineens achter dat ik het misschien toch wel leuk vond om ‘vers’ haar te hebben voor de covershoot van mijn boek. Daar kwam ik op donderdag eigenlijk pas achter en toen jullie allemaal op mijn vlog reageerden dat je ook wel even naar de kapper zou gaan als jullie mij waren geweest, dacht ik OK ik heb NU een afspraak nodig.

Toen ik thuis kwam at ik onder het mom van ‘dit moet ik uitproberen’ deze poké bowl van Albert Heijn. ECHT een aanrader.

De volgende ochtend werd ik wakker met perfect haar. Na het knippen heb ik het niet laten föhnen of drogen, er is alleen wat leave-in conditioner ingegaan en toen ben ik zo gaan slapen. Damn, ik moet echt weten wat voor spul er in mijn haar gedaan was want zo wil ik iedere ochtend wel wakker worden.

Mijn staart is nu wel heel kort… Of nou ja, relatief kort.

Ook na het hardlopen (zeventien kilometer) moest ik even laten zien hoe kort mijn staart was. Ik was van plan om twintig kilometer hard te lopen, maar dat werden er uiteindelijk zeventien. Mijn motortje was op.

Aan het eind van de middag reed ik naar Robin en Laura voor mijn 28-hour mini-break, een cadeautje voor mijn verjaardag. Beste cadeau dat ze me hadden kunnen geven. Het begon met een heerlijk aperitief in de tuin, gevolgd door een barbecue en als afsluiter keken we de hele avond Modern Family.

De volgende ochtend, gisteren dus, fietsten we naar Zandvoort en ontbeten we bij de nieuwe strandtent Hippie Fish. Omdat we zo ontzettend lekker zaten, bleven we zitten tot de lunch. Bij ons ontbijt nam ik een broodje met spinazie, zalm, gepocheerde eieren en hollandaise saus. Mijn lunch bestond uit een krab burger. Als je in de buurt bent van Zandvoort, dan is Hippie Fish – zeker op zondagochtend – echt een aanrader.

Aan het eind van de middag reed ik weer naar huis. Of nou ja, naar het huis van mijn ouders. Waar ik mijn column voor Metro tikte, een Aperol Spritz dronk in de tuin en weer eventjes vergat dat ik de volgende dag (vandaag dus) de fotoshoot voor mijn boek heb. Als in: ik at een halve zak chips (Hamkaas!) en schepte extra veel patat (met mayonaise) op. Ach ja… ik hou mijn buik morgen wel in.

Liefs,
Annemerel