DIARY: 195

Maandag
Wakker worden na de Berlijn Marathon. Ik was voorbereid op 1. een kater en 2. spierpijn. Gelukkig viel het allebei reuze mee en om half acht, na nog geen vijf uur slaap, stond ik al in mijn hardloopkleding buiten voor een korte shake-out run. Vijf kilometer om precies te zijn. 2,5 kilometer naar het ontbijttentje, 2,5 kilometer terug. Vond ik een mooi doel zo de ochtend na de marathon. Het ontbijt (een Acai bowl en een bietensmoothie) was heerlijk, maar ook wat veel. Ik ben nog steeds meer van de hartige ontbijtjes ’s ochtends, maar goed.. de salades werden pas vanaf 12.00u geserveerd, dus ik moest het met mijn zoete ontbijtje doen.

Eenmaal weer terug in mijn hotelkamer pakte ik snel mijn koffer in en maakte ik me klaar voor de laatste paar uurtjes in Berlijn. Eerst KaDeWe, waar ik mezelf verwende (en liet verwennen met champagne) bij Tiffany’s, daarna nog even shoppen bij Maje, maar toch heel verstandig mijn geld in mijn zak houden uiteindelijk (dat jurkje was ontzettend leuk… maar voor dat geld kun je ook een skipas van een week betalen. Skiën is altijd belangrijker dan jurkjes waar je hele kast al vol mee hangt). Na een lunch met noodles zat ik om kwart voor drie in de trein richting Amersfoort. Ik vermaakte me prima zes uur lang in de trein, helaas liet ik mijn koffer in de trein achter toen ik in Amersfoort uitstapte, anders was het de perfecte treinreis geweest. Maar ook dat is opgelost en om half twaalf lag ik moe maar voldaan in bed.

Dinsdag
Ok. Nu gaat het echte leven weer beginnen. Ik ben weer in Nederland en Berlijn is even niet meer het belangrijkste op mijn agenda. Sterker nog, Berlijn is verleden tijd. Time to move on. ’s Middags had ik een presentatie van Herbalife in Amsterdam, bij Ajax om precies te zijn en later had ik zelfs nog een training van een echte Ajax trainer. Super cool. Na de training haalde ik mijn zusje op bij station Bijlmer en ontving ik mijn geliefde koffertje weer. Yes. Hup naar huis, sushi halen en in gevecht met mijn mail.

Woensdag
Zo goed als ik me vorige week maandag nog kan herinneren, zo slecht gaat het nu… woensdag. Ik ging hardlopen, dat weet ik nog. Ik weet ook dat ik nog geen onderwerp had voor Metro en dat ik toen dacht, waarom interview ik deze week niet Anton tijdens een etappe van #DeRandvanhetLand. Ik weet ook nog dat ik aan het hardlopen was toen ik akkoord ging met 47 kilometer hardlopen op zaterdag, hardlopen doet gekke dingen met mij. Oh ja! En woensdag had ik hooggeëerd bezoek van L’Oréal bij mij thuis. Deze week gaan we een video hier opnemen, dus er moesten wat dingen besproken worden. Vond ik natuurlijk een super goed excuus voor taart, dat begrijpen jullie.

Donderdag
Nog zo’n dag die een klein beetje een blur is geworden in mijn hoofd. Ik blogde, natuurlijk. Ik deed boodschappen (verkoudheid verdrijven), ik haalde koffie bij Starbucks, ik at wraps als ontbijt/lunch, ik haalde Chinees en ik bleef maar eten, eten, eten. En verder… goede vraag. Hele goede vraag. Ik zou het bij god niet meer weten.

Vrijdag
Begonnen met mijn MacBook in bed, geëindigd om half negen in bed, in de hoop vroeg te kunnen slapen. Uiteindelijk viel ik pas rond half één in slaap. Zo gaan die dingen. In de tussentijd schreef ik een paar blogs, maakte ik de receptenlijst voor mijn boek definitief, interviewde ik Susan Kuijken in Nijmegen, dronk ik Aperol Spritz en at ik sushi. Geen verkeerde dag dacht ik zo.

Zaterdag
Om zes uur ging de wekker voor mijn avontuur, 47 kilometer ‘hard’lopen met Anton-Jan en zijn goede vriend Timo. Hoe het allemaal precies gegaan is lees je deels in Metro morgen en er komt nog een uitgebreid verslag op mijn blog (in Metro had ik ook veel te weinig woorden). Maar hoe het eindigde? Met bitterballen en heel veel Cola. Toen ik bij mijn ouders thuis kwam werd ik meteen de badkamer ingestuurd, ik stonk te veel om de woonkamer te mogen betreden. Oeps. De frietjes met mayonaise en het halve malse maiskippetje was de perfecte herstelmaaltijd.

Zondag
Geen spierpijn van die 47 kilometer, wel last van mijn schouder en een paar ribben, toch iets harder gevallen dan ik dacht. Wat hardloopadrenaline met je lichaam kan doen part 367. Ik spendeer de ochtend in bed, mijn wekker gaat om zeven een uur, een half uur later ben ik begonnen met Metro. Weer een paar uur later ben ik zo goed als klaar. Daarna lunchen met Carlissa in de Piet Heinstraat. Daar blijkt net een ‘pure markt’ gaande te zijn, dus ook daar lopen we nog een rondje. ’s Middags weer verder met Metro, maar ook mijn blog. Ik eindig mijn dag bij mijn ouders, waar me een heerlijk en goed avondeten wordt voorgeschoteld. Zalm met aardappeltjes uit de oven, een salade en verse appelmoes. Ik heb er NIETS van geproefd. Verkouden. Zo zonde… Maar volgens mij ben ik niet de enige in Nederland die op dit moment verkouden is ;-).

Deze week staat weer helemaal volgepland met belangrijke en leuke afspraken en andere werkgerelateerde activiteiten. Zei ik vorige week nog dat ik niet wist hoe ik oktober moest gaan vullen, inmiddels kan er weinig meer bij. Zo gaan die dingen…

Liefs,
Annemerel