DIARY: 197

Maandag
De hele dag werken in een onesie, welkom in het leven van een freelancer die de meeste van haar stukken vanuit huis schrijft. Maandag was het redelijk koud en ik was dan ook erg blij dat ik mijn favoriete nieuwe kledingstuk aankon. ’s Middags trotseerde ik de kou wel, met een rondje van 6 kilometer. Maar de zon scheen en van die kou had ik tijdens het lopen eigenlijk amper last. Dat is het voordeel van zelfs met 5 graden korte broekjes dragen, als je dan een keertje een lange tight aantrekt, heb je het ook direct lekker warm.

Dinsdag
Ook dinsdag had ik de hele dag vanuit huis kunnen werken, maar ik begin dat al snel een beetje saai te vinden, dus besluit ik halverwege de dag een rondje te wandelen om koffie te halen en ’s middags fiets ik even naar de stad om thee te drinken met mijn moeder bij de Bijenkorf. Als je de hele dag alleen bezig bent, is dat een welkome afwisseling. Op een gegeven moment begin je namelijk gewoon tegen jezelf te praten. Not good.

Woensdag
Omdat ik geen zin heb om de hele dag tegen mezelf te praten besluit ik mijn kantoor naar het huis van mijn ouders te verplaatsen. Daar zijn mijn moeder en oma ook. Ik vind het heerlijk, dat gekwetter op de achtergrond, zo lang ze het maar niet over een onderwerp hebben dat ik ook interessant vind, kan ik rustig doorwerken zonder daar last van te hebben. Wanneer ze me uitnodigen om mee te gaan lunchen zeg ik natuurlijk geen nee, ik bedoel, ik moet ook eten. Woensdag was overigens echt een super productieve dag. Ik schreef niet alleen al mijn recepten uit voor mijn boek, ik herschreef ook voor de tweede keer een groot gedeelte van mijn boek (daar was ik een dag eerder al mee begonnen) en ik schreef een paar blogs. Als ik iedere dag zo productief zou zijn zou ik inmiddels al tien boeken op mijn naam hebben staan denk ik ;-).

Donderdag
Een gezellige drukke dag. Eerst een training in de Vondelgym. Yellowclaw lanceert hun nieuwe (inmiddels alweer negende) mixtape en om dat te vieren heeft Nike een leuke work-out georganiseerd. Het is zwaar, maar ook super gezellig. Daarna heb ik een interview voor Metro bij Café Ebeling, tegenover de Vondelgym. Omdat het toevallig lunchtijd is drinken we niet alleen groene thee, maar eten we meteen een heerlijke caesar salad. Ik heb nog een afspraak bij een PR bureau en rij daarna terug naar Den Haag, waar ik vooral ‘rustig aan’ probeer te doen. Ik moet namelijk nog tot zes uur door. Rustig aan doen lukt natuurlijk niet en slapen al helemaal niet. Om elf uur stap ik in de auto richting mijn zusje, samen met haar rij ik naar Amsterdam voor de show van Martin Garrix. Mijn allereerste Amsterdam Dance Event, wohoooo. Oma hield het vol hoor, alleen toen Martin om vier uur werd vervangen door een andere DJ en iedereen wiet begon te roken had ik er wel genoeg van (die geur en ik zijn niet voor elkaar gemaakt en daarnaast.. het was oma-bedtijd). Om kwart over zes lag ik moe maar voldaan in bed.

Vrijdag
Vier uur later was ik alweer wakker. Niet helemaal fit, maar wat wil je na vier uur slaap en een hele avond dansen. Goed, Athena sliep hier en ik was natuurlijk een goede gastvrouw, dus ik haalde mijn favoriete brood en taart en maakte scrambled eggs. Nadat Athena richting huis vertrokken was pakte ik mijn MacBook erbij om wat te werken. Totdat ik weg moest om mijn griepprik te halen. Goed, daar viel ik dus een beetje flauw, niet OK. Waarom ik de griepprik überhaupt haal? Ik doe dit al sinds groep 3, of groep 4? Ik was een paar winters achterelkaar goed – echt heel goed – ziek geweest en het zou beter voor me zijn om de griepprik te halen. Ik ben daarna nooit meer zo ziek geweest als toen, ik bedoel, een paar dagen verkouden en koorts is niets in vergelijking met hoe ziek ik toen was. Dus wat dat betreft lijkt het geholpen te hebben. Maar of het echt helpt?

Zaterdag
Dit keer leek ik echter ziek geworden te zijn van de griepprik. Wat ik vrijdagavond had was gewoon migraine, super klote, maar ik weet dat dat over gaat. En het leek zaterdag ook gewoon over, totdat ik in de supermarkt half in stortte en niet wist hoe snel ik naar huis moest komen. Dit voelde meer als griep. Of nou ja griep, dat vind ik zo’n groot woord. Ik had in ieder geval koorts, keelpijn, oorpijn en DAT HOOFD. AU. De hele zaterdag lag ik dus in bed, hopend dat ik zou kunnen slapen zodat ik het even niet zou voelen.

Zondag
Zondag dacht ik alweer dat ik beter was en ik was sowieso beter dan zaterdag, maar helaas was ik niet op miraculeuze wijze genezen. Gelukkig was de hoofdpijn een stuk minder dan de dag ervoor, dus kon ik nog wel iets met mijn MacBook, want ik had een Metro-deadline en een deadline niet halen is uitgesloten. Ik heb nog nooit een Metro-deadline niet gehaald en gisteren zou niet de eerste keer worden. Mijn moeder kwam kippensoep maken (lief!) en ik spendeerde nog wat uurtjes in bed. ’s Avonds besloot ik toch bij mijn ouders te gaan eten, want van in bed liggen word je ook niet beter. Sterker nog, ik voel me daar vaak alleen maar rotter door. Rond een uurtje of half acht voelde ik me helaas weer duizelig worden en omdat ik nog naar huis moest rijden leek het me slimmer om maar meteen in de auto te stappen richting huis. Daar wilde ik eigenlijk meteen in bed stortte, totdat ik me bedacht dat ik nog iets op mijn to-do-list had staan. Pffftttt het is niets hoor, ziek zijn als je je eigen baas bent. Ach ja eigenlijk, is het tweede deel van die zin niet eens nodig, want ziek zijn is gewoon helemaal niets. Voor niemand.

Vandaag vind ik dat ik echt weer 100% ben want ik heb veel op mijn to-do-list (as usual). Morgen ga ik al mijn recepten maken en fotograferen, maar ik ga vandaag al beginnen aan een aantal recepten zodat ik morgen niet alles hoef te doen. En oh ja… ik moet ook nog even boodschappen doen. Laten we hopen dat ik niet weer halverwege de dag instort.

Fijne week iedereen!!!!!

Liefs,
Annemerel