DIARY: #20

We begonnen de week met de fotoshoot voor mijn boek en sloten hem af met een knaller…

Maandag. Tweede Pinksterdag. De shoot voor de cover van mijn tweede boek. Hij stond eigenlijk voor later deze week gepland, maar ik ben blij dat we hem iets naar voren heb gehaald, want de rest van het week was het hondenweer. Ook maandag was er geen sprake van een strakblauwe lucht, maar dat hoefde ook helemaal niet. Dit halve zonnetje was eigenlijk gewoon perfect voor de shoot. Kan niet wachten op het eindresultaat. We hebben op meerdere plekken op de NDSM werf in Amsterdam foto’s gemaakt in twee verschillende outfits. Ik heb wel al zo’n vermoeden welke outfit en welke plek uiteindelijk de cover zullen halen.

’s Avonds was ik bij mijn ouders en was ik op zolder om iets te printen. Het duurde wat langer dan ik wilde en dus sloeg ik uit verveling maar weer eens een van de vele fotoboeken open. Deze foto viel me als eerste op. Ik was hier net tien jaar uit, 1999 dus, de foto werd gemaakt in Venetië en ik droeg hier een outfit die ik anno 2017 nog steeds zou kunnen dragen. Een oversized wit t-shirt en een donkerblauwe pet van Nike. Hoeveel ben ik veranderd?

Dinsdag was een dag van schrijven en nog meer schrijven. In mijn rommelige studio/appartement.

Dit was het beste van mijn dinsdag. Deze onwijs goed gelukte poké bowl met edamame, mango, avocado en zalm. Recept komt binnenkort op mijn blog. Maar erg lastig is ‘ie niet te maken.

Woensdag, ik had een collega. OK. Goede grap. Hoe oud ben je Annemerel? 28. Ik weet het. Sorry, ik kon het niet laten. Mijn knuffel Bor, die ik van mijn zusje voor Sinterklaas heb gekregen, zat dinsdag naast me achter mijn keukentafel toen ik aan het werk was. Waarom weet ik eigenlijk ook niet. Vond ik gewoon leuk.

Ik had woensdag overigens een good hair day. Ondanks dat ik het al twee dagen niet gewassen had en ik het normaal gesproken dagelijks was. Misschien was dat wel de reden van mijn good hair day. Het is alleen zo jammer dat dat good hair alleen voor de onderste helft van mijn haar geldt, op mijn kruin vind ik het gewoon vet. En smerig. Dus nadat ik de conclusie gesteld had dat ik een good hair day had, ben ik alsnog onder de douche gestapt om mijn haar te wassen.

Mijn paspoort was nodig om… tickets naar Ibiza te boeken. Op 28 juni vlieg ik naar Ibiza met Buddha to Buddha en ik heb er zoveel zin in.

’s Middags kwam mijn moeder langs om grote schoonmaak bij mij thuis te houden. Dit was het resultaat na meer dan vier uur opruimen. Niet slecht, toch?

Donderdag vergat ik weer even wat ik  nu al twintig weken doe, diaries maken. Dus maakte ik mijn eerste snapshot van de dag pas om elf uur ’s avonds, toen ik een blog aan het schrijven was over het boek ‘In het water’ van Paula Hawkins, dat ik een uur daarvoor net had uitgelezen. Wat ik van het boek vond, lees je in mijn vorige blog. Je kunt het overigens ook winnen.

Vrijdag tijd voor een lange to-do-list én voor een bezoekje aan de fysio. Die heb ik al sinds februari niet gezien. Ik dacht namelijk dat ik het allemaal zelf kon oplossen, door goed te stretchen, verantwoorde afstanden te lopen en dagelijks te planken. Maar dat kon ik dus niet. De pijn in mijn onderrug bleef en de pijn straalde uit naar de rest van de linkerkant van mijn lichaam. Blijkt… mijn bekken stonden weer scheef. Waarschijnlijk heb ik een keer een misstap gemaakt, of iets anders geks gedaan. Anyway, het zou nu verholpen moeten zijn. Woensdag mag ik terugkomen zodat mijn rug nog een keer losgemaakt kan worden en om te kijken of alles nog netjes recht staat.

Het boek dat ik nu ga lezen. Titel lijkt ontzettend op ‘The life-changing magic of not giving a fuck‘ die ik vorig jaar las, maar het werd me verzekerd dat dit boek echt een stuk beter is. Fingers crossed.

Vrijdagmiddag, kwart voor zes, laat me alsjeblieft de hele avond in bed liggen. Nee. Kan niet. Ik heb afgesproken met een vriendin om iets te gaan eten op het strand en daar heb ik heel veel zin in. Maar, mijn bed he… ligt zo lekker.

Nope. Not gonna happen. Je moet drone shots maken met zonsondergang Annemerel. Opstaan. Niet zeuren.

’s Avonds had ik een date met Marloes bij een van mijn favoriete strandtenten op Scheveningen, The Fat Mermaid. Marloes en ik kozen voor twee voorgerechten in plaats van groot hoofdgerecht en dat was een hele goede keuze. De inktvis was echt fantastisch.

Zaterdag werd ik helaas wakker met migraine en dat schopte mijn ‘even lekker 20K lopen’ plannen een beetje in de war. ’s Middags kon ik gelukkig nog een rustige 10K lopen, met behulp van deze Coca-Cola.

De reden voor deze selfie kan ik me niet herinneren. Volgens mij was het omdat ik voor het eerst in tijden weer eens make-up op mijn ogen had. Ik heb al bijna zes weken mijn wenkbrauwen en wimpers niet geverfd, dus met de n0-make-up look kom ik niet zo goed meer weg.

Zondag had ik eindelijk mijn meeting met een groot gedeelte van de meiden die mee gaan naar New York in november. Super leuk om hen te ontmoeten, we hebben echt zo’n fijne groep. Enige minpuntje van de ochtend, ik had heel veel moeite met mijn ene been voor het andere zetten en lag languit op het asfalt. Heel knap. Vooral heel onhandig nu… want planken is dus echt een uitdaging met mijn gezwollen elleboog. Nooooooooo.

Maar komt goed. Komt goed. Zin in deze nieuwe week!

Liefs,
Annemerel