DIARY: #20

Jarig, cadeautjes, nesteldrang en een verandering in mijn hormoonhuishouding. Het was weer een gezellig en druk weekje :)

Dit was de week waarin ik 32 werd (woensdag) en een dag eerder kwam er al een pakketje binnen dat voor mijn verjaardag bedoeld was. Een cadeautje van mijn oma. Ik wist wat er in zat, ik had het alleen nog niet in het echt gezien dus was toch wel heel nieuwsgierig. Het is me gelukt het pakketje ingepakt te laten tot mijn verjaardag.

Een pakketje wat ik wel open mocht maken was een pakketje van Oysho, dit had ik zelf besteld met het oog op mijn bevalling. Na heel veel ‘vluchtkoffer’ video’s gezien te hebben leek deze ‘outfit’ me het handigst in de uren voor de bevalling. Warme sokken, een makkelijk vestje en een super dun wijdvallend jurkje dat je heel makkelijk omhoog en omlaag kunt trekken. Ik heb het sinds maandag (de dag dat ik het binnenkreeg) iedere dag aan gehad, het zit zo ontzettend lekker. Het zit dus inderdaad niet in mijn vluchtkoffer, waar het wel voor bedoeld was, haha. Ik heb vanmorgen maar even een extra setje besteld.

Ik werd op mijn verjaardag al om half zes wakker. Sowieso word ik de laatste weken steeds al om zes uur wakker, maar nu dus al om half zes en ik kon ook gewoon niet meer slapen. Gek genoeg heb ik best wel wat energie als ik zo ’s ochtends vroeg wakker word. Zullen het de hormonen zijn? Moet wel toegeven dat ik in deze periode van het jaar (wanneer het rond dit tijdstip ook al licht begint te worden) altijd wel vroeger wakker ben. Maar nu hebben we gordijnen (andere jaren niet) dus ik had verwacht dat ik nu langer door zou kunnen slapen.

Zo lief, zo lekker. Mijn lievelingstaart (Maison Kelder hazelnootschuim) werd op mijn verjaardag bezorgd dankzij mijn lieve vriendin Laura en haar man Robin. Reken maar dat ik hier enorm van heb genoten.

’s Middags kon ik zowaar op een terras zitten op mijn verjaardag. Met blote benen (OK, leverde wel iets van kippenvel op). Tuur en ik lunchten bij L’Osteria in Den Haag. De eerste keer dat we hier waren, was in de zomer van 2018 in Berlijn. We vonden het eten zo lekker dat we meteen drie dagen achter elkaar zijn gegaan. Haha. De pasta met rivierkreeftjes is een aanrader, evenals de alcoholvrije cocktail met jus d’orange en crodino.

Cadeautje van mijn ouders, deze heerlijke fluffy slippers van UGGS. Je weet pas waar ik het over heb als je ze aan hebt gehad. Zelfs Tuur (die ze spuuglelijk vond) is overtuigd, haha. Zit gewoon zo lekker.

Cadeautje van mezelf… een nieuwe camera. Het is de Fujifilm X-T4. Je kunt hier heel goed mee vloggen en hij maakt ook hele mooie foto’s. Hij is alleen niet zo makkelijk als de Canon camera die ik hiervoor gebruikte waardoor ik hem nog niet echt heb kunnen gebruiken. Maar ik maak mezelf steeds meer wegwijs in de camera en ik lees voor het eerst van mijn leven de gebruiksaanwijzing van de camera. Je gelooft het niet. Mocht iemand toevallig deze camera hebben en tips voor me hebben over de autofocus (die krijg ik dus niet lekker aan de praat en dat is wel zo handig tijdens het vloggen) let me know!

En dit zat er in het pakketje van mijn oma, een mooie tas van Koeka in hetzelfde stofje (Vik) als het boxkleed en ledikantdekentje. Zo mooi. Hij lijkt op de tas van Studio Noos (die ik ook heel mooi vind maar waar ongeveer 50% van de moeders op Instagram al mee loopt). Fijn vind ik ook dat je hem heel klein kunt opvouwen, dus dat hij niet zoveel ruimte in beslag neemt op het moment dat je er niets in stopt (ik gebruikte hem op mijn verjaardag als tas in mijn (Goyard) tas, omdat ik nog geen cameratas heb.

We hebben er even op moeten wachten (2,5 uur) ik was al 10 keer bijna in slaap gevallen (wakker worden om half zes eist zijn tol), maar de sushi op mijn verjaardag smaakte net zoals altijd heerlijk. Wel opvallend, vaak heb ik aan 20 stukjes sushi niet genoeg, nu zat ik na 12 al vol en heb ik de overige 8 stukjes de dag erna bij de lunch gegeten. Ligt dit aan de zwangerschap, of ligt dit aan al die stukken taart en pasta die ik die dag al gegeten had?

Donderdag was Hemelvaartsdag en voor ons was het klusjesman. Tuur reed naar het grofvuil om al ons karton en plastic weg te gooien en ik vouwde ondertussen (onder andere) de was op. Ik hoorde trouwens van een Instagramvolger dat je die dozen van Hello Fresh terug kan geven aan de bezorger en dat ze de doos dan bij Hello Fresh hergebruiken. Hoe handig! Gaan wij in het vervolg dus ook doen.

Over dat was opvouwen gesproken… Zien jullie hoe weinig er van mij ligt en hoeveel van Tuur? Ik haal mijn kleding altijd meteen van de waslijn en draag bijna iedere dag hetzelfde. Tuur geeft gymles, sport bijna dagelijks en als ‘ie daar mee klaar is vind ik het ook wel zo prettig als ‘ie iets schoons aantrekt. Dit is dus echt een typische was voor het huishouden Van Dijk – De Jongh.

Drie dagen taart dankzij Laura en Robin. En Corona. Mijn moeder heeft op mijn verjaardag een klein puntje gegeten (we zaten op het balkon), maar voor de rest heb ik niemand uitgenodigd voor mijn verjaardag. Het lijkt mij nu niet echt de tijd om corona op te lopen (lijkt me niet heel chill tijdens je bevalling) dus ik ben extra voorzichtig. Ik vond het niet heel erg trouwens, ik merk dat ik het juist wel fijn vind om niet te veel mensen om me heen te hebben op dit moment.

Vrijdag zijn we verhuisd van onze slaapkamer boven, naar de slaapkamer beneden. Zo blij dat we dat eindelijk gedaan hebben. Ik ben nu 36 weken zwanger en dat trappen lopen vond ik niet heel prettig meer. Zeker niet ’s nachts voor nachtelijke wc-bezoekjes. Hier hebben we ook net meer ruimte voor de co-sleeper. Het nadeel is wel dat dit bed maar 1.40 is ipv 1.60 en dat merkte ik vooral de eerste nachten. Mijn buik en ik nemen namelijk redelijk wat ruimte in beslag, haha.

Ik denk dat dit de eerste is van 2021, een puist op mijn kaak. Ik had hier altijd last van in de week voor mijn menstruatie. Wat ik ook at, wat ik ook smeerde, hoeveel (of hoe weinig) stress ik ook had… er kwam altijd minstens een ontsteking op mijn kaak. In het eerste trimester had ik ook een tijdje veel last van dit soort ontstekingen, maar op een gegeven moment (rond de jaarwisseling volgens mij) was het ineens weg. En zaterdag werd ik wakker met deze joekel. Ik heb zo’n vermoeden dat er weer een verandering in hormonen heeft plaatsgevonden en dat dit een teken is dat de zwangerschap op zijn eind loopt. Maar ja, kan ook nog gerust vijf weken duren hoor… mijn PMS periode is ook altijd bijzonder lang (gerust 10 dagen).

De box staat! Ik vind hem zo gezellig staan en je begrijpt wie hem als eerste mocht testen… Teddy van het Testteam!

Zondag – gisteren dus – had ik nogal een drukke werkdag. Ik was die nacht al een paar keer wakker geschrokken met dingen die ik nog moest regelen voordat week 1 van het nieuwe Have a Good Run programma verzonden zou worden en om zeven uur besloot ik maar gewoon achter mijn MacBook te gaan zitten. Hier heb ik tot een uurtje of zes gezeten om van alles te regelen. Op een zondag ja, in mijn ‘verlof’. Ik weet niet wat ik heb hoor, maar zo productief als ik zondag was, zo productief ben ik niet op mijn productiefste werkdagen. Zouden ook dit hormonen zijn? Zo ja, I’ll take it, want ondanks dat een dagje niks doen ook weleens lekker is, heb ik wel veel gedaan gekregen en ging ik ’s avonds met een veel geruster hart slapen (en vannacht ben ik niet wakker geworden met allerlei dingen die ik nog ‘moest’ doen).

Oh en wie spot de puist op mijn kaak. Bizar toch, dat een zo’n puistje zo prominent in beeld kan zijn? Of ben ik de enige die dat ziet?

Na het eten scheen ineens de zon en overtuigde ik Tuur (had niet veel overtuiging nodig) voor een mini wandeling. We liepen nog geen vijftien minuten (mijn bekken vinden het allemaal niet zo leuk meer), maar ik ben wel even buiten geweest en heb toch even kunnen bewegen. Best fijn.

Inmiddels is het dus weer maandagochtend. Ik ben vandaag 36 weken en 4 dagen zwanger. Tijd gaat echt rap nu. het nog genoeg te doen voor Ollie’s ‘arrival’ dus daar ga ik maar lekker mee aan de slag zolang ik me goed voel :).

Liefs,

Annemerel