DIARY: 203

Maandag
Als ik om acht uur wakker word schijnt warempel de zon! Of nou ja, het is licht buiten en dat is iets anders dan die grauwe lucht waar ik de afgelopen weken mee ben opgestaan. Ik begin de week net als vorige week met een lange duurloop. Dit keer alleen geen 30 kilometer, maar 20 kilometer, omdat ik om half één alweer klaar moet zijn voor een fotoshoot, die bij mij thuis zal plaatsvinden. De shoot is voor Santé en zal samen met het interview dat ik woensdag had in het februarinummer staan (half januari in de winkel). Ik heb al wat beelden gezien op het schermpje van de camera van de fotograaf en dat zag er best leuk uit, ben dus heel benieuwd! Na de shoot werkte ik een paar uurtjes en de avond spendeerde ik met mijn BFF Netflix.

Dinsdag
Ik werd wakker met een dikke vette herfstdip. Het was net als de dag ervoor acht uur, maar ik kon gewoon NIET opstaan. Tot half tien heb ik in bed gelegen, daarna heb ik mezelf er uit gesleept, maar waarom eigenlijk?! Ik had de eerste helft van de dag echt het idee van ‘waarom sta ik überhaupt op, wat is het nut ervan?’ heel naar gevoel. Ik schreef er deze blog over. Daarna heb ik me een soort van herpakt, ik heb boodschappen gedaan, taart gegeten, koffie gedronken, een interview Metro gedaan (en uitgewerkt) en ik eindigde op de bank met Love Actually en erwtensoep. Het was zo’n dag dat ik in de supermarkt stond en meer zin had in erwtensoep had dan in sushi, nou, dat zegt wat volgens mij….

Woensdag
Na mijn dipje van dinsdag heb ik gelukkig een volle dag met (leuke) afspraken gepland in Amsterdam. Voordat ik in Amsterdam ben heb ik wel al heel wat frustratie moeten doorstaan, het centrum van Amsterdam is niet OK, zeker niet nu de Munt afgesloten is en mijn navigatie me alleen maar over de Munt wil sturen. Stom. Maar de afspraken zijn leuk. Eerst heb ik een interview met Santé, daarna lunch ik snel met een pompoensoepje bij de Bijenkorf. Ik ga vervolgens door naar een evenement van L’Oréal en eindig mijn dag in Amsterdam met taart bij de Drie Groefjes, samen met Raquel. Ik rij vanuit Amsterdam direct door naar mijn ouders, waar ik een verantwoord maal met broccoli en kalkoenfilet krijg voorgeschoteld.

Donderdag
Nadat ik net als woensdag de perfecte bananenpannenkoek gebakken heb (geheime ingrediënt: geduld) ga ik voor een 10 kilometer duurloop door de duinen. Ik probeer weer drie keer per week te lopen. Een lange duurloop (die heb ik maandag al gedaan), een korte duurloop (tussen de 6 en 10 kilometer) en een tempoloop (op snelheid dus). Vandaag ga ik voor de korte duurloop. Als ik naar buiten ga schijnt de zon, maar na nog geen vijf minuten valt er een bak water naar beneden. Gelukkig zijn mijn schoenen waterafstotend, helaas was ik er voor de rest niet echt opgekleed. ’s Middags schrijf ik een paar blogs, werk ik aan een interview en heb ik een telefonisch interview. Aan het eind van de middag rij ik alweer naar mijn ouders, dit keer om mijn moeder blog-les te geven. Mijn moeder wil al heel lang een blog beginnen en het begin is er, ik moet haar nu alleen nog even leren hoe ze iets op die blog schrijft en hoe ze dat publiceert. Dat is lastiger dan je denkt, want mijn moeder heeft dus al moeite met kopiëren en plakken. Verder is mijn moeder de allerleukste hoor ;-), maar blog-les vergt wel een heleboel geduld. ’s Avonds maken mijn moeder en ik samen een paddenstoelenrisotto en team work makes the dream work, want die risotto is dus echt SUPER lekker.

Vrijdag
Een afspraak bij de Velthuiskliniek in Hilversum staat er vandaag op het programma. Oh en een telefonisch interview voor Metro, mijn moeder helpen met haar blog en wat schrijven voor mijn eigen blog. Maar alles op een heel relaxt tempo, zonder stress. Alhoewel, ik ben bijna te laat voor mijn afspraak bij de Velthuiskliniek en dat terwijl ik onderweg geen file gehad heb, misschien was ik iets te relaxt en ging ik iets te laat van huis weg? Ik eindig vrijdagavond bij mijn ouders, voor de derde dag op rij eten uit de keuken voor mijn ouders. Niet verkeerd.

Zaterdag
Aranka lanceert vandaag haar nieuwe Jogha collectie voor een select groepje ‘VIP’s’ waar ik ook toe behoor. De nieuwe collectie is prachtig (ik vind het de mooiste collectie tot nu toe!), daarna is het tijd om de oude collectie te shoppen met 70% korting. Je zou denken dat ik genoeg sportkleding heb, toch weet ik nog een hele tas met kleding bij elkaar te shoppen, ik heb het allemaal nodig. Omdat ik het zo gezellig vind blijf ik de rest van de dag bij de sale, om Aranka en de rest van het team een beetje te helpen waar ik kan, het is namelijk MEGA druk! Als ik terug rij naar Den Haag besluit ik eerst even langs mijn ouders te rijden, ik heb namelijk ook wat kleding voor mijn moeder gekocht. Maar ja, ik blijf natuurlijk weer hangen en eet uiteindelijk voor de vierde dag op rij bij mijn ouders. Het voordeel hiervan is dat ik deze week geen gebruik maak van thuisbezorgd en redelijk gezond eet.

Zondag
Ik wil eigenlijk hardlopen, of beter gezegd, ik moet eigenlijk hardlopen, maar ik zie het weer en besluit me nog een keer om te draaien. Om half tien kom ik uit bed gestrompeld, ik duik onder de douche en kleed me in een legging, trui en UGGS. Tijd voor NUTELLA. Maandenlang at ik geen Nutella, maar ik heb er weer zin in. Net als die bananenpannenkoeken die ik maandenlang niet kon zien, daar heb ik nu ook ineens weer zin in. Er heeft zich weer een verandering in mijn smaak voltrokken, zonder dat ik het doorhad. Ik schrijf mijn artikelen voor Metro, schrijf een blog over Justin Bieber en luister 100.000 keer naar het nieuwe nummer van Sia, One Million Bullets (zo mooi!). ’s Middags vertrek ik weer naar mijn ouders (dit keer wel gepland) voor het zondagsmaal; zalm, roseval aardappeltjes en een salade.

Wat er deze week op het programma staat? Sinterklaas natuurlijk. Ik moet nog beginnen met mijn gedicht en surprise, oeps. Ook mag ik weer naar de tandarts (YES!) en ik heb treintickets en een hotelovernachting voor Parijs. Maar ik weet nog steeds niet of ik nu wel of niet moet gaan. Heb ik er echt zin in? Ik weet het niet… Wat zouden jullie doen?

Liefs,
Annemerel