DIARY: 209

Maandag
De eerste volle week van het nieuwe jaar. Ik heb er zin in. Nee echt! Ik weet zelfs om kwart over zeven al mijn bed uit te komen. Meteen hardlopen – wat op het programma staat – doe ik niet, maar ik ben wel meteen productief. Hou ik van. Hopelijk blijf ik de hele week, wat zeg ik, de rest van het jaar, of misschien wel de rest van mijn leven, in deze positieve flow. Who am I kidding, je hebt niet-productieve soms ok nodig. Maar goed. Hardlopen doe ik twee uur later wel en het gaat super lekker (en snel). ’s Middags ga ik samen met mijn zusje en Aranka naar de opening van de pop-up shop van innocent in Utrecht. Na de opening vertrekt mijn zusje weer naar Leiden en ga ik samen met Aranka door naar de opening van Changing Life, het moederbedrijf van Personal Body Plan. Hoewel Aranka en ik al gegeten hebben (spring rolls en twee zakken snoep, dat laatste dankzij mij) kunnen we de burgers en garnalenspiesjes van DoorMeal toch niet weerstaan. Om tien uur ben ik thuis en tref ik een ontplofte mailbox aan. Als ik die weer een beetje op orde heb kijk ik Keeping up with the Kardashians en val ik daarna heerlijk in slaap.

Dinsdag
Helaas vanmorgen niet zo makkelijk wakker als een dag eerder. Pas om half tien weet ik mezelf uit bed te schoppen. Gaat goed met mijn goede voornemens. Gelukkig maak ik het de rest van de dag goed. Ik kan allerlei dingen van mijn to-do-lijst afstrepen waar ik eigenlijk helemaal geen zin in had. Mede dankzij Roos trouwens, die me geholpen heeft met het opruimen van mijn studio. Dozen kapot maken en weggooien (nodig), was opvouwen, stofzuigen, dat soort dingen. ’s Avonds bouw ik een heerlijke salade voor mezelf (met avocado, tomaat, komkommer en kalkoenfilet) en omdat ik zo goed bezig ben, neem ik toch nog maar een Aperol Spritz. Moet kunnen. Om dit verhaal beter te maken: ik werk wel tot 22.00u door. Dat kan ik namelijk ook met een Aperol Spritz. Ik schrijf dit overigens volkomen nuchter, voordat jullie rare dingen van mij gaan denken.

Woensdag
Mijn wekker gaat om zeven uur en ik sta meteen op, ik heb mijn telefoon namelijk op de keukentafel laten liggen – mijn wekker dus – dus ik moet er wel uit om de wekker uit te zetten. Maar daar sta je dan om vijf over zeven met je telefoon in je hand in je studio. Wat doen je dan? Ik deed iets stoms, ik ging weer in bed liggen en kwam er pas een uur later weer uit. Klein faalmoment, maar goed, kleine stapjes, het is in ieder geval geen half tien. Ik schrijf een blog, schrijf nog een blog, bereid een interview voor, ga een rondje hardlopen, douche, lunch, heb mijn interview, werk mijn interview meteen uit, ben trots op mezelf, raak verdwaald op Instagram (want dat soort dingen gebeuren nu eenmaal) en ik bouw weer een heerlijke salade voor mezelf. Dit keer neem ik er ook wat brood bij en een bakje nootjes, want eh… goed eten is belangrijk, zeker als je hebt hardgelopen. De avond spendeer ik – zoals wel vaker de afgelopen maanden – met mijn boek. Nog 34 dagen!

Donderdag
Het grootste gedeelte van de dag spendeerde ik in het ouderlijk huis, waar ik mijn zusje als fotograaf gebruikte. Verder diende de keukentafel als bureau voor mijn MacBook, waar ik een paar blogjes tikte. ’s avonds maakte ik mijn nieuwe favoriete salade met kalkoenfilet en noten en avocado en tomaat en komkommer en… oh ja sesamdressing. Aanrader! ’s Avonds keek ik in bed The Holiday, een van mijn favoriete films ooit. Zo niet mijn nummer een favoriet. Jude Law en Cameron Diaz zijn gewoon *perfectie* in die film.

Vrijdag
Er staat een lange duurloop op het programma maar ik heb wat opstartproblemen. Reden: die periode van de maand is zojuist aangebroken. Als je een vaste baan hebt en gewoon om half negen achter je bureau moet zitten doe je net alsof er niets aan de hand is en sta je op zo’n moment gewoon op en doe je niet moeilijk, als je je eigen baas bent is het verleidelijk om gewoon nog een uurtje langer in bed te liggen.  Dat deed ik dan ook. Die lange duurloop liep ik wel, maar ik ging pas rond elf uur naar buiten, nadat ik mijn blog geschreven had, wat mailtjes beantwoord had en er helemaal klaar voor was. Het was super lekker weer, wat ERG fijn was. Na de duurloop was ik zo blij dat ik lekker onder een warme douche kon staan, maar ik stond er nog geen minuut onder en er werd aangebeld. Ik wist dat ik moest tekenen voor dit pakketje en ik wist dat ik het pakket vandaag nodig had (het was voor een advertorial) dus er zat niets anders op dan onder de douche vandaan springen, mijn badjas aantrekken en hals overkop naar beneden rennen. Not my finest moment. De rest van de dag spendeerde ik met eten, rusten en een beetje bloggen, zoals dat hoort na een duurloop.

Zaterdag
Dit keer moest ik mijn bed wel om half acht verlaten, want ik moest hardlopen EN ik moest om 10.00u in de stad zijn, daar had ik namelijk met Roos afgesproken. Het was een race tegen de klok, maar ik was alsnog tien minuten te vroeg in de stad. En in de stad was het koud. En wachten voor dichte winkels in je eentje is ook koud, dus besloot ik maar even op te warmen bij Starbucks. Bij Bijenkorf zwichtte ik voor een prachtig paar laarzen (snel meer), daarna hield ik netjes mijn hand op de knip. Oh nee, ik kocht handzeep, maar die was op en ehhh het is wel zo fris om je handen met zeep te kunnen wassen? Zeer nuttige aankoop dus. ’s Middags maakte ik samen met Roos foto’s en videobeelden voor een nieuwe samenwerking voor mijn blog, daarna reden we langs de bakker, naar mijn ouders om daar de rest van de middag te spenderen met MacBooks en voor de TV (EK Allround schaatsen!). Ik dineerde met Pasta Bolo en schreef ondertussen mijn column voor Metro. Kan allemaal. Kan allemaal.

Zondag
Ik ga voor de derde dag op rij hardlopen. Zo stond het niet in mijn schema, maar als een vriendin (Marloes in dit geval) belt of je zin hebt om samen hard te lopen, dan zeg je daar geen nee tegen. Na een Instagram-waardig ontbijtje op bed, het maken van mijn Snapshot diary en twee afleveringen Friends rij ik naar Monster (de gekste) (waar ik dus ben opgegroeid). Ik parkeer mijn auto, Marloes komt vijf minuten later en na een korte plaspauze beginnen we. Marloes wil over het strand, ik ben bang voor honden dus ben niet zo’n fan van het plan, maar ja zij komt uit Breda hier helemaal heen gereden, dan zeg je natuurlijk geen nee. Gelukkig overleef ik het allemaal, ook de gruwelijk harde tegenwind op de terugweg. We lunchen met kopjes groene thee en kalfskroketten met boerenbrood en nemen dan afscheid van elkaar. Ik schrijf ’s middags twee blogjes, rij naar mijn ouders waar we de officieuze 25ste verjaardag van mijn broertje vieren en lig netjes om half elf in bed. Klaar voor een nieuwe week.

De eerste volle week van 2016 was gezellig en productief. Mogen er nog velen volgen!

Liefs,
Annemerel