Tijd voor een nieuw dagboek en geloof het of niet, ik heb de hele week gewoon mijn best gedaan op het maken van foto’s. Het is niet te geloven. Verder stond mijn week in het teken van het afronden van de teksten voor mijn boek en trainen voor de Berlijn Marathon.
De week beginnen met een rondje hardlopen is wat mij betreft echt de beste manier. Het lukt me niet altijd, omdat ik niet altijd de motivatie heb om op maandagochtend al meteen vroeg de deur uit te gaan, maar als ik later op de dag afspraken heb staan, moet ik wel. Als in: later op de dag gaat niet lukken, dus als ik ’s ochtends niet ga lopen dan moet ik of ’s avonds, of ik kan niet. Dan is het ineens een stuk makkelijker om voor dag en dauw op te staan en naar buiten te gaan. Zo geschiedde dus afgelopen maandag. Ik liep een snelle tien kilometer met een pace van 4’54. Daarna had ik twee afspraken in Amsterdam, eentje voor mijn blog en YouTubekanaal en eentje voor mijn boek.
Toen ik thuis kwam besloot ik bijzonder genoeg om niet de Thuisbezorgd App op mijn telefoon te openen maar om nog even langs de supermarkt te gaan. Ik maakte deze heerlijke fish taco’s. Het recept vind je hier.
Ik weet niet precies meer wat het nut was van deze selfies die ik dinsdag maakte. Selfie 1 was tijdens mijn ontbijt, bij selfie 2 stond ik op het balkon naar de regen te kijken die met bakken uit de hemel kwam. Zomer.
Ik krijg dus de laatste tijd heel de tijd deze reclame voorbij op Facebook. Dit is nu precies waar ik zo’n hekel aan heb iedere keer als ik de reclame zie word ik een beetje boos. Ik werd dus afgelopen week redelijk vaak boos, want ik open redelijk vaak mijn Facebook timeline onder het mom van ‘inspiratie op doen’. Ja.
’s Middags bracht ik een bliksembezoek aan de stad om schoenen voor mijn vader en voor mezelf te kopen bij Perry Sport. Ik haalde ook nog even een frappuccino. Laatste keer dat ik die op had was toen ik naar Ibiza vloog uit juni. Kan me niet herinneren dat ik de afgelopen jaren zo lang zonder Starbucks overleefd heb.
Deze dingen zijn dodelijk. Ze waren alle drie binnen 24 uur op. Damn. Dit is misschien wel het lekkerste ijsje ooit? De Chocolate Fudge Brownie is sowieso al jaren mijn favoriete ijs. Dit is het ijs dat me in 2006 voor het eerst naar mijn hardloopschoenen dreef. Omdat ik er zoveel van at dus. Gelukkig zijn deze dingen redelijk aan de prijs dus zullen ze geen vaste plek op mijn boodschappenlijstje in gaan nemen.
Woensdagmiddag deed ik weer samen met Roos een intervaltraining en ik was weer compleet na de filistijnen naar dat ik de training er op had zitten. Volgende keer misschien toch iets minder intensief.
Donderdag had ik érg veel voor mijn boek te doen. Vrijdag was mijn deadline en ik kon er gewoon niet eerder serieus aan gaan zitten. Natuurlijk heb ik iedere dag wel dingen gedaan, maar het werkt voor mij gewoon beter als de deadline angstvallig dichtbij komt en ik er echt gewoon niet meer onderuit kan. Daar schreef ik hier ook over.
Aan het eind van de dag stonden er 42654 in mijn word-document. Ik denk dat dat in totaal nog zo’n 1500 woorden bij zijn gekomen. Mede doordat ik een stuk dat ik had geschreven, compleet vergeten was en niet in het document had gezet. Hij stond wel in de inhoudsopgave maar niet in het document. Heel slim ja. Goed dat ik alles nog even heel goed heb nagelezen. Zou zonde geweest zijn als ik dat voor ‘niets’ geschreven had.
Vrijdag heb ik ook weer keihard aan mijn boek gewerkt, ik had voor mezelf de deadline op 17.00u gezet en om 16.49 was ik uiteindelijk klaar.
En toen mocht ik van mezelf EINDELIJK The OC kijken. Waar ik al zo lang zin in heb maar wat ik mezelf verbood omdat ik wist dat dat het begin van het einde zou zijn wat betreft mijn productiviteit. Ik had natuurlijk ook de stad in kunnen gaan en daar mijn boek kunnen vieren, maar er stond voor de volgende ochtend iets op de planning waar zo’n party in de stad niet helemaal lekker mee zo combineren…
Een duurloop van 30 kilometer om precies te zijn. En aangezien ik een week eerder de 30 kilometer ook al niet vol kon maken, was het redelijk belangrijk dat ik het dit keer wél zou halen. Zou niet heel goed voor mijn moraal geweest zijn als ik die dertig kilometer twee keer op rij niet had kunnen voltooien. Het is me dit keer wel gelukt, maar erg makkelijk ging het weer niet. Gelukkig heb ik nog twee duurlopen voor Berlijn waarin ik mezelf kan bewijzen.
Na het lopen keek ik The OC in bad. Ik zit echt misschien twee, drie keer per jaar in bad. Maar ik moet zeggen, het heeft misschien wel geholpen? Ik had een speciale arnica olie in mijn bad gegooid en mijn benen zijn helemaal niet echt stram geworden van die dertig kilometer. Zou kunnen dat mijn benen gewoon weer aan de lange duurlopen gewend zijn geraakt waardoor ik minder spierpijn heb, of het werkt echt? Kan iemand me het verlossende antwoord geven?
’s Avonds kreeg ik hoogbezoek van Carlissa en Marloes. Ik maakte poké bowls en we aten Mars ijsjes. Het plan was aanvankelijk om ook nog de stad in te gaan, maar ik had na het lopen zo’n hoofdpijn gekregen (waarschijnlijk doordat ik donderdag en vrijdag in een verkeerde houding in bed gewerkt heb, krijg ik altijd last van nek/schouders/hoofd van) dat ik een avondje aan de keukentafel een veel beter plan vond.
Zondag voelde ik me daarom ook gewoon lekker fit en kon ik alweer vroeg beginnen met mijn The OC marathon. Ik had een beetje een raar gevoel, want het was voor het eerst dat zowel Metro als mijn boek niet door mijn hoofd spookte. Heel raar om die ‘druk’ ineens niet te voelen. Maar ik maak me geen zorgen, zal vast snel weer iets komen waar ik me lekker over op kan winden ;-). Zo ben ik.
Ik besloot weer eens een jurkje aan te trekken in plaats van mijn joggingbroek en een trui. Is ook wel eens leuk voor de verandering.
’s Middags was het tijd voor operatie-fiets. Mijn fiets begaf het een paar weken geleden en voordat ik naar de fietsenmaker wilde gaan dacht ik, laat ik mijn vader er even naar kijken. Zijn diagnose? Kapot. Hij heeft drie jaar buiten gestaan en is echt op iedere mogelijke plek verroest. Zo zonde. Ik ga er morgen mee naar de fietsenwinkel, kijken wat die zegt. Anders denk ik dat ik toch echt op zoek moet naar een nieuwe.
Ik sloot de week af in stijl bij mijn ouders, met homemade sushi. Het was zo lekker, maar ZO veel. Dit is voor het eerst dat ik naar een foto van sushi kijk en niet hongerig word. Ik heb echt wel even genoeg gegeten.
Goed! Tijd voor een nieuwe week. Er staan onder andere een fotoshoot voor mijn boek en een dagje naar Knokke op het programma. Zin in!
Fijne week allemaal! XXX
Liefs,
Annemerel
Wat leuk dat je boek af is, moet wel een grote druk zijn die van je schouders valt. :)
En oh, Knokke, leuk! Have fun! :)
Wel erg zonde van je fiets! Hopelijk kan die nog gemaakt worden.
Hmm.. na 3 jaar al zo verroest dat je hele fiets vervangen moet worden? Hm klinkt niet echt als degelijke kwaliteit dan. Mijn fiets is nog van mn oma geweest en staat al jaren buiten, ziet er nog uit als nieuw! Leuk dat je naar Knokke gaat, ik ben zo benieuwd naar dat plaatsje!
Leuke diary! Fijn dat je boektekst gereed is!!! Niet betweterig bedoeld, maar om aan te kunnen passen, het is: naar de filistijnen :)
Ooooh The O.C, beste serie ooit. Misschien pak ik m’n dvd boxen ook wel weer eens tevoorschijn.
California, here we come! <3
Zonde zeg van je fiets. En lijkt me ook wel lekker rustig zonder deadlines enzo.
Zonde van je fiets! Maar het is echt niet per se nodig om een gloednieuwe te kopen zou ik zeggen, op een tweedehands barrel van €50-100 is ook echt prima te fietsen. Alleen als je echt een degelijke fiets wil voor ook wat langere afstanden is dat misschien alsnog niet de beste optie. Ik was dit weekend nog in Knokke met vrienden, alles is duur maar het strand is fijn (rustig!) en de gemiddelde auto die daar rondrijdt helpt de omgeving wel echt naar een hoger level. Enjoy!