DIARY: #21

Week 21 van 2019 zit er op. Hij gaat niet de boeken in als meest spannende week, maar we mogen zeker niet klagen.

Gooood morning! Maandag. De dag na de halve marathon van Leiden. Best wel een beetje moe, maar ik heb van fysio Roos geleerd dat ik beter kan staan dan kan zitten, dus de hele ochtend breng ik staand achter mijn MacBook(s) door. Kopje gemberthee erbij, prima! Maar na de lunch zijn mijn voeten er wel klaar mee en verplaats ik toch echt naar een stoel.

’s Avonds maak ik een noodlesgerecht en waar ik vroeger vooral noodles, vlees en saus gebruikte, ben ik nu – al zeg ik het zelf – wel heel goed bezig met groenten. Bij de noodles doe ik een heel pak bokchoy, 500 gram paddenstoelen, drie stengels lente ui en een hele stronk broccoli. Een goed begin (maandag) is het halve werk.

Dinsdag ook goed begonnen, met een sapje met sinaasappelsap, banaan en spinazie.

De hele dag echt ontzettend koud gehad. Zat ik dan in mijn broek en trui, maar ik had het zo koud dat ik daar overheen nog even mijn badjas moest aantrekken. Ik dacht dat de verwarming aanstond, maar het schuifje zat net een minimeter te laag, waardoor de verwarming dus niet aan stond. Beter voor de energierekening (en het milieu), dat wel.

Mijn meest florissante foto’s ooit, tijdens mijn rustige duurloop dinsdagochtend. Om een beetje op te warmen zeg maar. En om de benen van zondag los te gooien.

Woensdag deden mijn moeder en ik een verlaatte moederdaglunch in Den Haag. Op moederdag zelf vierden we dat natuurlijk ook wel, maar toen hadden we een dubbelprogramma, omdat het ook mijn verjaardag was.

Bij thuiskomst vind ik een pakketje in de brievenbus. Ik heb een kort strak broekje besteld, omdat ik verder vrijwel alleen maar wijde korte broekjes heb. Met krachttraining vind ik deze strakke veel lekkerder zitten en als je een keer je benen wijd doet tijdens een buikspieroefening, zit je ook niet meteen in je onderbroek te kijken. Beter dus.

Donderdag na de training. Het was een keertje zonnig, niet koud en de wind waaide niet harder dan windkracht 4. Vorig jaar rond deze tijd was dat eigenlijk iedere training het geval, de laatste maanden hebben we iets minder geluk. Ik was hardlopend naar de training gekomen, dus had voor na de training geen kleding bij mij. Gelukkig had Tuur nog een shirt in zijn auto liggen, daardoor leek het wel alsof ik geen broek aan had (maar dat had ik dus wel, je begrijpt dat ik meteen mijn nieuwe broekje heb aangetrokken).

Vrijdag voordat ik aan de slag ging voor DutchCowboys ben ik eerst de duinen in gegaan voor een wandeling van een half uur. Zo fijn om op die manier je dag te beginnen. Vrijdag was een rustdag, wat betekent dat ik onder geen beding een training doe. Wandelen kan dan natuurlijk wel.

Mijn lunch ziet er op deze foto minder aantrekkelijk uit dan het in werkelijkheid was. Ik had heerlijk vers brood met zalm en wasabi mayonaise. Goede combinatie.

Het weekend goed ingeluid met een Aperol Spritz. Helaas hadden we geen prosecco in huis, maar wat ik wel had, was een flesje champagne. Dit was dus een extra chique Aperol Spritz op basis van champagne in plaats van prosecco.

Mijn hoofd zaterdag tijdens het doen van mijn administratie. Ook al riep ik eind 2017 dat ik het nooit meer zover zou laten komen dat ik alles zou uitstellen en pas op een later moment zou invoeren, dat is natuurlijk precies weer wat er gebeurd is. Maar, wat ik niet verwacht had, alles was binnen een dag gefixt. En nu heb ik een stuk meer rust in mijn hoofd. Best fijn. Van zaterdag heb ik dus niet echt meer leuke inspirerende foto’s, want erg veel meer dan administratie organiseren en invoeren heb ik niet gedaan.

Gisterochtend stond er 3x 3000 op het programma, maar ik voelde me niet fit genoeg om dit daadwerkelijk te gaan doen. Ook de wind hielp niet echt mee. Het waaide aan zee best stevig.

En de zon, die was nergens te bekennen. Toch liep ik met een zonnebril, omdat ik gemerkt heb dat die zonnebril best goed beschermt tegen rondvliegende pollen.

De training die ik uiteindelijk deed? 5 kilometer inlopen (met tegenwind) en daarna vliegend naar huis (met meewind). Was een veel lekkerdere training dan ik mezelf had voorgesteld.

Na mijn training heb ik snel mijn tas ingepakt en ben ik samen met Tuur in de auto gesprongen richting de Amerikaanse school. Vanaf daar zijn we met een bus naar Leuven vertrokken, voor het eindtoernooi van het Track & Field team van de Amerikaanse school. Tuur is coach, ik help waar nodig en ben de ochtenden gewoon in het hotel om te werken. We zijn gisteravond aangekomen en hebben tot nu toe vooral het hotel gezien (waar we een heerlijk coach dinner hebben gehad).

Het is nu maandagochtend. Tuur is naar de baan voor het toernooi en ik zit in de hotelkamer deze blog te schrijven. Vanavond willen we ook even de stad in gaan, zodat we daar ook nog wat van zien. Ik heb op Instagram en hier op mijn blog echt extreem veel tips gekregen en ben al een beetje aan het zoeken geweest wat ik nu écht moet zien/eten. Volgens mij kan ik hier makkelijk een maand spenderen zonder me te vervelen, als ik al jullie tips moet geloven (en dat doe ik).

Fijne week allemaal!

Liefs,

Annemerel