DIARY: 24

Vorige week zei ik dat ik deze week productiever ging zijn en ik kan jullie meedelen, dat is gelukt! Maar ja wat moet je ook anders met dat saaie grijze weer? Ja, op de bank liggen met 100.000 serieherhalingen, maar dat was ik na afgelopen weekend ook wel een beetje zat hoor.

Maandag begon ik natuurlijk al goed met een grote schoonmaak en mijn administratie. Het volgende punt op mijn To Do list was een fietsmandje, maar eh.. Fietswinkels zijn dus allemaal op maandag gesloten. Althans in Den Haag. En ik kan het weten, want ik heb een tour door de stad gemaakt waar je U tegen zegt en stond overal voor een gesloten deur. Ach ja, ik heb in ieder geval lekker bewogen.

De volgende dag heb ik wel een fietsmandje gescoord en natuurlijk gelijk boodschappen gedaan met mijn nieuwe gadget. Ja, het kostte me even 30 euro, maar eh.. hoeveel benzine ga ik besparen en hoeveel geld aan de tram! Ben benieuwd hoe lang deze gezonde gewoonte stand houdt. Na het fietsmandje vond ik het weer tijd om hard te lopen. Ik had twee dagen daarvoor voor het laatst gelopen en toen had ik na het lopen extreme buikpijn, iets wat de week ervoor ook al gebeurd was (en waardoor ik toen een hele week niet gelopen had). Na het hardlopen had ik natuurlijk weer pijn en ik besloot dat ik toch maar direct naar de dokter wilde, dus smste ik Girlscene dat ik de volgende dag vanuit huis zou werken.

Nou ja, het onmogelijke werd natuurlijk werkelijkheid, de volgende ochtend werd ik wakker zonder ook maar een klein beetje pijn. Inmiddels was het al te laat om op een normaal tijdstip bij Girlscene aan te komen (ik moet ’s ochtends om 7.15u de deur uit om om 9.15u bij Girlscene te zitten) en dus werkte ik toch maar vanuit huis. Nog nooit zoveel stukjes uit mijn mouw weten te schudden. Zo’n redactie is extreem gezellig, maar zorgt ook wel voor een beetje afleiding. En nu kon ik om half acht beginnen en om zes uur klaar zijn en dan gelijk eten. Ja, er zitten aardig wat voordelen aan thuis werken, maar…. ik zou het nooit compleet willen inruilen voor werken op de redactie. Daar is dat ook weer veel te leerzaam en gezellig voor.

Donderdag werkte ik wel bij Girlscene en had ik ’s middags het event van Nike waar jullie zaterdag alles al over hebben kunnen lezen.  Ik denk dat dit het leukste persevent was waar ik tot nu toe geweest ben.. Of nou ja, OK, Monaco in januari is natuurlijk niet te overtreffen. Maar dit was ook wel heel erg leuk.

Vrijdag stond een date gepland met mijn moeder, zusje en oma in Den Haag. ’s Ochtends nog even hardgelopen en daarna met slechts twee appels en een banaan achter de kiezen richting Den Haag gefietst. Nu denk je misschien, Annemerel waarom eet je zo weinig? Nou dat zal ik je vertellen.. We hadden om 12.00u een tafel bij Sumo en daar wilde ik optimaal van genieten en niet na twee rondes al vol zitten. Dat zat ik uiteindelijk natuurlijk wel, maar heb er toch nog een derde ronde uit weten te slepen. Het was onwijs gezellig, ik heb heerlijk geshopt (de witte items van gisteren) EN ik heb mijn eerste “Italiaanse” schepijsje van dit jaar op. Marinello, DE ijswinkel van Den Haag mag dan wel weg zijn uit de spuistraat, eventjes verderop zit ‘ie gewoon weer hoor, wel in een iets kleinere variant. Het ijs is stiekem niet vergelijkbaar met ECHT Italiaans ijs, maar met een beetje fantasie waan je je zo in Italië.

Mijn weekend begon met eindelijk weer eens een echte blogdag. Een paar maanden geleden had ik die een paar keer per week, gewoon zo’n dag dat ik alleen maar aan het bloggen was. Daarna was de inspiratie een beetje op en deed ik er niet zoveel moeite meer voor. Even ter vergelijking, in februari stonden er zo’n 20 blogs kant en klaar, afgelopen week zat ik iedere ochtend te stressen om op tijd mijn blogs geschreven te hebben. Ik vind dat eerste toch net iets fijner werken. Dan kan ik tenminste ook met een gerust hart een keertje ziek worden (niet dat ik daar op zitten te wachten, maar je begrijpt wat ik bedoel toch?). En daarbij, zo’n blogdag geeft heel veel voldoening. Het is niet dat ik er op zo’n dag twintig stukken uit ram, maar een stuk of zes is dan wel haalbaar (ze moeten natuurlijk ook wel een beetje leuk blijven).

Gisteren was mijn eerste paasdag zonder dat ik hoefde te werken in vijf jaar. Dat kon natuurlijk niet, dus begon ik ’s ochtends vroeg al aan mijn stukje voor de nieuwe Metro Mode. De deadline is morgen alweer (de krant zit op 27 april weer bij de Metro). ’s Middags naar mijn ouders voor het “Eerste paasdagdiner”. Mijn moeder overtrof zichzelf in de keuken met kabeljauw met mozzarella en tomaatjes, heerlijk!

Zo, nog één dag lekker eten en gezelligheid met de familie en dan gaan we de week écht beginnen! Fijne 2e paasdag!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin