De week na de Berlijn Marathon, de week voordat mijn boek uitkomt. Veel snot, een hardloopwedstrijd en mijn boek voor het eerst in mijn handen hebben.
Maandag! Het is de dag na de Berlijn Marathon en na een vrij kort nachtje (zeker als je je bedenkt dat ik een marathon gelopen heb) stap ik op de fiets richting een leuk ontbijtplekje. Althans, ik denk dat het leuk is. Gelukkig heb ik dat goed gedacht want Flamingo is leuk en het eten is lekker (en betaalbaar). Ik ga voor een omelet met avocado, brood, boter en een Flat White. Het leuke van Berlijn vind ik dat je hier tien euro voor afrekent. In New York moet je blij zijn als je alleen het ei (zonder avocado) voor tien dollar kunt krijgen en dan heb je nog geen brood, koffie (en avocado) dus. Verder mag je daar ook altijd nog lekker fooi betalen. Wat dat betreft is het een stuk makkelijker om je hoofd financieel boven water te houden in Berlijn dan in New York.
Op de plek waar ik een dag eerder mijn marathon begon. Het is nu net iets minder druk ;-). De weg is nog afgesloten, normaal gesproken rijden hier gewoon auto’s. Maar ze zijn nog aan het afbreken, dus een mooi moment voor mij om lekker midden op de weg stil te gaan staan en foto’s te maken.
Bij KaDeWe heb ik eindelijk de roze Gucci tas in handen waar ik al maanden verlekkerd naar kijk op de webshop van Gucci. Stiekem vind ik de velours tas nog mooier, maar die is ook een paar honderd euro duurder en daar mag absoluut geen water overheen komen (dat gaat in Nederland een beetje lastig). Maar deze roze kleine heeft mijn hart ook wel gestolen hoor. En mijn camera en iPhone passen er perfect in. Uiteindelijk ben ik toch verstandig en laat ik hem liggen. Ik moet mijn huur nog betalen.
Woensdag. Van dinsdag vond ik alleen maar foto’s op mijn telefoon waarop je mijn ontstoken teen en teennagel ziet. Leek me niet zo fris om te delen. En die foto’s van mijn teen tekende de dag ook wel een beetje, het grootste gedeelte zat ik met mijn teen in een voetenbadje te hopen dat de ontsteking snel weg zou trekken.
Woensdag was een veel leukere dag, toen reed ik aan het eind van de middag samen met mijn zusje naar de drukkerij in Amersfoort om mijn boek op te halen. Zo blij mee! En zo leuk om te zien hoe een project waar ik bijna een jaar aan gewerkt heb eindelijk zo samen komt.
’s Avonds vieren we het met een tonijnpasta bij mijn ouders. En nog meer goed nieuws: mijn officiele marathontijd staat eindelijk online en hij is zes seconden sneller dan ik zelf gemeten heb. Hoera. Haha.
Donderdag lunch ik samen met mijn moeder in de stad bij SLA. We gaan allebei voor wortelsoep met pompoen en gember. Ik bestel hem als maaltijdsoep, wat een heel goed idee is want de kikkererwten, broccoli en rijst in de soep maken de soep nóg lekkerder.
Hoe mooi staan deze twee boeken bij elkaar? Ik zeg: heel mooi. De reden waarom dit boek iets kleiner is, is omdat dit meer een leesboek is en op deze manier lekkerder in de hand ligt als je bijvoorbeeld in bed je boek wilt lezen.
Dit lijkt me dus echt zo verschrikkelijk he. Dat je in een taxi even naar je telefoon kijkt en dat er dan een compleet verhaal verzonnen wordt rond je gezichtsuitdrukking. Op zulk soort momenten ben ik heel blij dat ik gewoon Annemerel ben en geen koningin van Nederland.
Bijna had ik 44,95 betaald voor mijn marathonfoto’s, toen kreeg ik de foto’s die Seth van de Runningjunkies gemaakt had doorgestuurd en die waren eigenlijk nog veel leuker dan de officiële foto’s. En gratis. Thanks Seth.
Dit tekende mijn vrijdag. Een WC rol op mijn bureau omdat ik zo (snot)verkouden was.
Het was ook weer tijd om schoenen uit te zoeken bij Omoda. Ik denk dat ik onder andere deze ga bestellen. Wat vinden jullie? Ik heb uiteindelijk nog niks besteld omdat ik weer werd afgeleid.
Ondanks mijn verkouden hoofd toch nog even naar buiten om een klein rondje hard te lopen, mijn eerste rondje na Berlijn. Het ging ondanks de omstandigheden redelijk goed. En ik ben zo blij met mijn nieuwe horloge dat ik van Garmin gekregen heb, het is de Fenix 5s. Als ik hem wat langer getest heb zal ik er een review over schrijven, maar daarvoor wil ik hem natuurlijk eerst wel echt goed kunnen testen.
Super grappig, ik had een reactie geschreven onder de video van Casey Neistat waarin hij vertelt dat hij misschien nooit meer kan hardlopen. Die kreeg binnen een paar uur aardig wat duimpjes omhoog.
Zaterdag voelde ik me nog slechter dan vrijdag, maar ik had een afspraak bij de Genius Bar van Apple en een afspraak bij de Genius Bar maken is nog lastiger dan een afspraak maken met de … paus (? ja sorry ik kan even niet op een goede vergelijking komen) dus ik kom toch mijn bed uit en fiets naar de Apple Store. Daar verlekker ik me aan alle nieuwe kleuren van de iPhone hoesjes. Drie maal raden welke ik graag wil hebben.
Zondag reis ik naar Utrecht voor de Utrechtse Singelloop samen met de Subway Running Club. Maar eerst nog een theetje op het station. Ook al wil ik veel liever een kopje koffie, maar ik weet dat dat een slecht idee is voor mijn buik.
Deze foto werd duidelijk VOOR de start genomen. Hoe het gegaan is lees je later deze week (of kijk vanmiddag naar mijn vlog!)
Mijn auto is…. vies. Ik heb hem even met een nat doekje geprobeerd schoon te maken, even kijken of dat überhaupt nog lukt want het ziet er nu wel heel erg smerig uit. Gelukkig krijg ik het er nog van af. Als ik ’s avonds naar mijn auto wil lopen om naar huis te gaan heeft mijn vader als verrassing mijn auto gewassen. Veel te lief en veel te goed. Oh ja, ik had een witte auto…
En toen was het alweer maandag, de dag voordat mijn boek in de winkel ligt. Ik heb super veel zin in deze week en ben benieuwd hoe druk het gaat worden. Er staat nu nog niet zoveel gepland, maar ik weet uit ervaring dat dit soort dingen vaak last minute komen. Ik ben er klaar voor!
Liefs,
Annemerel
Had je nog iets gehoord van de tweet die je naar Casey had gestuurd?? Wat een schatten van ouders heb je toch! Eerst een goede review van je moeder over je boek en nu je vader die je auto schoonmaakt. Ik ben heel benieuwd hoe de run gisteren is gegaan, dus je vlog kijk ik sowieso weer.
Wat een fijne verrassing dat je vader je auto zomaar wast! En wat een mooie foto van jou tijdens de marathon.
Ik had eigenlijk best wel zo’n fotootje van je teen willen zien. Gedeelde smart is halve smart immers, van de ene hardloper tot de andere, zogezegd. Who needs toenails!?