DIARY: #28

Week 28 van 2018 is a wrap, week 7 van mijn atletenproject eveneens. Time flies wanneer je het naar je zin hebt en de zon schijnt :)

Goede vroege morgen! Maandag stond mijn wekker om kwart over drie omdat we mijn covershoot gepland hadden met zonsopkomst. Die was maandag rond half zes, dus dat betekende een erg vroege wekker. Ik wilde namelijk ook niet zo uit bed gerold op de foto, ik ben een stuk leuker op de foto als ik gewoon even rustig ontbeten heb, wat koffie in mijn bloed heb zitten en een laagje schmink op mijn gezicht. Niet te gek veel hoor, want ik wil wel dat het er natuurlijk uit ziet. Ik heb nog nooit zo weinig make-up gedragen tijdens een shoot. Ik gebruikte wenkbrauwpoeder, mascara, een laagje foundation, een stick highlighter en een lipbalsem, maar ik had al in geen maanden zo veel make-up op mijn gezicht gehad dus het kostte nog aardig wat tijd, omdat ik het een klein beetje verleerd was.

De zonsopgang viel uiteindelijk best wel een beetje tegen, na tien minuten zat hij al achter een wolk en zagen we hem niet meer terug. Fotograaf voor dit boek is trouwens de fabuleuze Joyce Bongers.

Hier moest ik voor een langere periode vrij serieus kijken en geloof me… dat is niet echt heel erg mijn ding. Dus af en toe had ik zo’n ‘Annemerel-break’ nodig. Hier perfect op beeld vastgelegd.

Het tweede gedeelte van de shoot vond plaats op de baan bij Olympus. Ik heb meer dan 20 kilometer hardgelopen maandag, best wel heftig, vooral omdat je toch net even iets anders loopt voor een foto dan normaal. Hoewel ik dat misschien beter niet had kunnen doen, kreeg van mijn trainer te horen dat ik in werkelijkheid mooier loop dan wanneer ik mooi probeer te lopen voor de foto. Oeps.

Dinsdag had ik wederom een vroege wekker, dit keer om een ElliptiGo workout te doen. Ging lekker. Wel voor het eerst een beetje regen tijdens mijn training. Ik vind het alsnog bijzonder dat ik eigenlijk nog vrijwel geen training in de regen heb hoeven doen. Thank you weergoden.

’s Middags bracht ik een bliksembezoek aan de stad met mijn moeder en dronk ik onder andere deze heerlijke ijskoffie bij Nespresso.

Op dinsdag stonden er in totaal drie workouts gepland. Of nou ja, eigenlijk twee, die derde heb ik er zelf nog even tussen gefietst. Naast de ElliptiGo workout stond er een tempotraining op het programma, maar omdat ik al een week geen yoga gedaan had en dit ook niet op mijn schema stond voor deze week, besloot ik om dat ook nog even te doen, gecombineerd met 20 minuten buikspieroefeningen.

Uiteindelijk zag ik de zon in de zee zakken tijdens mijn tempotraining. Zo mooi.

Woensdagochtend was ik zielsgelukkig met mijn koffie in de zon op mijn balkon.

Woensdagmiddag schrok ik me een ongeluk toen ik ineens een moedervlek moest laten weghalen bij de huisarts. Ik ging alleen even langs ter controle en toen moest hij ineens meteen verwijderd worden. Mijn blik zegt genoeg volgens mij.

Nu ga ik dus met een paar hechtingen in mijn kuit door het leven. Donderdag mogen ze eruit en hoor ik meteen de uitslag.

Mijn woensdag werd een stuk beter toen ik deze Nutella pannenkoeken kreeg van mijn coach. Die woont om de hoek bij mijn huisarts en had HOOGNODIG suiker nodig want ik ging niet helemaal lekker tijdens en na die behandeling. Eigenlijk ging ik best wel vreselijk slecht en heb ik nog een kwartier op een bedje moeten liggen voordat ik überhaupt in beweging kon komen. Wat een watje ben ik ook :).

Donderdag had ik wederom pancakes, dit keer mijn eigen met Golden Syrup in plaats van Nutella.

De tonijnpasta van mijn moeder smaakte ook zeer goed (dit was lunch twee, ik lunch graag twee keer).

Donderdagavond deed ik weer een baantraining, dit keer deed ik een gedeelte samen met Isa en dat was niet alleen mega gezellig, het ging ook heel erg goed.

Vrijdag stond er wederom een training op het programma en zoals je kunt zien was ik redelijk happy.

Ik was nog blijer toen ik bij mijn ouders thuis kwam en zag dat ODLO 5 (!!!!!!!!) sportbeha’s had opgestuurd. Ik pas mijn oude beha’s op dit moment niet zo goed meer omdat ik eh… een groot gedeelte van mijn voorgevel op de baan, in het krachthonk en op straat verloren ben de afgelopen twee maanden. Maar mijn beha-probleem is inmiddels verholpen.

Als je je afvraagt of ik ook nog wel eens zondig… ehh… ja, best wel dagelijks. Maar alcohol probeer ik wel zo veel mogelijk te vermijden. Vrijdag zat ik echter zo lekker in het zonnetje bij mijn ouders dat ik dacht, een Aperol Spritz zal mijn hele topsportplan niet meteen in het water doen vallen. Ik genoot er met volle teugen van, samen met mijn bakje chips. Deze combinatie van Aperol met ribbel chips met buggles drink/eet ik altijd op vakantie in Italië, dit proefde erg nostalgisch dus.

Zaterdag meteen maar een van mijn nieuwe ODLO beha’s getest tijdens de training. Mijn coach droeg toevallig ook iets van ODLO, dus we moesten natuurlijk even een selfie maken. Lo-gisch.

De baantraining kwam een beetje als een verrassing. Ik dacht dat ik 8x 120 moest lopen en maakte me voor de training dus ook niet al te veel zorgen. Last minute werd het een iets intensievere training. Ik liep 12x 200 meter met een pace van 3’30. Mijn herstel was steeds 200 meter met een pace van 5’00. Dat vond ik best wel pittig, dat doorlopen na die 200’tjes. Maar ik ben er nog om het na te vertellen.

Een stuk makkelijker ging mijn lange duurloop van 25 kilometer op zondagochtend. Mijn wekker ging om zes uur, een klein uur later stond ik buiten. Zo ontzettend lekker en makkelijk gelopen, helaas was mijn horloge wederom niet onder de indruk. Onproductief. En bedankt.

De rest van mijn zondag spendeerde ik op het strand en in de tuin van mijn ouders, de beste besteding van een zonnige zondag. Het was heel fijn :)

Hoop dat jullie ook een fijne week gehad hebben en dit weekend tijd gehad hebben om van de zon te genieten. Staat er voor jullie binnenkort nog een vakantie op het programma? Ik ga over tien dagen naar Zuid-Frankrijk voor een trainingsstage. Zo veel zin in, maar er moet tegelijkertijd ook nog zoveel gebeuren voordat ik weg kan. Tijd gaat te snel. 

Liefs,
Annemerel