DIARY: #3

Zoals jullie gisteren hebben kunnen lezen liep afgelopen week niet alles zoals gepland, maar toen ik gisteravond de balans opmaakte sloeg die wederom positief uit. Omdat focussen op positiviteit altijd beter is dan zwelgen in je eigen ellende, benadruk ik dit keer alleen de leuke dingen.

Ik was op zoek naar kastruimte bij Tuur voor mijn groeiende aantal kledingstukken dat hier blijft slingeren. In mijn zoektocht stuitte ik op deze trui en ik besloot deze direct maar te confisqueren. Het inmiddels mijn nieuwe lievelingstrui.

Dinsdagochtend ging ik bij een huis in de buurt kijken dat te koop staat (of stond inmiddels). Ik heb geen directe verhuisplannen, maar voordat dat wel zo is wil ik wel een beetje weten wat er zoal te koop staat. Het was echt belachelijk hoeveel mensen bij het huis kwamen kijken, die middag werd ik ook al gebeld dat er geboden was (boven de vraagprijs). Ik heb het maar laten gaan (wat ook het plan was in eerste instantie).

Ik lunchte samen met mijn moeder bij Le Petit Quartier met een stukje hartige taart. Het was erg lekker, maar ook erg weinig. Je begrijpt dat ik thuis nog even een tweede lunch gefabriceerd heb.

Overal zie ik de 10yearschallenge, ik wil ook meedoen maar het is makkelijker om een foto uit 2009 te vinden dan uit 2019. Snel even een selfie maken dus. Wie spot Tuur op de achtergrond?

Als je Tuur kwijt bent in de supermarkt maak je de grootste kans op de koffie-afdeling. Haha, ik mocht deze grap eigenlijk niet maken, maar ik ken niemand die zo van koffie houdt als Tuur. We zijn nu aan het onderzoeken wat de lekkerste (en tegelijk niet al te dure) koffie is voor de Franse koffiepers. Iemand tips?

Woensdag was ik uitgenodigd bij Outletcentrum Rosada in Roosendaal. Voordat ik begon met sportkleding-shoppen moest er eerst even een koffie gedronken met heel veel slagroom.

Ik shopte onder andere deze schoenen van Asics, de DS-trainer. Ze waren van 140 naar 50 euro afgeprijsd en volgens velen zijn dit de beste schoenen voor baantrainingen. Voor deze prijs dacht ik, laat ik het ook maar eens gaan proberen. Ze hebben wat minder demping en zijn wat stugger, wat goed is om harde tempo’s op de baan te lopen.

Ik was goed geslaagd en dat vierden we met een bagel met zalm.

Donderdag zat ik al om 4.30u in de auto richting de Holterberg, ik had samen met drie andere atleten een shoot voor de marathoncampagne van Run2Day. Het was niet de beste dag om een zomercampagne op te nemen, met regen en natte sneeuw. Maar de warme chocolademelk tussendoor hield ons gelukkig warm.

Ik mocht ook eigenlijk helemaal niet klagen, want ik mocht als enige een shirt met lange mouwen aan en de zon kwam – vlak voordat ‘ie onderging – ook nog heel even tevoorschijn. Toen ik na 15 uur weer thuis kwam was ik wel gesloopt, door de kou, de lange autoreis en de harde tempo’s die we de hele dag liepen (de overige drie atleten waren zeg maar ‘echte’ atleten).

Vrijdag stond dit leuke stukje in de krant over mijn boek. Hij ligt inmiddels een maand in de winkel en de reacties die ik krijg zijn heel leuk.

Ik voelde me niet top vrijdag, na die drukke donderdag, maar het lukte me toch nog om even naar de club te rijden om mijn gemiste training van donderdagavond in te halen. Daarnaast deed ik ook een mini-krachttraining, omdat dat er de laatste tijd ook veel te vaak inschiet. Toevallig waren trainingsmaatje Emma en haar zusje Frederiek ook aan het trainen, dus dat was heel gezellig.

Zaterdag deden Tuur en ik een rustige warming-up voor onze wedstrijd van zaterdag. We deden dit in onze nieuwe gesponsorde kleding van Ruitenburg. Zo mooi! Niet alleen de kleding, maar ook de prachtige strakblauwe hemel.

Op de terugweg liepen we even langs de Bruna om een kaart te halen voor de bruiloft die we ’s avonds hadden en om mijn boek even weer in levende lijven te spotten.

’s Avonds hadden Tuur en ik de bruiloft van Willem en Christine. Ik ken Willem van TUI, maar hij is sinds april ook een van mijn trainingsmaatjes. In september liep hij ook het WK (1o kilometer en halve marathon) toen Tuur derde werd op de 1500. Willem en Christine zijn al 21 jaar samen, dus deze bruiloft was een kers op de toch al hele mooie en liefdevolle taart.

Erg laat hebben we het niet gemaakt, want gisteren liep ik de halve marathon tijdens de Ruitenburg Halve Marathon in Maassluis. Tuur liep hier de 10 kilometer, die tegelijkertijd (om 13.00u) van start ging. ’s Ochtends vroeg deden we eerst nog een korte warming-up door de duinen, de strakblauwe lucht was prachtig en ik kreeg zowaar een beetje zin in de wedstrijd (vanaf een uurtje of 48 van te voren denk ik altijd, waarom ga ik mezelf dit in vredesnaam aandoen…).

Dat dacht ik vlak voor de wedstrijd, toen ik samen met mijn trainingsmaatjes was, eigenlijk nog steeds. Maar hé, het was mooi weer en als ik er tijdens de wedstrijd achter zou komen dat het mijn dag niet was, kon ik er altijd nog een lekkere duurloop van maken. Uiteindelijk liep ik toch nog een PR van 1:32.41, ongeveer 3 minuten van mijn officiële PR en 11 seconden van mijn marathon-doorkomst in Málaga afgelopen. Tevreden over deze eerste wedstrijd van 2019 die niet echt de beste voorbereiding had.

Inmiddels is het weer maandagochtend. De zon schijnt alweer fel en als mijn benen iets minder stroef zouden aanvoelen zou ik niets liever doen dan een duurloopje door de duinen, maar die benen voelen vanmorgen als lood en ik heb ook eigenlijk best wel een lange to-do-list voor vandaag, dus ik denk dat ik even oversla… Wellicht dat ik tussen de middag toch nog even naar buiten ga voor wat zonlicht, daar kan ik namelijk niet genoeg van hebben, zeker niet op ‘Blue Monday’. 

Liefs,
Annemerel