DIARY: #32

Van Netflix tot (awkward) fotoshoots. Dit was mijn week.

We begonnen de maandag uitstekend. Ik had een fotoshoot voor Happy in Shape in de middag, maar als ik echt happy in mijn shape wil zijn moet ik toch echt eerst hardlopen. Dus dat deed ik. Nadat ik mijn vlog geëdit had en mijn blog geschreven was, trok ik mijn hardloopschoenen aan en liep ik een rondje van vijf kilometer.

Volgens mij was het duidelijk te zien dat ik hierna erg happy was. Ook al was ik net ongesteld geworden. Het feit dat ik in joggingbroek en lekkere warme comfortabele sweater op de foto mocht hielp ook wel. Was waarschijnlijk wat minder blij geweest als ik in mijn sportbeha op de foto had gemoeten. Later meer over dit onderwerp.

Ook dinsdag liep ik een rondje hard. Dit keer zelfs vijftien kilometer, mijn langste afstand na de New York Marathon. Ik zat me er de hele ochtend al op te verheugen, maar toen ik de deur uit wilde gaan zag ik dat het regende. En niet zo’n klein beetje ook. Uiteindelijk heb ik vijftien kilometer in de regen gelopen en dat was een stuk minder vervelend dan je aanvankelijk misschien zou denken. Ergens weet ik dat ook wel, maar het is altijd lastig om jezelf daar van te voren van te overtuigen.

’s Avonds vond ik eindelijk een oplossing voor mijn schoenen-dilemma in mijn gang. Ik heb al mijn zomerschoenen opgeborgen en mijn sportschoenen netjes geordend. Nu nog zo houden ;-). Hoe lang denken jullie dat het zo netjes blijft? Graag eerlijke antwoorden in de comments.

Woensdag had ik een afspraak in Amsterdam bij Triumph en ’s avonds at ik met Laura bij MaMa Kelly in het Olympisch Stadion. Omdat er tussen die twee afspraken een half uurtje tijd zat besloot ik even langs te gaan bij Urban Outfitters in de Kalverstraat. Deze mok had ik eigenlijk voor mezelf moeten kopen, de uitspraak is me op het lijf geschreven. Haha.

MaMa Kelly was overigens echt een aanrader. Als je daar meer over wil lezen, wil ik je hierheen verwijzen.

Donderdag had ik een gezellige dag gepland met mijn Beste Belgische Vriendin Athena. Na Londen, München, Amsterdam en New York was ze nu eindelijk in MIJN stad, Den Haag. Aan mij de eer om Athena mijn stad te laten zien. We begonnen bij Museum Voorlinden (officieel Wassenaar). Echt een aanrader en dat zegt iemand die normaal gesproken geen groot fan is van musea met moderne kunst. Misschien ben ik ook al te lang niet naar een museum geweest en baseer ik mijn mening alleen op een jongere versie van mezelf, die in een stad als Parijs en Londen alleen maar wilde shoppen en geld bespaarde om te gaan shoppen door bij McDonalds te eten. Ja, lang geleden. Weet ook niet meer zo goed wie dat is.

Na het museum was de Haagsche binnenstad aan de beurt, waar ik ook even in een toerist veranderde door te poseren voor de net opgezette kerstboom in de Passage. Toen we er de eerste keer langsliepen waren ze de boom nog aan het versieren, dus dat ‘net opgezet’ is niet overdreven.

Het Plein zag er ook weer mooi uit met al zijn lichtjes. We aten bij Little V, wat best wel een geslaagde keuze was.

De volgende dag moest ik er toch echt aan geloven. Op 30 november heb ik een evenement in samenwerking met Triumph en daarvoor moest ik een foto maken voor Instagram. Nu ben ik hartstikke trots op mijn lichaam (het heeft al tien marathons gelopen), maar op de foto gaan in je sportbeha half november ( = sneeuwwitje) is toch wel een ander verhaal. Aan mijn moeder de lastige taak om me goed op de foto te zetten. Maar toegegeven, ik voelde me redelijk awkward zo half naakt in mijn slaapkamer. De beha zit echt super lekker en ik heb super veel zin in het evenement op 30 november, maar op de foto gaan in mijn sportbeha is niet mijn hobby. Misschien ooit als ik een Instagram-body heb. (Hahahahaha). Als je bij dit evenement aanwezig wil zijn moet je even reageren onder mijn foto op Instagram.

Dit hele weekend heb ik voor mijn gevoel door de wc gespoeld. Letterlijk. Ik werd zaterdag wakker met buikpijn en niet veel later zat ik op het toilet. Daar heb ik de rest van het weekend nog erg vaak gezeten. Misschien een virus? Ik weet niet precies wat het is, het lijkt niet op voedselvergiftiging (voel me verder wel fit) en het is ook geen allergie (heb niets anders gegeten dan anders). Het vervelende is dat ik eigenlijk niet naar buiten kan omdat ik dus op onvoorspelbare tijden naar het toilet moet en als ik dan moet, dan moet ik ook echt meteen. Wel een mooi moment om mijn prachtige paarse tape om mijn enkel te laten zien. Heb tijdens de halve marathon in Amsterdam in oktober blijkbaar een bandje verrekt. Heel lang geen last van gehad, nu toch weer gevoelig, dus vandaar het mooie tape van mijn fysio.

De foto op de achtergrond van mijn iPhone maakt me zo gelukkig. Ook grappig: mijn iPhone laat op mijn homescreen niet meer zien van wie de berichten zijn die ik ontvangen heb. Maar als ik dan mijn gezicht laat zien (Face ID) dan zie ik het wel. Best handig als ik een secret boyfriend zou hebben. Helaas is van dat laatste geen sprake ;-).

Ook zondag spendeerde ik op het toilet en op de bank. Gelukkig heb ik deze week wel een nieuwe (oude) serie ‘ontdekt’. The Good Wife. In totaal zijn er 7 seizoenen (156 afleveringen) dus daar was ik dit weekend wel even zoet mee. Ik schaam me alleen te moeten zeggen dat ik er nu dus al bijna twee seizoenen doorheen heb gejaagd. Ruim een seizoen dit weekend. Maar aan de andere kant, waarom zou ik me hiervoor schamen? Ik heb ervan genoten en het was niet dat ik erg veel anders kon doen met die buikproblemen.

Deze week staat er eindelijk een afspraak met een internist op de agenda. Hier wacht ik al bijna twee maanden op, dus ben heel benieuwd hoe dat zal gaan.

Fijne week iedereen!

Liefs,
Annemerel