DIARY: #31

De tweede week van onze vakantie was zo mogelijk nog luier dan de eerste week. Maar genoten heb ik zeker.

Goedemorgen vanaf onze camping in Marina de Cecina. We staan op een hele fijne plek en het weer is wederom prachtig. We zijn de week begonnen met een rustige duurloop door het pijnboombos en de rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. Tuur heeft zelfs de was gedaan (twee keer, want de eerste keer was hij het wasmiddel vergeten).

’s Avonds wandelden we naar het dorp voor een ijsje. Ik vond een ijssalon waar ze açaï ijs hadden. Best lekker!

Dinsdagochtend begonnen we wederom met een training door het pijnboombos.

En ’s middags liepen we door datzelfde bos naar het strand. Heb veel vragen gekregen over het jurkje dat ik op deze foto draag, hij is van ZARA, maar ik kocht hem wel al in 2017.

Na een middag op het strand wandelden we naar een strandtent voor een Aperitief. Het was heerlijk rustig en het uitzicht was prachtig.

Over de top op deze foto kreeg ik ook redelijk wat vragen. Hij is van Mango en mijn zusje shopte hem voor mij in 2015… sorry mensen, de meeste kleding van mij komt van eerdere seizoenen.

Woensdag deden we geen looptraining, maar was wel de enige keer dat we hardlopende foto’s maakten. Sinds ik muziek kan luisteren via mijn Garmin Fenix 5S Plus neem ik vrijwel nooit meer mijn telefoon mee met lopen, vandaar dat er minder videobeelden en foto’s van tijdens mijn training zijn. Woensdag deden we een korte buikspiertraining in het bos (hadden we al ruim twee weken niet gedaan) en we maakten van de gelegenheid gebruik om meteen ook maar wat hardlopende foto’s te maken.

De rest van de woensdag spendeerden we – net als de rest van de week – mega relaxt, aan het strand. We lunchten bij een strandtent en spendeerden de rest van de middag bij de zee.

Ik ben zo chill dat ik al twee weken geen make-upproduct heb aangeraakt. Ik ben er gewoon te lui voor en draag toch van zonsopgang tot zonsondergang een zonnebril, dus waarom zou ik moeite doen.

’s Avonds flansten Tuur en ik samen een maaltijd in elkaar met aardappeltjes, kipburgers en een caprese salade.

Heerlijk om Tuur zo met zijn nieuwe stofzuiger in de camper aan te treffen. Ik kocht een kruimeldief voor de vakantie omdat dat me enorm handig leek. Ik moet toegeven dat ik de zuigkracht van zo’n ding ietwat overschat had, maar desondanks is het toch een aanwinst. Geen zandbak meer in bed.

Dit is de eerste vakantie dat ik mezelf iedere dag, de hele dag, insmeer met factor 50. Factor 50+ zelfs, al weet ik niet waar die + eigenlijk voor staat. Ik kan je melden dat je zelfs met factor 50 nog een gezond kleurtje kan krijgen. Voor mijn lichaam gebruik ik de grote tube (of een spuitbus, die hier niet op de foto staat), voor mijn gezicht en hals gebruik ik de Shaka formule (super dun, smeert mega makkelijk uit) en voor mijn lippen en het gebied rond mijn ogen gebruik ik de stick.

Het is best wel erg, maar we zijn dus de hele week in Cecina geweest en het enige dat we gezien hebben is het pijnboombos, het strand en de boulevard. Het centrum hebben we nog niet eens bezocht. Ik zit liever op het strand.

En de boulevard heeft ook genoeg leuke restaurants om ’s avonds te eten.

Vrijdag begonnen we wederom met een looptraining. Ik ben blij te kunnen melden dat mijn heup na bijna tien maanden zeuren, eindelijk minder pijnlijk is. Vrijwel niet meer eigenlijk. Ik denk dat het met de zachte ondergrond in het bos te maken heeft en het feit dat ik gewoon echt 0,0 stress heb.

’s Avonds gaan we alweer uiteten, dit keer om te vieren dat de hypotheek rond is. YES. Je kunt natuurlijk wel heel leuk een huis kopen, maar de financiering rond krijgen is ook wel redelijk belangrijk. Vrijdagmiddag kregen we de mail van onze hypotheekadviseur, het is gelukt, we hebben een hypotheek!

Zaterdag deed ik een rustige duurloop van 20 kilometer met een gemiddelde hartslag van 147 in het bos. Het was voor het eerst in tien weken dat ik weer eens zo’n lange afstand liep. Tijdens het lopen voelde ik me goed en ontspannen. De rest van de dag was ik redelijk gesloopt. Mijn benen voelden als blubber. Gelukkig had ik niet al te veel verplichtingen de rest van de dag ;-) (lees: geen).

De rest van de dag deed ik wat ik afgelopen week eigenlijk iedere dag deed. Een beetje chillen bij het strand, op de fiets naar de supermarkt voor wat boodschappen, lekker (veel) eten en verder niets. Helemaal niets.

De week eindigde iets minder leuk dan hij begon. Ik ging zaterdagavond naar bed met een raar gevoel in mijn keel en werd rond middernacht wakker in een koortsdroom. Ik heb er zondag nog het beste van geprobeerd te maken, zo lag ik lekkerder aan het strand met een verkoelend zeebriesje dan in de camper waar het 41 graden was. Mijn Aperol Spritz ruilde ik in voor Spritz snoepjes van Leone. Maar om heel eerlijk te zijn heb ik me weleens beter gevoeld.

Helaas gaat het vandaag nog niet echt beter en daar kan ik best wel een beetje van balen. Ik had het gevoel dat ik afgelopen twee weken echt tot rust was gekomen. Ik slaap iedere nacht minstens acht uur, de uren die ik op het strand slaap niet meegerekend. We eten niet mega ongezond (iedere dag wel minstens een keer groenten), ik drink de hele dag water (en een of twee Aperol Spritz, maar hé, geen liters alcohol). Dat ik dan toch groepsverschijnselen krijg kan ik dan ook niet echt rijmen. Maar goed, wat doe je eraan. Accepteren en uitzieken. En het is ook weer niet het einde van de wereld (al voelde het vannacht toen ik voor de derde keer zwetend wakker werd na een droom waarin ik gewelddadig werd beroofd terwijl ik lag te slapen in de camper, wel een beetje zo).

Op naar nog een paar mooie vakantiedagen (en misschien nog wel langer, who knows!).

Fijne week allemaal!

Liefs,

Annemerel