DIARY: #35

De laatste echte zomerweek, lekker veel buiten zijn en mijn eerste hardloopwedstrijd in tien weken tijd.

Maandag sleurde Tuur me mee naar het krachthonk. Ik heb het krachthonk de afgelopen maanden heel weinig van binnen gezien, maar na onze vakantie ben ik toch alweer vier keer geweest. Ik gebruik geen zware gewichten en voer de oefeningen net iets anders uit, omdat ik nog steeds last heb van mijn onderrug, maar het voelt wel goed om weer twee keer per week een krachttraining te doen. Ik weet alleen niet hoe we dat vol gaan houden nu de verhuizing echt aanstaande is.

Naast krachttraining liepen we ook 10x 200 meter, lekker even loslopen op maandag.

Mijn nieuwe favoriete haarelastiek. Ik weet niet of ik mag zeggen waar het elastiek vandaan komt, omdat het pas vanaf volgende week in de winkel ligt, maar dan horen jullie sowieso mee.

’s Avonds genoten we nog een beetje extra lang van het mooie weer en aten we van de barbecue.

Dinsdagochtend was ik heel serieus aan het werk, ’s middags ging ik een uurtje samen met Tuur naar het strand. Daarna moest hij aan het werk en besloot ik met mijn iPhone in zee te gaan staan en blogs te schrijven terwijl ik met mijn voeten in zee stond. Heerlijk.

En ’s avonds togen we weer richting Olympus voor een baantraining. Ik deed 12x 500 op mijn 10 kilometertempo, of nou ja, wat ooit mijn 10 kilometer tempo was. Ik liep zondag een 10 kilometer en toen liep ik toch echt beduidend langzamer. Ach ja, de training was lekker, totaal niet vermoeiend en ik voelde me na afloop heel goed. Dat is het belangrijkste, toch?

Woensdag kreeg ik Tuur eindelijk zover dat hij mij een lesje speerwerpen wilde geven. Op de middelbare school heb ik dat een les gedaan en dat ging super slecht, de speer landde steeds twee meter voor me. Ik heb het ook nooit afgesloten omdat ik die les migraine had. Mijn gymdocent dreigde nog dat ik hierdoor mijn diploma niet zou halen, maar uiteindelijk stond er een ‘goed’ op mijn cijferlijst. Speerwerpen was zo leuk. De speer kwam nog steeds niet echt ver, maar het was leuk om een beetje te ‘spelen’.

Aan mijn foto’s te zien lijkt het net alsof ik alleen maar gesport heb afgelopen week. Dat viel eigenlijk best wel mee. Maar het is nu eenmaal leuker om een foto te maken als je buiten bent dan wanneer je thuis achter je computer zit. Deze foto’s maakte ik donderdagochtend toen ik een duurloopje deed. Onderweg haalde ik een blikje Cola omdat ik daar ontzettende trek in had en ook redelijk toe was aan een beetje suiker.

Na het lopen had ik gewoon een heuse tanline op mijn bovenbeen. Had niet verwacht dat dat nog zou gebeuren na al die zon die ik al gehad heb. Het was ook niet eens echt zonnig en het was nog vroeg, dus ik had zeker niet verwacht dat de zon zo sterk zou zijn.

’s Avonds deed ik nog een korte training met mijn favoriete trainingsmaatjes.

Vrijdag nam ik een heerlijke rustdag en die besteedde ik zo rustig dat ik om 18.00u nog niet eens 600 stappen gezet had. Ik kwam toch nog aan 2000 stappen extra omdat we ’s avonds op het strand gingen eten bij onze favoriete strandtent in Monster (The Coast). Tuur koos voor Kip Saté en ik koos voor Fish & Chips.

Ik droeg mijn nieuwe Nike sweater die ik vorige week bij de Bijenkorf kocht. Ik was niet van plan om een sweater te kopen, aangezien ik genoeg sweaters heb. Maar ik liep toevallig (ha ha toevallig) langs de sportafdeling en ik zag de mouw van de trui (echt alleen de mouw) en wist gewoon dat ik hem ging kopen als ik nog dichter bij zou komen. En ja hoor, dat gebeurde.

Zaterdag genoten Tuur en ik van waarschijnlijk de laatste stranddag van 2019. Voor het eten liep ik nog een snelle 5 kilometer wat mijn maandtotaal op 249,85 kilometer bracht. Het belangrijkste, ik heb van minstens 200 van die kilometers echt heel erg genoten. 30 waren wellicht wat zwaar en 20 kilometer had ik het iets minder naar mijn zin.

Zondag liep ik mijn eerste hardloopwedstrijd sinds tien weken en het was de eerste keer in drie maanden dat ik een hardloopwedstrijd daadwerkelijk finishte. Ik was van te voren best wel gespannen, ik weet eigenlijk niet waarom precies, want er stond nu niet bepaald iets op het spel. De wedstrijd ging niet echt super makkelijk, mijn benen voelden zwaar en mijn conditie is ook weleens beter geweest, maar ik heb wel van het lopen kunnen genieten. En dat kon ik vorig jaar niet zeggen toen ik dezelfde wedstrijd liep en weliswaar drie minuten sneller finishte, maar geen moment lekker in de wedstrijd zat.

Mijn relatief langzame tijd (44 minuten) was nog wel goed voor een derde plaats en iedereen van mijn trainingsgroep stond gewoon op het podium. Yeah!

En nu, nu is het echt afgelopen met de vakantie. Tuur is weer aan het werk, ik ben weer aan het werk, we gaan verhuizen… September wordt een drukke maand, maar ik heb er zin in. Behalve in die tandartsafspraak die ik vandaag heb dan… ik moet een gaatje laten vullen en dat moet zonder verdoving omdat een verdoving op die plek heel lastig schijnt te zien en OMG vorige keer deed het zoveel pijn. Send help.

Fijne week allemaal!

Liefs,

Annemerel