DIARY: #4

Tot nu toe heb ik in 2021 alleen nog maar goede weken gehad en afgelopen week was geen uitzondering.

Maandag moest ik even een pakketje ophalen bij een pakketbezorgpunt en ik besloot daar meteen een wandeling van te maken. Ik zag van een afstandje dat mijn favoriete pizzarestaurant een bord met ‘Te Huur’ op de winkelruit had hangen en was best wel verdrietig. Toen ik de borden even later ook op andere restaurants zag dacht ik, laat ik toch even kijken wat er precies staat. Er staat ‘Zonder aanvullende steun waarschijnlijk binnenkort te huur’. Nu is dat natuurlijk nog steeds geen heel goed nieuws, maar het betekent wel dat het op dit moment nog niet gedaan is. Deze week maar weer een pizza besteld.

’s Middags hadden we de 20-weken echo. Ik was van te voren minder zenuwachtig dan voor de 8- en 12-weken echo, omdat ik op dit moment iets meer vertrouwen in mijn lichaam en het proces heb, maar er hing natuurlijk nog wel wat van af, dus helemaal gerust was ik er ook niet op. Gelukkig was alles zover ze nu kunnen zien goed.

Dinsdag meteen de vlog met de ‘genderreveal’ ge-edit. Het was echt super leuk om te doen en al die beelden achter elkaar te zetten/zien.

En deze foto voor Instagram was voornamelijk een heel goed excuus om deze donut bij de bakker mee te nemen, haha.

Begin maart komt de nieuwe keuken, daarvoor moet deze er natuurlijk uit. Let knietop de bende, ik heb het een beetje opgegeven met deze keuken haha. Maar ik moest voor de aannemer een foto maken zodat hij een berekening kon maken hoeveel dit zou gaan kosten. We hebben uiteindelijk toch besloten om het zelf te gaan doen.

Kan nu ook eindelijk dit lieve jurkje met jullie delen dat ik in december bij Petit Bateau scoorde. De kerstjurk voor 2021 ;-).

De buurman stond ineens voor de deur met een pakketje voor ons dat blijkbaar al sinds 12 december bij hem lag. Wij hadden nooit een briefje in de bus gekregen en ik had ook geen track & trace van dit pakketje dus ik was ook niet op onderzoek uitgegaan. Niet normaal hoe gelukkig ik kan worden van een paar spenen en melkflesjes. Zijn dit hormonen? Dankjewel voor dit mooie pakketje Difrax (gekregen).

Sinds week 6 van mijn zwangerschap kon ik geen Hello Fresh meer ruiken of zien. Zelfs het logo op mijn telefoon was op een gegeven moment genoeg om me te laten kokhalzen. Maar er was een recept waar ik wel gelukkig van werd en dat is de risotto met mozzarella en bleekselderij. Die staat dan ook regelmatig op het menu. De misselijkheid is sinds het tweede trimester verdwenen, maar ik bleef een afkeer houden voor de meeste Hello Fresh recepten. Dan zat ik de recepten te bekijken in de hoop dat ik er trek van zou krijgen, om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik nergens echt vrolijk van werd. MAAR! Gisteren had ik een break through moment, ik vond gewoon drie recepten die ik lekker vind en vanaf volgende week maandag hebben wij dus weer een box. Nu al zin in.

Ik weet niet meer waarom ik deze selfie maakte, volgens mij was dit donderdagochtend. Ik was een podcast aan het editen (voor Have a Good Winter Run) en het was een grote rotzooi op tafel. Ik kan jullie vertellen dat de tafel sinds een paar dagen helemaal leeg is (op laptop en kaarsen na). Clean desk policy!

’s Middags wandelde ik even naar het strand. De zon scheen en ik moest aan mijn stappen zien te komen. Mijn doel van gemiddeld 5000 stappen per dag heb ik deze week met vlag en wimpel gehaald (6000 gemiddeld was het!)

Clean desk policy niet alleen op de keukentafel maar ook aan mijn bureau. En ik heb alle lades ook uitgemest. OH en nog veel belangrijker ik heb al mijn administratie van afgelopen twee jaar af. Zo blij mee! Ik heb het idee dat de nesteldrang begonnen is, ik herken mezelf bijna niet. Ik had gewoon geen enkele avond van de week rust voor Netflix. Terwijl we normaal gesproken iedere avond wel iets van een aflevering kijken. Benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen komende maanden. Als dit doorzet hebben we straks het schoonste huis van Den Haag en heb ik mijn zaakjes meer op orde dan ooit tevoren. Klinkt best goed eigenlijk.

Ik geniet nog steeds van mijn ene kopje koffie per dag. Het is ook nog een espresso, dus hij is mega snel op. Ik weet dat ik ook decaf koffie kan drinken en dat hebben we ook gewoon liggen, maar daar wil ik geen gewoonte van gaan maken want dan ben ik weer de hele dag aan het koffiedrinken, terwijl water en gemberthee net zo lekker zijn.

’s Middags wandelde ik naar de Fred voor een broodje (avocado, mozzarella, tomaat, pesto) bij Joe & The Juice. Ik bestelde er ook een kopje thee bij voor onderweg naar huis. Maar die was pas drinkbaar toen ik thuis was, haha.

Dit weekend was het grote klusweekend. Ollie’s kamer was eigenlijk mijn ‘kleedkamer’. Er stond onder andere deze grote witte kast en een kledingrek. De kast kocht ik in 2014 in mijn eerste huisje en is sindsdien al vier keer verhuisd. De laatste keer zeiden mijn vader en Tuur dat hij echt nooit meer in- en uitelkaar gehaald kon worden omdat hij nu echt helemaal gammel was, maarrrrrrr het is Tuur en mij gewoon gelukt om hem toch nog een keer in en uit elkaar te halen en van kamer te verplaatsen. Hij staat nu in ‘Slaapkamer 2’. Hier willen wij rond de bevalling gaan slapen omdat we boven geen toilet hebben en dat is nu al irritant, laat staan hoe irritant met een 40-weken buik of met een onderkantje waar net een baby doorheen is gekomen.

Verder hebben we de muren van Ollie’s kamer geverfd. We hebben gekozen voor de kleur ‘Setting Plaster’ van Farrow & Ball.

Ook zondag waren we weer druk in de weer met Ollie’s kamertje. De verf zit er inmiddels op (dit was pas de eerste laag), nu is het wachten op de meubels die als het goed is binnen 10 werkdagen geleverd worden.

Tussendoor gaf ik feedback op trainingen voor Have a Good Run deelnemers en keek ik op de achtergrond ook nog naar de World Cup schaatsen. Het was een fijne zondag.

Inmiddels is het maandagochtend en ben ik klaar om er weer een goede week van te maken. Ik heb straks om half tien afgesproken om video’s voor Have a Good Winter Run op te nemen en verder staat er ook nog genoeg op het programma. Ik ben blij dat ik weer fitter ben en dat ik weer productief kan zijn, voelt veel beter dan ziek-zwak-misselijk. 

Fijne week allemaal!

Liefs,

Annemerel

Delen:

7 Reacties

  1. Anique
    januari 25, 2021 / 14:38

    Dat klussen aan een babykamer is zo leuk, ik had toen ook meubeltjes van marktplaats in licht grenen, die ik zelf helemaal gepimpd had (wit geschilderd en de binnenkant een kleurtje) . De commode staat nu bij mijn dochter op de kamer als kast/make-up tafel. En dan alles wat je hebt verzameld al op zijn plaats leggen. Ik kan het me nog goed herinneren.

    • Annemerel
      Auteur
      januari 26, 2021 / 11:51

      Aaah mooie herinneringen!

  2. Anna
    januari 25, 2021 / 17:15

    Gelukkig leef je niet in het jaar 1985.
    Dat betekende geen echo, niet de hartslag horen (er werd nog geluisterd met een houten toeter) niet weten of het een jongen of meisje wordt, en maar afwachten of het gezond is.

    Jullie zijn ontzettend verwend!

    • Annemerel
      Auteur
      januari 26, 2021 / 11:50

      Klopt zeker!

    • Stephanie Lenstra
      januari 30, 2021 / 18:57

      Wat dat betreft is onze generatie gezegend! (Verwend heeft zo’n negatieve connotatie). Aan de ander eiant is t allemaal ook iets minder zorgeloos met een Nipt-test, echo’s waarop heel veel te zien is dat onzekerheid kan oproepen… kleven voor- en nadelen aan zoveel technologie.

      • Annemerel
        Auteur
        februari 1, 2021 / 09:25

        Ja hier ben ik het ook mee eens. Daarnaast, als pretecho’s niet bestaan zouden hebben dan is de kans dat je ze mist ook een stuk kleiner. Maar als ik zou moeten kiezen dan zou ik toch voor 2021 kiezen om een kind te krijgen en niet 1985. Maar aan alles hangen voor- en nadelen.

  3. januari 27, 2021 / 13:21

    Ah wat fijn om te lezen dat het zo goed gaat met jullie! :)