DIARY: #40

Happy Monday! Ik bevind me op dit moment – als het goed is – ergens bij het Lago di Garda, maar voordat ik daar over schrijf eerst nog even terug naar afgelopen week.

Goedemorgen, het is maandag en het zonnetje schijnt, wederom. Daar maak ik graag gebruik van door mijn koffie-break op het balkon uit te voeren. Je kunt op deze manier niet heel goed lezen wat er op mijn mok staat, maar het is dus ‘If I were a Spice Girl, I’d be Pumkin Spice’. Ik heb hem gekregen van Marije (Ditgebeurterals) voor de lancering van mijn tweede boek. Geen idee waarom ;-).

Ik kan dus echt nooit goede hardloopsokken vinden, toch heb ik er redelijk wat… zo blijkt nadat ik mijn sport-was gedraaid heb en alles op de waslijn gehangen (gelegd) heb.

Ik hou van strakke deadlines… dinsdag om 12.00u ging mijn blog over mijn nieuwe Polar Sportwatch online, twee minuten voor twaalf maakte ik de foto die boven de blog geplaatst moest worden. Ik was net een minuutje te laat met plaatsen, haha.

Dinsdag in mijn mailbox, een uitnodiging voor het lanceringsfeest (met +1) van het platenlabel van Martin Garrix. Afgelopen drie jaar ben ik tijdens ADE iedere keer met Roos naar de shows van Martin Garrix geweest, maar dit jaar besloten we niet te gaan, vooral omdat we het publiek vorig jaar echt niet tof vonden. Dit zou dus een goed alternatief geweest zijn, ware het niet dat ik echt mijn slaap nodig heb en echt niet op woensdagavond naar een feestje kan van 22.00u tot 5.00u zonder daar later in de week van te balen. Ik heb de uitnodiging helaas aan me voorbij laten gaan…

Ik vroeg op Instagram of het te vroeg was voor mijn kerstmok, jullie kozen unaniem voor ‘nooit te vroeg voor kerstmokken’.

Mijn grootste irritatie aan trainen bij Olympus? Ik sta vrijwel altijd in de file. Gelukkig heb ik regelmatig een chauffeur, file rijden is namelijk echt mijn grootste frustratie ik kan daar zo boos van worden. Daarnaast is mijn koppeling mega zwaar, Arthur zegt weleens voor de grap dat het net een leg-press is. Niet echt goed voor mijn voet (ook al is mijn linkervoet niet de voet waar de stressfractuur zat).

Woensdag, tijd om boodschappen te doen voor de vakantie. Om de een of andere reden voel ik me altijd mega volwassen als ik boodschappen ga doen met een karretje, ik doe het eigenlijk zelden, meestal heb ik een paar tassen om mijn schouders waar ik alles in doe (ik reken altijd af met de zelfscan. Over de zelfscan gesproken… ik had dus aardbeien gekocht en ik zag op de bon dat ik ze niet gescand had, ben ik dus naar de klantenservice gelopen om ze als nog af te rekenen, ik dacht… als ik dit nu niet doe, dan is dat echt slechte karma).

Het is weer tijd voor de jaarlijkse griepprik. Ik ben inmiddels niet meer zo bang voor naalden als voorheen, daar heeft vijf keer bloedprikken in een jaar gelukkig wel voor gezorgd. Voorheen kon ik echt al een maand van te voren zenuwachtig worden voor die prik, nu denk ik… kom maar op. Of nou ja dat is overdreven, het is niet dat ik het mega leuk vind, maar ik zie er niet meer tegenop.

Fijn, dat je bij je moeder langs komt voor een kop koffie en dat er dan ook meteen pasta voor je klaar staat. De tonijnpasta smaakte heerlijk (maar Mam, hoeveel knoflook zat er in? Ik proefde het niet hoor… maar Tuur ehhhh wel).

Het was zo’n week waarin ik erg veel koffie dronk. Niet alleen omdat ik moe was, maar ook omdat ik de hele dag gewoon TREK had in iets lekkers en koffie was het enige lekkere dat ik in huis had. Of nou ja, ik had ook wel chips en ik had snoepjes, maar die waren op dag een al op en die heb ik daarna dus (heel slim) niet meer gehaald.

Ik had dus heel leuk mijn haar gevlochten en ik dacht dat het super mooi stond, totdat ik zag dat het er van bovenaf nu wel heel dik bovenop ligt dat ik NODIG mijn haar moet verven. Het is negen maanden geleden dat ik voor het laatst highlights heb laten zetten en dat is heel duidelijk te zien. De laatste keer dat ik zo lang niet geverfd heb was ik … zestien? Ik heb meteen maar een afspraak gemaakt voor de dag voordat ik naar New York vlieg. Baal ik dan natuurlijk ontzettend van, want een dag voor New York heb ik altijd een miljoen andere dingen te doen, maar goed dat is voor latere zorg…

Vrijdagochtend, weten jullie hoe laat het is? Ik heb weer acné crème op mijn gezicht (Mario Badescu Drying Lotion)… ik heb last van mijn maandelijkse periode en mijn huid doet gezellig mee.

Vanavond begint onze herfstvakantie naar Italië, om Arthur al een beetje in de stemming te brengen zoek op ik op Google Streetview foto’s van de hardlooproute die we SOWIESO gaan lopen komende week. Hij is enthousiast :) (net als ik natuurlijk!)

Mocht je het je afvragen; nog steeds mijn favoriete ontbijt/lunch, wraps met avocado en scrambled eggs. Ik vraag me af of er ooit een moment komt dat ik daar klaar mee ben, ik heb niet het gevoel dat het moment snel daar zal zijn.

Word altijd erg gelukkig als ik vanuit mijn ooghoeken deze foto zie. We maakten hem half juli op het strand, toen het zulk achterlijk mooi weer was.

De weersvoorspellingen voor komende week in Lazise? De meeste dagen voorspellen ze zon (of half zon) en de temperaturen schommelen zo tussen de 16 en 21 graden. Prima nazomerweer dus, heerlijk weer om lekker te ontspannen. Ik heb er zoveel zin in!

Hebben jullie nog mooie herfst(vakantie) plannen?

Liefs,
Annemerel