DIARY: #41

Mooie marathonprestaties, regen, verwenmomentjes en mijn nieuwe favoriete foundation. Een samenvatting van mijn 41ste week van 2019.

Goedemorgen het is maandag. En voor degene die nu denken, jouw huid ziet er echt flawless uit (dankje), ik ben zo uit bed gerold, maar heb wel even een laagje foundation op gedaan. Reden? Is er eigenlijk niet. Of nou ja, niet anders dan… ik heb een nieuwe foundation en ik ben fan.

OK. Hier schrok ik wel een beetje van. Mijn screentime op mijn telefoon van afgelopen week. Ik wist wel dat ik woensdag en donderdag buitensporig lang op mijn telefoon gezeten had, omdat ik super veel berichtjes kreeg over de verloving, maar ruim 27 uur op social media in een week? Dat is gewoon bijna een kwart van een standaard werkweek. Nu is dat wel voor een gedeelte ook werk (berichtjes plaatsen, DM’s beantwoorden) maar heb ik daar echt 27 uur voor nodig? Ik heb nog geen plan om mijn leven te beteren op tafel liggen, maar dat moet er wel spoedig komen. Deze week was mijn gemiddelde trouwens 6 uur en 1 minuut en zat ik 24 uur en 52 minuten op social media.

vinden jullie het interessant om hier meer over te lezen, of hebben jullie zoiets van, dit is oud nieuws, hier is al genoeg over geschreven?

Dinsdag had ik grootse plannen, maar dat viel allemaal een beetje in het water. Ik voelde me niet zo goed. Denk dat het onder andere te maken had met nog steeds vermoeidheid door de ijskoude en kletsnatte halve marathon in Breda. Na een paar uur in bed, waar ik ook al daadwerkelijk als een blok sliep, besloot ik toch nog even het dakterras op te gaan voor een rondje buikspieroefeningen.

En ’s avonds maakte ik een gezond maal met kip, courgette, paddenstoel, broccoli, curry en rijst. Zo maakte ik er toch nog een beetje een goede dag van.

Woensdag heb ik de buitenlucht tussen 12.00u en 17.00u een beetje vermeden.

Wat ik in die uren wel gedaan heb? Onder andere foto’s maken voor een social post voor La Roche Posay. De foto rechts heeft Instagram helaas niet gehaald, maar wilde ik toch even met jullie delen. Deze foundation is namelijk echt top. Het is de Toleriane Foundation van La Roche Posay, voor de overgevoelige huid. Hij dekt enorm goed en er zit geen parfum in, of andere irriterende stoffen. Hij is er helaas maar in vier kleuren, maar op dit moment kan ik de kleur Beige Sable goed hebben (de een na lichtste kleur). De prijs is ook heel goed, die ligt rond de 15 euro.

Donderdag ging ik naar buiten voor een rondje hardlopen en bleek de zon ineens te schijnen. Wow. Dat had ik dus echt niet verwacht. Ik liep niet echt lekker (nog steeds spierpijn van de halve marathon vier dagen ervoor), maar het mooie weer maakte alles goed.

Na afloop besloot ik mijn hamstrings wat liefde te geven in een warm bad. Tegelijkertijd keek ik de nieuwste aflevering Riverdale. Zo fijn dat die serie weer terug is. Wat ik wel jammer vind, is dat Dynasty dit jaar helaas niet (direct) op Netflix lijkt te komen. Afgelopen vrijdag werd de eerste aflevering van het derde seizoen in Amerika uitgezonden en die aflevering staat tot op heden niet op Netflix. Shit. Die serie vond ik vorig seizoen misschien nog wel leuker dan Riverdale.

Ok wacht, ik ga even op Google zoeken wat er aan de hand is met Dynasty en Netflix… OK. Hier staat dat het pas in 2020 op Netflix komt. Nou ja, dan komt het in ieder geval. Ik kan wel wachten… ALS het maar komt.

Vrijdag had ik een date met Roos bij mijn favoriete ontbijt/lunch tentje in Den Haag, Teds. Voor Roos was het ontbijt, voor mij was het lunch. Het was nog geen half twaalf toen de borden met eten op tafel kwamen en ja, ik zat op dat tijdstip al aan de wafelfrietjes, maar geloof me, die zijn het waard. Als je ooit bij Teds bent, bestel dan vooral die frietjes. En Eggs Norwegian, want dat is de beste Eggs Norwegian die ik ooit ergens gegeten heb, hij wordt geserveerd op een croissant. Ben je meer een zoetekauw, dan moet je (net als Roos) French Toast met Bacon bestellen.

Terug op de fiets naar huis werd ik verrast door een keiharde regenbui. Gelukkig was ik ’s ochtends zo slim geweest om mijn regenjas aan te trekken. Het is een jas van Fjällraven en ik kreeg hem in de zomer van 2015, toen ik een trail met het merk liep in Lapland. Ik vond het toen niet zo’n bijzondere jas, maar de afgelopen twee jaar ben ik hem echt enorm gaan waarderen. Het is echt een hele fijne jas die mijn lichaam goed droog houdt tijdens een regenbui en die genoeg ademt om niet in een verschrikkelijke zweetbui te belanden. Ze verkopen hem nog steeds, het is de Keb Eco Shell. Schrik niet van de prijs. Dat deed ik wel toen ik die voor het eerst bekeek.

’s Avonds zat ik samen met Tuur en sushi op de bank en bekeken we video’s in aanloop naar de 1.59 marathon challenge. We waren er allebei wel over uit, Kipchoge zou het gaan halen.

Zaterdagochtend ging de wekker al om zes uur, we gingen de 1.59 challenge namelijk niet gewoon thuis op de bank kijken, maar samen met Nationale Nederlanden, Runner’s World en 150 anderen in Rotterdam, bij het DE Café. Dat betekende hele goede koffie en heel veel gezelligheid. Zo bijzonder om zo’n moment met een grote groep anderen te beleven.

yes, he did it! De rest van de dag kon ik niet meer stoppen met lachen. Totdat om half negen ’s avonds ineens het licht uitging en ik linea recta mijn bed op moest zoeken. Oma.

Zondag at ik de halve pot granola leeg, erg gevaarlijk om die naast je MacBook neer te zetten als je achter je bureau zit. Ik maakte deze granola zelf. Het recept deelde ik gisteren op mijn blog.

Ik vond zondag ook een prachtige foto van mezelf en Tuur, onze finish van de halve marathon in Breda een week eerder. Mooi hoe we allebei ons horloge uitdrukken. We zien er allebei echt uit als verzopen katjes en zo voelde ik me op dat moment ook. Een ijskoud verzopen katje.

Dat weer in Chicago gisteren zag er een stuk beter uit. Wel koud (volgens mij was het een graad of 4 bij de start), maar droog en zonnig. Kan niet ontkennen dat ik af en toe wel dacht, ahhhhhh liep ik hier nu maar. We hebben de hele marathon gevolgd via YouTube en er werd gewoon een wereldrecord bij de vrouwen gelopen, dat stond al ruim 15 jaar. Het was 2.15.25 en is nu 2.14.04. Tuur vroeg na afloop wat nu mijn doel was en dat is vrij simpel, om ooit weer een marathon te lopen binnen een uur van het wereldrecord (ik heb 3.15.03 staan). Mooi streven, toch? Maar nu eerst: fit worden. Want op een gebroken fundering kun je niet bouwen.

Deze week is de laatste week voor de herfstvakantie. We zijn van plan om in de herfstvakantie veel te gaan verhuizen en klussen in huis, dus is het voor mij zaak om deze week net iets meer werk te doen, zodat ik het volgende week qua blog/vlog werkzaamheden iets rustiger aan kan doen. Met een goede planning moet dat vast goed komen.

Fijne week!

Liefs,

Annemerel