DIARY: #44

Vandaag gaat de Málaga Madness echt van start, vrijdagavond stap ik eindelijk op het vliegtuig richting Málaga om mijn boek een waardig einde te gaan geven. Afgelopen week was mijn eerste taper-week en die ben ik eigenlijk vrij goed doorgekomen…

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, ik heb zeer weinig beeldmateriaal verzameld afgelopen week. De foto’s die je hierboven ziet zijn van dinsdagavond, na de baantraining bij Olympus. We aten voor het slapen nog een ciabatta met zalm en dronken warme chocolademelk. Mijn Coca Cola kerstboom heb ik ook van stal gehaald en uit mijn Sony box kwam Coldplay (kerstmuziek moest nog even wachten…)

En dan gaan we meteen alweer door naar donderdagmiddag. Wat ik in de tussentijd gedaan heb? Al sla je me dood, ik weet dat er een krachttraining op het programma stond woensdag, maar verder… ik durf het niet te zeggen. Wat ik donderdagmiddag deed weet ik nog wel, ik was in Amsterdam om samen met Laurens en Xiangxia de vijfde aflevering van mijn YouTubeserie ‘Trainen als een topatleet’ op te nemen. In deze aflevering laat ik zien wat er afgelopen tien weken allemaal gebeurd is. Hij komt als het goed is zondag, de dag van de marathon, online.

Links zie je een mislukte selfie (de tong kwam vanzelf toen ik erachter kwam dat het maken van een selfie hem niet ging worden) en rechts hadden we een fotograaf ingeschakeld, dat werkte net iets beter.

Donderdagavond had ik een evenement van Runner’s World in het Olympisch Stadion, dit keer was dit in samenwerking met Polar en Brooks. We kregen een training van Erben Wennemars (en ik liet me weer van mijn slechtste kant zien door mijn armen alle kanten op te laten bewegen, wat Erben me op de foto rechts probeert uit te leggen, ik weet het, ik werk eraan, maar als ik moet sprinten gaat het altijd fout) en spraken met trainer Rob Veer over onze doelen voor 2019. Ik heb voorzichtig al wat doelen voor het voorjaar, maar durf die niet uit te spreken voordat ik zondag de marathon gelopen heb. Geen idee hoe lang ik daar dit keer van moet herstellen…

Omdat ik donderdag mijn baantraining bij Olympus moest overslaan deed ik mijn training vrijdagochtend en dat was helemaal niet verkeerd, want de zon liet zich zelfs af en toe zien. Ik liep 4x 8 minuten op marathontempo. Met tegenwind (kracht 6) was dit een hele uitdaging, met meewind ging het als vanzelf (en liep ik zelfs iets sneller). Ik ben heel benieuwd of ik dit tempo zondag daadwerkelijk een marathon vol kan houden. Ik heb dit tempo zelfs nooit eerder op een halve marathon gelopen. Ik vrees dan ook grote vrezen. Maar aan de andere kant, ik heb in deze fitte gesteldheid ook nog nooit een halve marathon gelopen…

Zaterdag deed ik een krachttraining samen met Tuur en Isa, herstellen deden we met rijst met ragout. Dit keer niet een lekkere zelfgemaakte, maar uit blik van Unox. Niet mijn nieuwe favoriet, maar wel eetbaar.

Ik heb ook mijn marathonoutfit bij elkaar gevonden. Ze voorspellen 20 graden en volle zon voor zondag. Best lekker, ik hoop dat ik die warmte nog een beetje aan kan na alle kou en regen van de afgelopen weken. Maar goed, in de outfit die ik op deze foto draag moet ik het dus gaan doen. Het is bijna exact dezelfde outfit als ik op mijn cover draag, alleen is dit broekje zwart in plaats van paars (het is wel exact hetzelfde model van Nike).

Gisteren deed ik mijn laatste lange duurloop voor de marathon. 80 minuten (16 kilometer) in zone easy. Het was heerlijk, maar de warme chocolademelk met slagroom na afloop was misschien nog wel lekkerder.

’s Middags probeerde ik mijn marathon haarstijl nog eens uit. Ik wil het gevlochten omdat ik dan het minste last heb van mijn haar tijdens het lopen en omdat ik hier ook de minste klitten van in mijn haar krijg. Ik ben denk ik minder lang bezig met vlechten dan dat ik anders bezig zou zijn met mijn haar uit de knoop/klit halen. Mijn haar is ook goedgekeurd door Tuur.

Goed, gaan we nu verder met de meest zenuwslopende week van 2018. De week van de marathon. Ik hoop dat ik hem dit keer wel netjes af kan ronden en maandag een heel vrolijk verhaal met jullie kan delen. Helpen jullie me hopen?

Liefs,
Annemerel