DIARY: #44

Mijn bruidsjurk uitzoeken, lekker veel buiten zijn, een bezoekje aan IKEA en voor het eerst mediteren. Dat stond er afgelopen week onder andere op het programma. Voor het beeldmateriaal en de iets langere verhalen lees je verder :)

Het was weer eens tijd voor een bezoekje aan IKEA. Nu al onze meubels uit Monster in Den Haag staan, weten we net iets beter wat we echt nodig hebben. Met stip op nummer 1: iets voor onze schoenen. Met stip op nummer 2: een beetje gezelligheid. Volgens mij zijn we daar erg goed in geslaagd. Die rekjes voor onze schoenen zijn echt mega handig, die stapel je zo op elkaar. We gaan binnenkort terug om er nog wat meer te halen, want daar hebben we de ruimte (en de schoenen) voor.

Ook een goede aanwinst bij IKEA, de nieuwe Daim chocolaatjes met sinaasappelsmaak. De zak is inmiddels leeg. Nog een goede reden om snel weer terug te gaan naar IKEA.

Dinsdagochtend deed ik mijn tweede marathontraining. Dit keer niet alleen, maar samen met hardloopvriendinnetje Julie. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik voor iedere marathontraining mijn VaporFly’s aan mag. Die geven me net iets meer zelfvertrouwen en dat zullen ook de schoenen zijn waar ik de marathon op ga lopen. Waarom ik niet al mijn trainingen op die schoenen doe? Ze zijn best wel kostbaar en ze zijn ook niet erg duurzaam, als in: ze slijten snel.

De training ging best goed. Ik voelde me sterk en ik kon de training zonder al te veel moeite afwerken.

Na de training had ik zelfs genoeg energie om mijn haar te föhnen en make-up op mijn gezicht te smeren.

Het broodje zalm smaakte na afloop ook erg goed.

Woensdag deed ik een rustige duurloop van 35 minuten door de duinen, die ik afsloot met zes versnellingen van 100 meter. Het was prachtig weer en het voelde bijna als vakantie. Het maken van de foto ging helaas niet van een leiendakje. Ik ben een beetje gewend geraakt aan de hulp van Tuur bij het maken van een foto en nu kan ik het dus niet meer zelf. De foto ziet hier in deze blog pas voor het eerst het levenslicht. Ik had mijn camera eerst goed schoon moeten maken voordat ik aan dit ‘fotoproject’ begon. Want dit is natuurlijk niks.

’s Middags fietste ik mee met Tuur’s duurloop en ik mocht na afloop verzinnen waar we eten gingen bestellen. Dat werd SLA, want ik had behoefte aan wat gezondheid. Beide salades zijn goedgekeurd. Wil zelf ook graag dit soort salades maken, maar als ik dan zie hoeveel ingrediënten er in gaan haak ik vaak al af. Niet alleen omdat het veel werk en tijd kost, maar ik vraag me ook serieus af of je niet goedkoper uit bent als je de salade gewoon bestelt…

Donderdag kwam mijn moeder langs, voor de gezelligheid, maar ook om te helpen bij het uitzoeken van de verhuisdozen die we mee hebben genomen naar Den Haag. Het was niet echt mijn favoriete activiteit, maar samen met mijn moeder (en Tuur) was het goed te doen.

Het was donderdag de laatste dag van oktober, ik heb in oktober in totaal 205 kilometer en 900 meter afgelegd. Dat is voor mij een gemiddelde afstand. Ik begon dit jaar met een afstand van ruim 300 kilometer, zoveel heb ik dit jaar niet meer in een maand gelopen. Hopelijk blijf ik blessurevrij en kan ik weer rustig gaan opbouwen.

Vrijdag bakte ik deze heerlijke appelcake. Het had wat voeten in de aarde (ik moest twee keer naar de supermarkt, door de regen), maar het resultaat was er wel naar.

Ik ben sinds deze week ook aan het mediteren met Headspace. Of in ieder geval, ik luister naar zo’n fragmentje en ik doe iets dat voor mediteren zou moeten doorgaan. Het is nog wat onwennig en ik betrap mezelf er op dat ik soms met heel andere dingen bezig ben dan op mijn ademhaling letten. Maar ze zeggen dat het went…

Zaterdag was een dag waar ik heel lang naar uitgekeken heb. Dertig jaar zo ongeveer. Het was de dag dat we op pad gingen voor mijn bruidsjurk. Samen met mijn zusje, moeder en Laura. Maar voordat we gingen passen moest er een goede bodem gelegd worden en dat deden we bij Teds.

Van het jurken passen zelf heb ik helaas geen beeldmateriaal, er mochten geen foto’s in de winkel gemaakt worden totdat er definitief tot aankoop werd overgegaan. En nou ja, de jurk die het geworden is, die hou ik nog even tot de bruiloft voor mezelf (en dit intieme groepje mensen). Maar geloof me als ik zeg dat het met de grootste moeite kost om niet alles met jullie te delen.

Gisteren was de New York Marathon en had ik het best een beetje lastig met het feit dat ik zelf niet aan de start stond. Of, nou ja, lastig klinkt gelijk heel droevig, maar gewoon… ik had daar graag willen staan. Daarom deed ik mijn duurloop in het shirt waar ik in 2013 mijn eerste NYC marathon in liep. Mijn glow na afloop was net iets minder (en ik droeg ook iets minder make-up, de camera van mijn iPhone is iets beter en mijn hoofd iets ouder), maar verder lijkt het wel, toch?

Het doel van mijn duurloopje was 90 minuten met een hartslag onder de 150. Dat laatste is helaas niet gelukt, maar ik kwam wel in de buurt. En ik heb lekker gelopen, dat was op zich ook wel een doel.

De rest van de zondag heb ik voor Tuur gezorgd, die werd in de nacht van zaterdag op zondag namelijk ziek. Koorts en algehele malaise. Inmiddels gaat het iets beter, als in: zijn eetlust begint terug te komen en hij wilde vanmorgen weer gewoon koffie (dat wilde hij gisteren niet, nou, dan weet je dat er iets aan de hand is hoor! Dat is hetzelfde als ik nee zou zeggen tegen een citroentaartje). Hij ligt in bed, net te doen alsof hij er niet, want ik vind dus het best lastig om aan het werk te gaan thuis als hij er ook is. Maar goed, de blogs schrijven zich niet vanzelf en mijn vlog wordt ook niet vanzelf geedit. Aan de slag dus. Voordat ik zelf ook griep krijg (mijn keel begint al schraal te worden en mijn hoofd bonkt een beetje, neeeeee, geef me Vitamine C!!!).

Fijne week!

Liefs,

Annemerel