Niet mijn week, maar zondag voelde ik me herboren.
Van maandag en dinsdag is geen beeldmateriaal. Het waren niet echt mijn dagen, om het zacht uit te drukken. Ik voelde me niet fit en had een totale schrijfblokkade. En zo’n schrijfblokkade, daar kan ik me dus nog veel rotter door gaan voelen. Dinsdag zat ik van kwart voor acht ’s ochtends tot half zes achter mijn MacBook en alles dat er uiteindelijk uit mijn handen is gekomen is één blogpost. Ik kan daar zo geïrriteerd door raken, het voelt alsof ik mijn tijd aan het verdoen ben. De oplossing zou natuurlijk zijn om naar buiten te gaan, er op uit. Maar dat is in deze periode iets minder makkelijk en daarnaast voelde ik me ook al een vaatdoek, de stap om naar buiten te gaan was gewoonweg te groot.
Woensdag lukte dat wel. De zon scheen en dat hielp enorm bij mijn humeur. Ik zat nog steeds vast in mijn schrijfdip, maar het voelde allemaal wat minder zwaar doordat de zon van ’s ochtends tot ’s avonds scheen. Ik wilde zeggen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, maar de zon komt pas om kwart over acht op en gaat om kwart voor vijf alweer onder, dus dat klopt zeg maar niet helemaal, haha. Anyway, ik ging tijdens de lunch voor een heerlijke kom erwtensoep en wandelde ’s middags naar de Fred om bij Joe & The Juice een açai bowl te halen. Die açai bowl was een van de tien to-do’s voor 2020 en misschien ook wel een van de leukste, dus wellicht had ik die tot het laatst moet bewaren en eerst aan saaiere dingen zoals administratie moeten beginnen, maar hé, ik had zo’n feel good momentje gewoon even hard nodig.
Donderdag begon ik mijn dag vol goede moed met een lekkere smoothie. Hoewel ik me nog steeds niet echt fit voelde (snotneus/hoofdpijn, geen corona, gelukkig!) lukte het me vandaag wel om lekker veel te schrijven. Ik maakte een adventskalender voor de laatste Have a Good Run Weekly. Ik ben er de hele dag mee bezig geweest en dat voelde een stuk prettiger dan een hele dag naar een beeldscherm staren zonder een woord op papier te krijgen.
’s Avonds maakten we poké bowls. Ik ben echt enorm fan van surimi geworden. Vroeger vond ik dat er echt super smerig uitzien en kon ik er echt niet in bijten, nu is het mijn favoriete ingrediënt van de poké bowl. Wij kopen vaak surimi sticks die ik met de hand versnipper, vervolgens doe ik er een eetlepel mayonaise en een beter peper en zout doorheen, goed mixen et voila! Een heerlijke surimi-salade.
Vrijdag was mijn breekpunt. Ik heb me er toen ook maar gewoon aan overgegeven. De hele nacht heb ik geen oog dichtgedaan omdat ik me zo rot voelde en ik ben dan ook maar de hele dag in bed blijven liggen. Vrijdag rond een uurtje of acht gaf mijn garminhorloge een body battery van 15%, die is normaal gesproken dus 100% (of in ieder geval hoger dan 80%) als ik ’s ochtends wakker word. Hoewel ik in bed bleef liggen, bleef de body battery maar dalen. Rond het middaguur heb ik alle elektronische apparaten uit mijn slaapkamer verbannen, mijn slaapmasker opgedaan en twee paracetamol genomen. Een paar uur later werd ik gelukkig iets fitter wakker (en met een body battery van 31%).
’s Avonds voelde ik me zelfs zo fit dat ik wel weer wat ‘echts’ wilde eten. We gingen voor pizza’s van Sugo, dat zijn pizza’s die als ‘gezond’ op de markt worden gezet. De bodems bevatten minder vet en de ingrediënten zijn vers. Ik had er wel van gehoord, maar tot vrijdag had ik het nog nooit zelf geprobeerd. Bij Uber Eats was er nu een aanbieding dat je 2 pizza’s voor de prijs van 1 krijgt en voor dat soort aanbiedingen ben ik altijd onwijs gevoelig. Ons oordeel? Super lekker! Ik heb ongeveer tweederde van de pizza gegeten, en Tuur heeft dus twee keer die hoeveelheid gegeten. Daar staat tegenover dat Tuur iets van 20.000 stappen gezet had en ik slechts 300 (alleen mijn toiletbezoekjes, haha).
Zaterdag voelde ik me gelukkig alweer een stuk beter. De snotneus is er nog, maar ik voelde me niet meer zo ellendig als vrijdag. Natuurlijk blijf ik nog wel binnen. Ik ben er 99,9% zeker van dat dit geen corona is. Ik bedoel… ik ben al elf dagen nergens binnen geweest en in de dagen voor die elf dagen ben ik ben alleen op plekken geweest samen met Tuur. Tuur heeft helemaal nergens last van en die is juist snel ziek, maar van deze snotterellende (die duidelijk hormoon-gerelateerd is) heeft hij gelukkig geen last van. Het kan gewoon niet zo zijn. Maar hé, zekere voor het onzekere, pas naar buiten als ik symptoomvrij ben.
Dat betekende dat Tuur weer belast was met het doen van alle boodschappen, haha. Omdat we zaterdag precies drie maanden getrouwd waren werden er ook taartjes gehaald. Mijn citroentaartje heeft de reis helaas niet overleefd, maar volgens Tuur staat dat taartje niet symbool voor ons huwelijk. Gelukkig maar. Het stokbrood met roomboter en de croissant waren ook weer genieten.
Ik probeerde ook deze nieuwe koffiesmaak van Nespresso, hij heeft een amaretti smaakje, super lekker. Jammer dat dit soort speciale smaakjes alleen bepaalde periodes te koop zijn want dit is tot nu toe misschien wel mijn favoriet.
We sloten de dag af met een Harry Potter film (de eerste) en een bord pasta pesto met burrata. Het was geen slechte zaterdag.
En het was ook al geen slechte zondag. Ik werd herboren wakker! Ik voelde me zo fit dat ik voor mijn wandeling met Tuur een SKINNY JEANS aantrok. Nou, ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een skinny jeans gedragen heb. Dat zou best pre-corona geweest kunnen zijn. We namen de langste route in de Horsten (7,5 kilometer) en dronken warme chocolademelk met slagroom.
Op de terugweg dronken we in de voortuin bij mijn ouders een kopje koffie en proefde ik eindelijk het speculaas dat mijn moeder gebakken had (en waarvan je hier het recept vindt). Het was super lekker!
Ook super lekker… de erwtensoep, met vers speltbrood. Bij het zien van deze foto loopt het water me alweer in de mond en het is pas negen uur, twee uur geleden zat ik nog aan mijn ontbijt. Ik weet in ieder geval wel wat ik vanmiddag lunch.
De zondagmiddag besteedde ik op de bank met het hardloop(dag)boek van Susan Krumins en Patricia Schreurs. Het boek begint met een persoonlijkheidstest. Ik zit echt precies tussen twee persoonlijkheidstypes in. De leergierige professor en de authentieke dromer. Susan noemt mij de ‘leergierige dromer’ en ik denk dat dat wel een hele mooie omschrijving is. Aan de ene kant wil ik het liefst zo veel mogelijk lezen en leren over hardlopen, van wetenschappelijke artikelen tot trainingsschema’s van anderen, aan de andere kant wil ik de kennis ook graag met anderen delen en anderen het liefst inspireren.
Mocht je nog op zoek zijn naar een leuk sinterklaas/kerstcadeautje dan kan ik je het hardloop(dag)boek zeker aanraden. Het is een een dagboek waarin jezelf je trainingen bij kunt houden, maar er staat ook veel informatie in, dus er is ook genoeg te lezen. Aanrader!
’s Avonds maakte ik een grote pan risotto en dat was zoals gewoonlijk enorm genieten. We hebben ons best gedaan niet te veel te eten, zodat we vanavond nog een beetje hebben. Maar dat kostte erg veel moeite!
Inmiddels is het alweer maandagochtend. Tijd voor de 48ste week van 2020. Tijd voor een kerstboom en kerstliedjes. Ik luister op het moment van schrijven naar deze coffeehouse Christmas playlist van Spotify. Aanrader! Zijn jullie ook al toe aan kerstliedjes en een kerstboom? Nu we zoveel thuis zijn heb ik nog meer zin in gezelligheid dan anders.
Liefs,
Annemerel
Balen dat je niet lekker was! Waarom laat je je niet testen op corona? Dan weet je het zeker! :)
Auteur
Zou ik ook zeker gedaan hebben als ik langer last had gehad. Maar had twee dagen flinke snotneus en koppijn, dat heb ik heel vaak als ik last heb van hormonen en het voelde nu ook weer zo. Had verder ook geen afspraken dus was niet moeilijk om binnen te blijven.
Jammer dat je je niet laat testen bij klachten. Is niet alleen van belang voor quarantaine maar ook voor de registratie van het aantal corona-gevallen. Het zou kunnen dat Tuur a-symptomatisch corona heeft en daarmee jou heeft besmet. Lijkt me met zijn werk niet geheel onmogelijk. Je kan wel zeggen ‘het voelt als de klachten die ik altijd heb’, maar je weet niet hoe corona klachten voelen, wie weet voelen die precies hetzelfde.
Alleen binnen blijven tot je klachten over zijn is niet voldoende, je moet namelijk minimaal 7 dagen in quarantaine bij corona plus 24 uur klachtenvrij zijn. Als het testen dan om wat voor reden dan ook niet gelukt is lijkt het me verstandig om alsnog deze regel aan te houden. Misschien ken je deze regel niet, dus vandaar dat ik toch even reageer.
Ik heb dus precies hetzelfde! Zit nu al 5 dagen binnen met een snothoofd (wel een coronatest gedaan en gelukkig was die negatief).
Hier nog geen kerstboom wij krijgen over 2 weken een puppy dus ben bang dat er weinig kerstboom overblijft dan 🙈
Hi Ann, fijn om te lezen dat je weer een beetje bent opgeknapt. Soms heb je van die dagen… inderdaad maar het best om je er aan over te geven. Nu heb ik zin in warme chocolademelk!
Auteur
♥️
Vroeg me ook wel af waarom je je niet laat testen? Maakt niet uit of je maar een of twee dagen klachten hebt. Als je partner naar buiten gaat kan die het toch alsnog overdragen, of het jou gegeven hebben zonder dat hij zelf klachten had…
Auteur
Ja ik denk dat als ik zaterdag nog steeds klachten had gehad, ik ook wel gegaan was, maar het was toen al zo goed als over. Vrijdag was eigenlijk de enige dag dat ik me echt klachten, maar toen had ik naast de klachten ook migraineachtige hoofdpijn (hormonen hormonen, wat een feest!), kon dus ook niet autorijden naar een locatie. En dit gesnotter is dus ‘bekend’ bij mij, ik was ervan overtuigd dat het eigenlijk geen corona kon zijn. Dat was ook een reden om het nog een dagje aan te kijken.
ja, precies! je kan ook Tuur besmetten en die gaat wel gewoon naar buiten en naar zijn werk…
Een snotneus door hormonen? Migraine kan ik me nog wat bij voorstellen maar een snotneus zijn toch gewoon verkoudheidsklachten? Hopelijk laat je je volgende keer wel gewoon direct testen. Zeker als Arthur op een school werkt.
Ik reageer nooit zo snel maar in dit geval…. Ik kan hier zo kwaad om worden.
Ik snap dat je denkt dat het bij de ‘hormonen’ hoort (wat overigens al de vraag is) maar je weet het gewoon nooit zeker. Zelfs al heb je het maar 2 dagen laat je gewoon testen. Mijn vriend is ook ziek geweest 2-3 dagen en ik heb nergens last van gehad. Bij hem hebben ze antistoffen gevonden tegen covid en bij mij niet dus echt het zegt helemaal niks dat Arthur niks heeft en jij wel.
Ik werk zelf als fysiotherapeut momenteel op een covid afdeling en ik hoor van meerdere mensen dat partner gezond is terwijl zij uiteindelijk in het ziekenhuis komen. Daarbij heb ik ook al een paar docenten gehad die het gekregen hebben van leerlingen…. of mensen die zich netjes aan de regels houden en bijna niemand zien (enkel op afstand) en toch ziek zijn. Ik heb de meest schrijnende situaties meegemaakt en als ik dan dit soort verhalen hoor denk ik van laat je gewoon testen? Nee die test is niet het allerprettigste maar je beschermt daarmee wel je omgeving en jezelf.
Je kan in deze situatie niet meer uitgaan van ‘oh het zal wel het jaarlijkse verkoudheidje zijn of hormonen’, je weet het gewoon nooit! Doe je het niet voor jezelf doe het dan voor andere mensen.
Hoi Annemerel,
Ik vind deze diary’s altijd heel inspirerend.
Je hebt in het verleden wel eens een eetdagboekje gedeeld, zou je dat weer eens willen doen? Zo je nu minder sport, heeft dat effect op je eetpatroon?
Ben benieuwd!
Tot blogs!
Ohhh wat een feest hé die hormonen? Ik had gisteren zo’n dag. Geen oog dicht gedaan in de nacht van zondag op maandag. Maandagochtend op werk kwam er langzaamaan een snotneus en hoofdpijn opzetten, en maandagavond was ik ongesteld. Dinsdag waren de klachten weg, op vermoeidheid na. Mijn ongesteldheid is dan gepland met de pil, dus ik kon die klachten verwachten en wist daardoor ook 99,9% zeker dat het mijn hormonen zouden zijn, haha!
(En de beslissingsboom om te laten testen of niet is voor jou met bronchitis en voor mij met astma natuurlijk sowieso al heel anders. Als ik me bij de eerste en beste hoest bijvoorbeeld moest laten testen zat ik wekelijks bij de teststraat of moest ik het halve jaar thuis blijven van werk, haha!)
Tja, maar de realiteit is gewoon dat we nu met corona zitten. Dus om te zeggen dat je dan wekelijks door de teststraat kan vind ik een beetje kort door de bocht, vooral nu er genoeg testcapaciteit is.
Grootste besmettingsbron blijkt nu op scholen te zijn, vandaar dat ze overwegen om de scholen langer dicht te houden. En laat Arthur daar nou net werken.
Had een beter voorbeeld van jou verwacht annemerel!