DIARY: #51

Tijd voor de een na laatste diary van 2019 met alcohol-openbaringen, mijn langste duurloop van 2019 en natuurlijk weer heel veel eten.

Maandagochtend stond de buurman voor de deur met een pakketje dat dit weekend bij hem was afgeleverd, voor mij. Ik verwachtte niets, dus was best wel benieuwd wat er in het pakketje zou zitten. De inhoud van het pakketje maakte me mega blij. Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Friends is de hele serie op Blue Ray DVD uitgebracht en in het pakket zat dus de hele DVD-box. Waar ik misschien nog wel enthousiaster van werd waren de goodies die erbij zaten, twee eierdopjes, een lunchbox en een koffiebeker. Iedere Friends-fan zou hier gelukkig van worden, toch?

Dinsdag had ik onstilbare honger. Na de halve marathon zondag viel het nog wel mee en maandag eigenlijk ook nog wel, maar dinsdag… ik kan blijven eten. Dit was deel een van mijn lunch, ik heb daarna nog een hele bak kwark op en nog drie boterhammen (maar dan met olijfolie, peper en zout).

Ik heb verder van dinsdag geen beeldmateriaal. Ik had een rustdag (even niet hardlopen) en ik had niet helemaal ‘mijn’ dag. Bij de supermarkt had ik allerlei gezonde ingrediënten gehaald voor meerdere ‘verstandige’ maaltijden. Uiteindelijk heb ik ’s avonds friet en kroket bij de snackbar besteld. Zo’n dag dus. Het was wel een mooi moment om de podcast Susy Q&A waarin ik te gast was nog eens te delen op Instagram. Ik heb zoveel leuke reacties gekregen (ook wel minder leuke heb ik gezien hoor, maar ik probeer daar maar niet teveel over na te denken). Heb jij hem al geluisterd?

Woensdag weer een pakketje waarvan ik van te voren niet wist wat er in zat. Dit keer mega verwend met een super mooie sportoutfit van Deblon. Hoewel, sportoutfit… ik vind hem zo mooi dat ik er nog niet in heb durven sporten. In plaats daarvan draag ik de hele dag deze outfit (in plaats van mijn pyjama en badjas).

Woensdagmiddag ben ik van plan om een lekkere rustige 60 minuten duurloop te doen in Meijendel, de zon schijnt en ik heb er zin in.

Ik luister naar een luisterboek (Shopaholic Christmas) en ik geniet van het prachtige weer en uitzicht. Van het lopen geniet ik wat minder, ik ben nog niet helemaal hersteld van de halve marathon denk ik, ik moet steeds stoppen om op adem te komen terwijl ik gewoon op duurloop tempo loop. Niet echt normaal… Toch ervaar ik de training als positief, gewoon omdat het zonnetje mijn gezicht zo lekker verwarmd en ik echt kan genieten van het uitzicht. En so what dat ik af en toe moet stoppen, het is niet erg om nu buiten te zijn. Dan ben ik maar wat langer onderweg. Dat kwartiertje extra gaat mijn dag niet maken of breken.

Na afloop maak ik voor mezelf toast met Hüttenkäse en zalm. Ik ben benaderd voor een samenwerking, maar ik had het nog nooit gegeten en vond het raar om met een merk samen te werken wat ik nog nooit gebruikt heb. Maar goed, mijn interesse was wel gewekt toen ik de voedingswaarden las (heel veel eiwitten, meer dan 12 gram per 100 gram!) en toen zag ik dat de structuur eigenlijk best wel lijkt op buratta (super lekker!), dus ik dacht, waarom probeer ik het niet gewoon.

En ik denk dus dat ik een nieuwe ‘favoriet’ gevonden heb. Ik heb zo’n vermoeden dat dit net zo’n dingetje gaat worden als de wraps met ei en avocado, of de speltcrackers, of de pasta pesto met buratta, dit gaan we nog vaak zien, want het is écht heel lekker. Waarom heb ik dit niet eerder geprobeerd. Ik heb op dit moment alleen nog maar de combinatie Hüttenkäse met peper en zout + zalm geprobeerd, maar het schijnt ook lekker te zijn met tomaatjes en pesto. To be continued. (dit is dus geen onderdeel van de samenwerk he, maar zoals gezegd wilde ik het product dus eerst graag proberen en ik neem jullie graag mee in het ‘proces’).

Uiteraard werd er woensdag ook genoeg koffie gedronken, uit mijn Susy Q&A Podcast mok.

Van donderdag is geen fotografisch bewijs, van vrijdag wel. We ontbeten met spelbrood. Eentje met ei, eentje met Hüttenkäse en zalm, koffie en mijn sapje van Athletic Greens.

Vrijdag overdag had ik nogal last van uitstelgedrag. Ik was van plan om een lange duurloop te gaan doen, maar gedemotiveerd door het weer (en mijn trainingen van de afgelopen week), had ik er niet echt zin in. Ik besloot over te slaan en een dag later twee keer zo goed mijn best te doen.

’s Avonds aten we, om het begin van de vakantie te vieren, bij Buratta. Een Italiaans restaurant met meerdere vestigingen hier in Den Haag. We namen wat antipasti, ik bestelde een Aperol Spritz…

En genoten van heerlijke pizza’s, met buratta natuurlijk! Als dessert bestelde ik een scroppino. Wanneer dit op de kaart staat, bestel ik het eigenlijk altijd. Voor degene die het niet kennen, het is citroenijs met wodka en limoncello, het is mierzoet maar toch ook fris en zó lekker.

Helaas nam mijn lichaam de scroppino (en de Aperol Spritz + twee wijn bij de borrel) niet echt in dank af en de nacht van vrijdag op zaterdag was echt dramatisch. Ik kwam amper aan slapen toe en mijn hartslag schoot de lucht in. Ze zeggen dat alcohol een toxische stof is en nou ja, dat geloof ik ook eigenlijk wel.

Ik had overigens geen kater, ik voelde me alleen wat lamlendig, ondanks dat ik tien uur in bed had gespendeerd. De zaterdag besteedden we met het kopen van kerstcadeautjes. Niet ideaal in deze hoedanigheid, maar hé, die kerstcadeautjes moesten er toch komen. We zijn goed geslaagd, ook al duurde het anderhalf uur voordat we onze eerste aankoop deden.

’s Avonds genoten we van noodles en dimsums en de laatste aflevering van The Morning Show seizoen een. Ik weet niet of jullie deze serie gevolgd hebben (via Apple TV), maar ik heb er echt van genoten. Aflevering negen vond ik redelijk stressvol, maar de laatste tien minuten van de tiende en laatste aflevering maakten alles goed.

Zondagochtend werd ik al vroeg wakker. Ik kon niet meer slapen en na twee uur met mijn telefoon gespeeld te hebben in bed, ben ik naar beneden gegaan om koffie en pancakes te maken. Daarna ging ik naar buiten voor een lange duurloop. En niet zomaar een lange, eentje van 30 kilometer. Dat had ik in heel 2019 nog niet gedaan en dat kan natuurlijk niet in het jaar dat je dertig geworden bent. Mijn benen waren na twee rustdagen (en eigenlijk gewoon een rustweek, want de rest van mijn trainingen afgelopen week stelden ook niet veel voor) helemaal uitgerust en het lopen ging vrijwel als vanzelf. Ik liep mijn oude (2014-2017), saaie route. Super vlak, vrijwel alleen maar asfalt, alleen maar langs doorgaande wegen. Saai inderdaad, maar het was nog donker toen ik begon en ik voel me veiliger als ik dan een route loop waar ik niet alleen ben.

Het lopen ging eigenlijk best goed, alleen halverwege had ik even een (vooral mentaal) dipje, maar mijn laatste kilometers waren mijn snelste. Mijn horloge was minder trots op me en trakteerde me op de trainingsstatus ‘onttrainen’. Beetje jammer, maar goed, het is maar een machientje en ik weet ook precies hoe ik weer ‘productief’ kan worden. Ik hoef alleen maar 3x 3000 op marathontempo te lopen en die training doe ik toevallig morgen ;-). Ik ben benieuwd of mijn theorie bevestigd wordt. Keep you posted!

Deze week even geen blogs en wat minder vlogs. Ik probeer even uit mijn routine te komen zodat ik hopelijk weer wat creatiever kan denken. Ik heb zin in iets nieuws, maar ik weet nog niet precies wat. Hopelijk heb ik daar over twee weken wel een antwoord op. Fijne kerstdagen, geniet van jullie geliefden en het lekkere eten. Mijn doel is om zoveel mogelijk in het moment te zijn (en dat klinkt altijd heel erg simpel, maar als ik heel eerlijk ben, ben ik dat zelden).

Ik ben er maandag weer, met mijn laatste diary van 2019.

Liefs,

Annemerel