DIARY: #8

Deze week een dagboek van je maandag tot en met zaterdag, aangezien ik gisteren voor acht dagen naar Oostenrijk vertrokken ben en ik dan volgende week een volledige wintersport diary kan maken. Maar afgelopen week stond eigenlijk ook al een beetje in het teken van de wintersport en dan vooral: het alles hier in Nederland zo goed mogelijk achterlaten zodat ik zonder al te veel stress in de auto richting Oostenrijk kon stappen. Of dat gelukt is?

Laten we bij het begin beginnen (waar anders) op maandag. Maandag was een koffie dag, want halleluja wat had ik het zwaar. Twee keer in een weekend op stap gaan als je normaal gesproken twee keer per jaar (ik overdrijf niet) de stad in gaat om een drankje te drinken; dat is vrij heftig. Zeker als je dan ook nog eens een vrij drukke zondagsplanning hebt. Maandag was ik dan ook – zoals ik van te voren eigenlijk al had kunnen weten – moe. Het grootste gedeelte van de dag kon ik nog achter mijn keukentafel met koffie volbrengen, maar aan het eind van de middag dook ik met mijn MacBook in bed. Mijn lichaam had rust nodig.

Ook op dinsdag zat ik er nog niet heel erg florisant bij. Ik had ook weinig zin om me overdag al iets op te kalefateren, ook al was dat voor het beeld op mijn vlog en de foto die ik voor een Fitshe winactie maakte wel leuk geweest.

Het recept dat ik probeerde (later deze week online) was iets beter geslaagd dan mijn make-uploze hoofd. Het is ‘congee’ of nou ja, het is iets dat gebaseerd is op Chinese rijstpap (congee), maar ik had meer zin in parelgort dan in jasmijnrijst en de verhouding bouillon / parelgort was ook niet zoals het bij congee hoort te zijn. Maar het was wel lekker en dat is volgens mij het belangrijkste.

’s Middags deed ik een vijf kilometer testrun op de baan, ik had stiekem gehoopt dat ik iets sneller was (ik deed er ongeveer 22 minuten en 30 seconden over), maar hé, nu weet ik wel waar ik voor train.

’s Avonds toog ik samen met Roos richting Amsterdam voor een show van Martin Garrix in Paradiso. Deze foto heb ik niet zelf gemaakt maar heb ik van de Instagram van … ja van wie eigenlijk? Ik kan het niet meer terugvinden. Mijn excuses.

Woensdag was ik een klein beetje moe van het late tijdstip dat ik ging slapen (half twee) en al het dansen dat ik de avond ervoor had gedaan. Maar de Boston Marathon wacht op niemand, dus ik ging gewoon mijn dertig kilometer duurloop doen en dat viel eigenlijk best wel mee, ondanks dat het flink waaide en regende.

Na het lopen maakte ik een kleine detour naar de groenteman, ik had een banaan nodig. En zo geschiedde.

Een van mijn favoriete bloggers van dit moment is Janni Déler, de vriendin van Jon Olsson. Vind het zo leuk dat zij nog echt een paar keer per dag blogt en dat niet alles sponsored posts zijn, zoals bij veel Nederlandse fashionbloggers wel het geval is.

Ik spendeerde woensdag na het hardlopen het grootste gedeelte in pyjama trouwens, maar wel met mijn MacBook erbij. In bed kun je ook prima een beetje werken, zo heb ik (weer) ontdekt.

Mijn wekker ging op donderdag al om 5.00u, omdat ik allerlei afspraken had en ook mijn video nog moest editen voordat ik om 6.40u de deur uit kon. Mijn dag was meteen een stuk beter toen ik zag dat twee van mijn favoriete muzikale acts – The Chainsmokers en Coldplay – een nummer hadden gemaakt. Die heeft vervolgens de rest van de dag op repeat gestaan.

Om acht uur deed ik een ‘Angel’ workout bij PLTS in Amsterdam. Direct daar achteraan deed ik een Barre-klas bij dezelfde studio. Als ik nu geen Victoria’s Secret lichaam krijg weet ik het ook niet meer. Ik deed dit omdat ik de eigenaresse van de studio ging interviewen voor Metro en het leek haar wel een goed idee als ik voor het interview eerst allebei de lessen geprobeerd had. Nou, dat heb ik geweten, de dag NA dat ik 30 kilometer had hardgelopen. Wow. Alles voor goede journalistiek ;-).

’s Middags had ik een meeting bij Google/YouTube op de zuidas. Ik vind dat echt de meest verschrikkelijke parkeergarage die er is. Niet alleen betaal je 8 euro per uur (niet normaal toch?) ik raak hier ook altijd mijn auto kwijt omdat hij zo ontiegelijk groot is en er zoveel verschillende ingangen en etages zijn die allemaal door elkaar lopen (meer mensen hier last van?). Dit keer heb ik mijn auto gefotografeerd voordat ik weg liep en ik heb een foto gemaakt van het gebouw waar ik onder stond. Dat heeft enigszins geholpen.

De meeting bij YouTube heb ik halverwege verlaten, ik was zo moe (niet gek als je om vijf uur bent opgestaan) en flink gestrest omdat ik nog zoveel moest doen. Ook leek me het tweede gedeelte van de meeting niet heel erg interessant voor mijn YouTube kanaal dus besloot ik de benen te nemen. Toen ik een uur later thuis kwam besloot ik een dag later op vakantie te gaan, want in deze gestreste status op vakantie gaan en tien uur auto te rijden leek me niet heel verstandig.

Vrijdag had ik weer allerlei afspraken. Zo moest ik een auto ophalen in Breda, ski’s in Houten en had ik om 12.00u een lunch met TUI en verschillende andere bloggers die dit jaar ook met TUI samenwerken. TUI lanceert namelijk binnenkort een App, een soort van Tinder voor vakanties. Wij waren de eerste die het uit mochten proberen. Aruba en Sint Maarten stonden bij mij op plek twee en drie, op de eerste plek stond…. jullie mogen raden.

Dit broodje bij de Kanarie club in Amsterdam is zo lekker. Het is zuurdesembrood met avocado, zalm, gepocheerde eieren en Hollandaise saus. Te goed om waar te zijn.

Zaterdag werd ik wakker met Big Hair. Ben heel blij met mijn haar sinds het vorige week geknipt is, zit zoveel meer leven en volume in en die verse highlights doen het ook weer goed.

’s Morgen was ik bezig met het editen van mijn video, ik vind dat zo’n heerlijke ochtendroutine. Mijn YouTube kanaal is misschien geen doorslaand succes in de vorm van views en abonnees, maar ik vind het oprecht leuk om te doen, dus wat dat betreft is het wel een groot succes en ik ben dan ook niet van plan om snel te stoppen.

Je vraagt je misschien af waarom ik mijn thee met een rietje drink… goede vraag. Ik heb kiespijn. Of nou ja, als ik iets warms drink dan is mijn kies gevoelig. Ik weet niet of het dan mijn kies is of mijn tandvlees (ik hoop zo het laatste maar ik ben bang voor dat eerste, ik zou het mijn moeder kunnen vragen maar die vermoord me als ik zeg dat ik WEER kiespijn heb en niet naar de tandarts ben gegaan afgelopen week).

Tijd om mijn tas in te pakken voor de wintersport. Met de auto gaan betekent dat ik me niet echt zorgen maak over de hoeveelheid spullen die ik meeneem, die is dan ook weer lekker groot. Ik schrijf dit op zaterdagmiddag, de dag voordat ik in de auto stap richting Oostenrijk en ik heb echt ZOVEEL zin om te gaan. Eindelijk weer skiën met Roos. Eindelijk – na bijna negen maanden – weer naar Maria Alm. Zoveel zin, zoveel zin.

Alle verhalen zie je volgende week in mijn diary en natuurlijk deze week op YouTube en Instagram!

Liefs,
Annemerel