Je gelooft het haast niet, maar afgelopen week hadden we alle drie niets onder de leden. Verder mag de lente zich nu weleens laten zien, gingen we uiteten en baal ik van mijn haar.
We begonnen de maandag super chill. Ik was eigenlijk van plan om wat leuks te gaan doen met Philippa, maar ze was zo rustig en lief aan het spelen, of bij mij aan het hangen, dat ik dacht… een ochtendje samen thuis is ook wel heel erg fijn.
De mislukte kwarktaart van vorige week ging en gedurende de week steeds meer als taart uit zien. Als in: hij werd steeds steviger. Ik had de taart eigenlijk voor Philippa gemaakt, omdat die niks wilde eten behalve taart, maar hij viel bij haar niet echt in de smaak. Uiteindelijk hebben Tuur en ik dus allebei een halve taart op. Oh nee… Tuur, ik en de baby natuurlijk. Benieuwd of hij straks net zo’n lekkerbek is als Philippa, want die heb ik denk ik een beetje verpest. Hoewel ze gelukkig ook gewoon haar groenten (voornamelijk broccoli en rode kool) eet, maar ook daar geniet ze echt van. Als ze iets niet super lekker vindt, begint ze er niet eens aan. Niet altijd even handig. Zo hadden we deze avond spaghetti met tomatensaus en dat kregen we er echt met geen mogelijkheid in. Aangezien ze vorige week ook al vrijwel niets gegeten had moest ik voor mijn gevoel toen wel wat anders gaan maken.
Zulke leuke nieuwe kleding voor Pip besteld bij Jacadi. Ik heb me eind vorig jaar aangemeld als Member (kost 5 euro per jaar) en kon daardoor shoppen met korting. Dit jurkje was een van mijn vondsten en ik heb zo’n vermoeden dat ze die nog erg vaak zal dragen (mits ik het witte kraagje niet verpest in de wasmachine). Mocht je ook willen shoppen bij Jacadi, het valt nogal klein, dit jurkje is voor 36 maanden (en Pip is net 21 maanden en draagt van andere merken geen grotere maat omdat ze redelijk tenger gebouwd is.
Tandenpoetsen met een dreumes? Best een ding. Pip wil graag zelf poetsen, maar ik vind het belangrijk om zelf ook te poetsen. Heb genoeg problemen met mijn eigen gebit en wil niet dat zij daar ook last van krijgt. Niet dat mijn ouders mijn tanden vroeger nooit goed poetsten en ik niet ieder half jaar naar de tandarts ging, maar ja, zelfs in mijn melkgebit had ik op een gegeven moment vijf gaatjes. Best bijzonder, want ik heb de eerste jaren zelfs een suikervrij dieet gehad.
Goed, genoeg over mij, tandenpoetsen is dus echt een gevecht met Pip. Iets dat Tuur en ik iedere avond samen moeten doen anders lukt het niet. Tuur houdt Pip vast en ik poets haar tanden. Heb nu wel iets gevonden waardoor het iets beter gaat (tip van mijn nichtje), tijdens het tandenpoetsen alles opnoemen dat ze die dag gegeten hebt en zeggen dat je dat ziet zitten. Dus bijvoorbeeld: “ooooh ik zie een gebakken eitje, is dat een pannenkoek? Aaaah ik zie een stukje paashaas. Heb jij broccoli gegeten vandaag?” Ze zegt dan vaak ‘ja ja ja ja ja’ waardoor ze haar mondje open doet en ik dus snel langs al die tanden kan met die borstel. Kreeg ook de tip om een elektrische borstel te gebruiken, maar Pip vindt dat dus doodeng. Net als ze als de dood is voor mijn Dyson Airwrap, haha.
De energie die je in het tweede trimester zou moeten krijgen heb ik nog steeds niet gekregen en we zijn al ruim over de helft van het tweede trimester. Wilde woensdag eigenlijk met Pip’s middagdutje meedoen, maar besloot toch maar voor een workout te gaan. Eerst Pilates, daarna krachttraining. Na afloop voelde ik me iets energieker gelukkig. Van zitten word ik ook niet echt frisser. En een middagdutje is ook niet aan mij besteed, want als ik eenmaal slaap dan wil ik eigenlijk gewoon blijven slapen.
Woensdagavond aten we bij L’Osteria in de stad, nog voor mijn vaders verjaardag. Ik wist niet wat me overkwam, Pip was de hele zit rustig en blij en ze at netjes haar stukjes pizza op. We hoefden niet eens naar de speelkelder met haar om een scene te voorkomen. Een beetje extra entertainment aan tafel (in de vorm van opa & oma) doet dus kennelijk wonderen.
Pip wilde heel lang geen muts op, maar inmiddels zet ze hem zelfs zelf op. Hij staat een beetje achter op haar hoofd, beetje hipster-achtig, maar ik keur hem goed.
OK. Dan even over mijn haar. Het is nu ongeveer twee maanden geleden geknipt en gekleurd en ik ben eigenlijk sinds het begin al niet echt blij. De lengte vind ik prima, maar het model? Ik wilde er wat meer lagen in omdat het nu zo vol en sluik naar beneden valt, maar volgens de kapper was dat geen goed idee. Ik had natuurlijk gewoon terug kunnen gaan, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt meer vertrouwen in de kapster had. Normaal ga ik om de vier maanden naar de kapper, maar heb nu over twee weken alweer een afspraak gemaakt, bij een kapster in Amsterdam die mijn haar in de jaren 2015-2016 altijd knipte (en waar ik toen super tevreden over was). Duur grapje, maar hoop dat ik daarna weer blij mijn haar los draag.
Overigens zit het wel gewoon goed als ik de krultang van de Dyson Airwrap gebruik, maar ja, daar heb ik ook niet iedere dag tijd voor. Of in ieder geval, daar neem ik niet iedere dag de tijd voor. Dus valt het meestal zo sluik naar beneden. Of als ik een staart heb gehad, dan staat het ongeveer horizontaal. Hopelijk ben ik straks weer blij met mijn haar.
Mijn ogen hebben het zwaar deze zwangerschap. Ik heb altijd een stofallergie gehad en ik heb ook last van hooikoorts, maar nu heb ik al sinds het begin van de zwangerschap geïrriteerde ogen. Eerst hield ik het nog wel onder controle met speciale oog- en neusdruppels van de huisarts (livocab en flixonase), maar nu werkt zelfs dat niet voldoende meer. Mijn ogen zijn dik en ik zou ze er soms wel uit willen krabben. Oh en als de zon schijnt, word ik helemaal leip. Benieuwd hoe heftig het straks wordt als er echt veel pollen in de lucht hangen. Wat vinden jullie trouwens van de ketting die Pip voor me gemaakt heeft. Kreeg via Instagram veel de opmerking dat het leek op een ‘plasketting’, haha.
Lievelingsprogramma van Pip op dit moment, Kikker & Vriendjes. Het zijn helaas maar acht afleveringen en ik ken ze alle acht nu al van voor naar achter en weer terug, maar ik vind de stemmen zoveel relaxter dan Peppa en Bing en ook de begeleidende muziek vind ik heel rustgevend. Maar het mooiste: hoe Pip er helemaal in opgaat en hoe ze vaak moet schaterlachen. Dat doet ze bij geen enkel ander programma.
Zaterdag hadden we de laatste livetraining van het Have a Good Run winterprogramma. Helaas kon ik zelf weer niet meedoen, omdat ik al een paar maanden mijn hardloopschoenen niet meer gebruik om mee hard te lopen. Terwijl Tuur met de deelnemers een heerlijk rondje door de duinen liep, vermaakten Pip en ik ons in het bos en daarna met een taartje bij het restaurant (Boerderij Meijendel). Het was een gezellige ochtend.
’s Middags gooide ik alle tomaten en paprika’s die nog over waren van Tuurs groentebox die hij vorige week gewonnen had in een pan met wat ui, knoflook en bouillon en maakte er een lekker soepje van. Gek genoeg vond Philippa het heerlijk. En dat terwijl ze een paar dagen eerder de pasta met tomatensaus nog verafschuwde. Bijzonder hoe dat werkt. Waarschijnlijk vind ze er vanavond weer niks meer aan. Het is maar net hoe haar eigenwijze-dreumes-pet staat.
Zondag waren we alweer vroeg wakker. Ik had een paar hele nare dromen gehad en Tuur kon om half zeven ook niet meer slapen. Pip was natuurlijk ook gewoon weer voor zeven uur wakker, dus zo zaten we met zijn drieën al om zeven uur in de woonkamer. We keken naar de Formule 1, tegelijkertijd volgden we de Parijs Marathon en later ook de halve marathon in Berlijn. Ondertussen ruimden we de woonkamer op en deden we iets wat we al veel te lang niet gedaan hadden, de jaloezieën afstoffen (zo’n rotklus vind ik, vooral omdat ik dan de hele tijd moet niezen en niezen is niet iets wat je wil doen als je 25 weken zwanger bent, zwangere vrouwen begrijpen mij). Ondertussen haalde Pip de andere kant van onze woonkamer helemaal overhoop, dus dat brengt het allemaal weer lekker in balans, haha.
Inmiddels is het twee uur. Pip slaapt, Tuur doet een training (12-10-8-6-4 minuten op threshold) en ik schrijf mijn diary. Ik heb net deze heerlijke broodjes met mozzarella en tomaat op en ga straks denk ik even mijn Pilates workout van de dag doen. Het is al de 28ste dag op rij dat ik Pilates doe. Zo blij dat ik zo’n lekker ritme gevonden heb. De ene keer is het 20 minuten stretch (dat kun je eigenlijk geen workout noemen), de andere keer is het een full body flow of een half uur billen en benen. Door het gewoon echt iedere dag te doen, heb ik geen smoesjes en dus ook geen discussies met mezelf. Heerlijk.
Komende week weer een paar leuke dingen in mijn agenda. Woensdag gaan we voor een 3D echo bij Baby’s World en vrijdag krijgen Tuur en ik een privé zwangerschapscursus bij ons thuis. Zondag vieren we ein-de-lijk mijn oma’s verjaardag. In februari 2022 werd ze 90, maar door omstandigheden werd het vieren van dat feestje steeds uitgesteld. Inmiddels is ze alweer 91 en is het hoogtijd om haar verjaardag te vieren. Tuur heeft ook lekker veel vrij (donderdag papadag, vrijdag goede vrijdag, maandag tweede paasdag) dus dat is ook heel fijn. Oh en het weerbericht geeft eindelijk meer zonnetjes dan regendruppels aan. Nu die temperatuur nog omhoog!
Liefs en fijne week,
Annemerel
Hi Annemerel, 2 vraagjes: die vloerkleden in jullie woonkamer, waar komen die vandaan?
En lamellen afstoffen, heb je daar nog een handige tip voor hoe je dat het beste kunt doen? Want ik vind dat altijd zo’n vervelend klusje.
Auteur
Het roze kleed is een hele oude van IKEA en het beige kleed is een speelkleed van Leaf by Linden (gekregen toen Pip werd geboren!). Lamellen vind ik zo’n rotklus, daarom doen wij het ook echt veel te weinig! Heb helaas geen gouden tip, duurt gewoon heel lang.
Zo grappig dat Pip geen spaghetti lust. Als ik ons kindje zou laten kiezen zou hij elke dag spaghetti eten :) En tandenpoetsen was hier ook lang een letterlijk gevecht. Ik heb het toen een beetje opgegeven en liet hem zelf doen en sinds vorige week zegt hij ineens dat ik het voor hem moet doen. Yes! :D