Het is alweer 1 november, de laatste twee maanden van 2021 zijn ingegaan. Ik herinner me 2019 nog alsof het gisteren was. Deze week kwam er een pakket waar ik me al heel lang op verheugde en begon ik weer met hardlopen.
Goedemorgen, het is de dag na de marathon en we zijn er allemaal een klein beetje ondersteboven van. Tuur heeft benen van lood, mijn body battery is ’s nachts ook niet echt opgeladen (kwam niet boven de 31), maar hé nieuwe week nieuwe kansen. Tuur was erg dankbaar voor het feit dat ons appartementencomplex een lift heeft (die neemt hij normaal alleen met de kinderwagen) en ik was erg dankbaar voor mijn moeder, die de hele dag op Philippa heeft gepast zodat ik lekker kon werken. Het was een fijne maandag!
Dinsdag zou er een pakketje kunnen komen, maar ik had geen track & trace. Omdat ik het pakket echt heel erg graag wilde hebben ben ik de hele dag thuis gebleven in de hoop dat het vandaag echt zou komen. Het nadeel was dat ik niet naar mijn ouders kon rijden en ik dus werk en zorgen voor Philippa moest combineren. Normaal gaat dat best prima, maar dinsdag had ik iets te veel hooi op mijn vork genomen én wilde Philippa de hele dag aandacht. Uiteindelijk viel ze op mijn schoot in slaap, top, dacht ik, dan kan ik nu echt even goed aan de slag… maar ja, je raadt het vast al, toen ik haar neerlegde werd ze direct wakker.
Pas toen papa thuis kwam uit zijn werk lukte het Philippa om zelf te spelen, zul je net zien ;-).
’s Avonds maakte ik een recept van Half Baked Harvest, een pasta carbonara met pompoen, tijm, rozemarijn en bacon. Het was een groot succes. Lang geleden dat ik een nieuw recept probeerde dat niet van HelloFresh is.
Ik bestelde een play kit bij Lovevery * in de hoop dat Philippa weer een beetje zelf kon gaan spelen. De sokken waren in ieder geval een groot succes. En het mooiste, deze sokken krijgt ze echt met geen mogelijkheid uit.
Ook leuk: jezelf verstoppen onder je knuffelbeer 🤣
Donderdag is ‘papadag’. Ik had een afspraak bij de fysio voor mijn rug en testte van te voren even hoe het er met mijn lichaam voor stond, dus liep ik 6x 2 minuten ‘hard’. Het ging prima, maar niet fantastisch. Mijn rug voelde goed, maar ik voelde nog flink wat stijfheid in mijn bil (dit pijntje heb ik nu al drie jaar en zelfs een jaar lang niet hardlopen tijdens mijn zwangerschap heeft het niet opgelost). De fysio constateerde dat mijn rug en bekken nog steeds netjes recht stonden, maar zag inderdaad ook dat mijn bil flink stijf was.
Ik had twee opties, dry needling, of losmasseren. Dat laatste zou alleen minder effectief zijn. Nu ben ik echt geen held met naalden, maar als je eenmaal een bevalling hebt meegemaakt kun je alles aan volgens mij, want ik besloot voor de dry needling te kiezen. Het was geen prettig gevoel, maar de tandarts doet me vaak meer pijn en het is al helemaal niet te vergelijken met een bevalling.
Aan het eind van de middag kwam het pakket waar ik de afgelopen dagen op wachtte, de Thule Glide 2**! Een hardloopkinderwagen. Deze wilde ik al hebben voordat ik überhaupt toe was aan kinderen, haha. Begrijp je nu waarom ik hier dus vrijwillig voor thuis bleef afgelopen dagen?
Hij moest natuurlijk meteen even uitgetest worden. De opdracht van de fysio was om ’s middags een flink stuk te wandelen en dat hebben we gedaan. Het is zo’n tof ding. Kan niet wachten om mooie tochten te maken met deze bolide.
Vrijdagochtend deden Philippa en ik onze eerste training samen. Net als de dag ervoor deed ik 6x 2 minuten met 1 minuut wandelen. Normaal zou ik 48 uur rust nemen tussen twee trainingen, maar op aanraden van de fysio probeerde ik vandaag of de naalden in mijn bil geholpen hadden. En YES! Het voelde zoveel beter. Ik zou met liefde wekelijks dry needling doen als ik daardoor lekker vrij kan hardlopen. Al is het misschien een beter idee om het probleem gewoon bij de basis op te lossen (maar dat probeer ik dus nu al drie jaar en ik heb in de tussentijd al meer dan een handvol professionals gezien).
Na afloop haalde ik een kaasstengel bij de bakker, een jaar geleden leefde ik op deze dingen, ik was zo misselijk door de zwangerschapshormonen. Nu had ik er gewoon heel erg veel trek in. Ook best bijzonder om te bedenken wat er in de tussentijd allemaal gebeurd is.
Voor Have a Good Run probeerde ik een recept uit uit het nieuwe kookboek van Shalane Flanagan, trailmix breakfast koekjes. Ze zijn echt heel goed geslaagd en heb nu al heel veel zin om ook andere recepten uit het boek te proberen. Het boek heet Rise & Run* en staat vol met ontbijtrecepten, super handig, want er staat ook een groot aantal recepten in dat je ook vóór het hardlopen kunt eten zonder dat je daar tijdens het lopen last van zou moeten krijgen. Ik ben benieuwd of dat ook voor mij geldt.
Zaterdag begonnen we de dag met een training voor Have a Good Run in Meijendel. Voor mij is zo’n training nog even een ver-van-mijn-bed-show, maar ik kon dit keer al wel meedoen met de loopscholing en dat is al heel wat meer dan ik kon tijdens de eerste training begin augustus. Stiekem ook helemaal niet erg hoor, dat ik niet mee kon lopen, de regen kwam met bakken uit de lucht en bij de boerderij hadden ze heerlijke appeltaart (ja, ik zat echt taart te eten terwijl de rest aan het zwoegen was in de regen).
Zondagochtend was het weer tijd voor een training, dit keer ging ik voor 7x 3 minuten met 1 minuut wandel. Het leukste: ik kon voor het eerst in meer dan een jaar tijd weer samen lopen met Tuur. Hij liep achter de kinderwagen (met nog ietwat stijve benen van de marathon) en ik liep er naast. Halverwege onze run maakten we een pitstop bij de bakker voor ons zondagse ontbijtje, amandelcroissants en stokbrood. Serieus. Dit is alles waar ik vorig jaar van droomde en meer.
Inmiddels is het zondagmiddag. We hebben na onze training een grote schoonmaak thuis gehouden en dat voelt goed. Geeft een beetje rust in mijn hoofd. Wat ook rust geeft, deze blog al op zondagmiddag schrijven in plaats van maandagochtend, wat er morgenochtend ook gebeurt, ik hoef geen stress te hebben of ik wel tijd heb om deze blog online te zetten.
Tuur en Philippa zitten op de bank en kijken naar het schaatsen. Regen klettert tegen de ramen. Er staat een geurkaars naast mijn MacBook, evenals een kopje thee en een zakje kruidnootjes. Het is fijn.
Deze week geen spannende dingen in mijn agenda, maar als het goed is kan ik wel weer een paar keer hardlopen en dat vind ik spannend (lees: leuk) genoeg. Fijne week!
Liefs,
Annemerel
* Dit is een affiliatelink, ik heb het product zelf gekocht.
** Ik heb de Thule Glide 2 gekregen van Thule, super dankbaar natuurlijk!