De week nadat je net een fantastische week in New York beleefd hebt kan natuurlijk bijna alleen maar een beetje ’tegenvallen’. Maar we hebben geprobeerd er het beste van te maken.
Pip kan sinds vorige week ein-de-lijk mama zeggen. Dat kon ze eerder ook al, het was zelfs haar eerste woordje, echter ze gebruikte het alleen als ze in ‘nood’ was. Dus als ze hulp nodig had, of als ze jammerde omdat ze niet wilde dat haar luier verschoond werd. Ik was maandenlang steevast PAPA. Tot vorige week vrijdag, toen was ik van het ene op het andere moment MAMA. Samen met deze verandering is ze ook ineens heel erg aanhankelijk. Ze hangt het liefst de hele dag aan mijn been, houdt mijn hand vast als ze TV kijkt en als we op straat wandelen wil ze ook alleen nog maar aan mijn hand lopen. Ik moet zeggen dat ik er stiekem best wel van geniet.
Heb sinds deze week de Dyson Airwrap (gekregen van Dyson om te testen) en heb er afgelopen dagen veel mee gespeeld. Ik krijg er steeds meer een handigheid in. Naast dat ik het krullen erg fijn vind, vind ik het ook heel handig dat je je haar hiermee kunt föhnen. Hij maakt een stuk minder lawaai dan mijn eigen föhn en mijn haar is sneller droog.
Dinsdagochtend eindelijk de tijd genomen om mijn haar echt goed te krullen. Ik heb nog niet de juiste producten om mijn haar voor te bereiden, maar dit was al wel aardig goed gelukt, al zeg ik het zelf.
Ik werkte dinsdag bij mijn ouders en liep tussen de middag even naar ZARA (heel gevaarlijk, een ZARA op 300 meter afstand). Ik ging eigenlijk voor een jurkje voor Philippa dat ik online had gezien, maar kwam naar buiten met dit super schattige truitje voor de baby. Heb het bijpassende broekje er dit weekend bij besteld. Ik hou van beertjes.
Hou ook van dit beertje. Pip en ik brachten woensdagochtend een flitsbezoek aan het centrum. Ik had een trui voor mezelf gezien online bij de Bijenkorf en een bestelling van Petit Bateau was binnengekomen bij de winkel, dus die wilde ik ook graag ophalen. Mijn moeder ging toevallig ook naar de stad en dat kwam heel goed uit, want ik had een (voor mij belangrijk) printje bij mijn ouders in de printer laten liggen de dag ervoor en bij mijn eigen printer is de inkt verdroogd. Super stom, heb een abonnement bij HP voor inkt, ze kunnen vanaf afstand precies zien hoeveel inkt ik nog heb. Maar ik heb dus nog wel inkt, de inkt is alleen zo droog geworden dat de printjes niet duidelijk meer leesbaar zijn. Moet hier echt een keer achteraan, maar ja zo heb ik een hele lijst van de dingen waar ik ‘eigenlijk’ achteraan zou moeten.
Mijn bestelling van PB is zo schattig. Twee pyjamaatjes voor Pip en de baby, kan niet wachten om ze te zien matchen. De tas kocht ik er voor 12 euro bij. Totaal niet nodig, maar kon het weer eens niet laten.
Ik ben niet heel goed in het slikken van supplementen. Ik vind het vaak teveel moeite om al die potjes open te draaien en alles te nemen dat ik nodig heb. Maar nu ik zwanger ben kan ik er eigenlijk niet meer onderuit. Kocht bij Amazon dit pillendoosje in de hoop dat de stap om mijn supplementen daadwerkelijk te slikken kleiner wordt. Tot nu toe heb ik braaf iedere avond alles geslikt.
Op donderdagavond eten wij vaak restjes, omdat de boodschappen op vrijdagochtend bezorgd worden. Dat wil niet zeggen dat wij doordeweeks nooit boodschappen doen, maar op donderdag proberen we vaak de koelkast leeg te maken. Dit keer maakte ik een pasta van verse tagliatelle, spinazie, worstjes, ui, knoflook, slagroom en parmezaan. Absoluut niet slecht. Oh en op smaak gebracht met venkelzaad. Dat vind ik zo lekker.
Vrijdag zou Philippa eigenlijk weer naar het kinderdagverblijf gaan, maar door een zeer verdrietige gebeurtenis (een van de kindjes, een peuter, is plots thuis overleden) was het kinderdagverblijf afgelopen vrijdag gesloten. Ik kende het kindje niet, maar in de mail die ik ontving van het kinderdagverblijf zat een foto van de rouwkaart en daarop stond een foto van het kindje met haar pasgeboren broertje/zusje. De tranen springen al in mijn ogen als ik er weer aan denk. Je begrijpt, ik vond het totaal niet erg dat Pip een dagje extra thuis was en offerde mijn werkdag er met liefde voor op.
Deze week pakte ik na een paar weken ziek-zwak-vakantie eindelijk mijn Pilates weer op. Het lukte me om dagelijks een workout tussen de 20-30 minuten te doen. Ik ben bang dat als ik een dag oversla, ik meteen weer een hele week oversla, dus ik blijf nu maar even in het ritme van iedere dag.
Zaterdag scheen eindelijk de zon weer. Ik heb er weinig gebruik van gemaakt, omdat ik helemaal in een goed boek zat (The Seven Husbands of Evelyn Hugo) en maar niet kon stoppen met lezen.
Het enige waar ik mijn boek voor weglegde was mijn administratie van 2021, mijn boekhouder had dit weekend eindelijk tijd om te kijken naar mijn administratie (ik heb sinds 2021 een nieuw programma, Moneybird, waar hij nog niet bekend mee was). Ik had wat zaken niet goed ingevuld en moest dit allemaal per factuur veranderen. Daar ben ik een groot gedeelte van de zaterdagmiddag mee bezig geweest.
Zondag zouden Pip en ik eigenlijk samen de 1 kilometer jeugdloop tijdens de CPC doen. Maar ik had een zeer slechte nacht gehad en voelde me allesbehalve fit. Het regende buiten en de ‘wedstrijd’ begon al om kwart voor tien (en daarvoor moesten we haar startbewijs nog halen). Uiteindelijk hebben we er een lekkere rustige ochtend van gemaakt, daar waren we allemaal het meeste aan toe. Tuur was er ook absoluut niet rouwig om dat we niet gingen lopen, want hij zou ’s middags de halve lopen.
Hoe dat gegaan is? Geen idee. Tuur start pas over een half uur. Het is op het moment van schrijven zondagmiddag twee uur. Pip slaapt, Tuur is richting het Malieveld (de start en finish van de race) en ik schrijf deze blog omdat de kans groot is dat ik daar morgen overdag geen tijd voor heb.
Komende week geen heel spannende afspraken, maar met een dreumes thuis heb je geen afspraken nodig om je dagen door te komen.
Fijne week!
Liefs,
Annemerel