De eerste week na Tuur’s verlof en ook de eerste week dat ik weer volledig aan de slag ging. Best wel weer even wennen om een wekker om half zeven te horen die anders klinkt dan een onrustige baby. Ook wel weer even wennen dat je niet nog een uurtje kunt blijven chillen in bed, maar dat je meteen in actie moet komen. Maar hé miljarden anderen doen dit ook, dus kunnen wij het ook.
Maandag was eigenlijk mijn eerste werkdag na mijn verlof, dat had ik met mezelf afgesproken. Als ik terugkom van vakantie ga ik weer écht aan de slag. Voor mijn vakantie werkte ik ook iedere dag wel een paar uurtjes, maar dit was toen nog zonder to-do-list en ik deed voornamelijk dingen voor Have a Good Run. Nu ben ik weer bezig met samenwerkingen, blogs, youtube en (ugh) administratie. Maar maandag was niet mijn eerste werkdag.
Tuurs vader is (toch redelijk) onverwacht overleden toen wij op vakantie waren. We waren allebei nogal in schok toen we het hoorden, want toen we op vakantie gingen leek het juist de goede kant op te gaan. Vorige week maandag was de uitvaart en je begrijpt, die hele dag stond in het teken van de begrafenis. Tuur heeft heel mooi gesproken tijdens de kerkdienst en zelfs Philippa was erbij (achter in de kerk bij mijn ouders).
Na afloop maakten we deze lachende foto’s. Tuur kan gelukkig goed omgaan met zijn emoties en is naast verdrietig over het verlies van zijn vader ook heel blij. Niet in de laatste plaats dankzij ons zonnetje Philippa.
Dinsdag was het prinsjesdag en zijn scholen in Den Haag gesloten. Het was de dag dat ik echt weer aan het werk zou gaan. Ik had mijn to-do-lijst al af toen Tuur ’s ochtends zei, zullen we ontbijten bij TEDS en daarna nog een wandeling door de stad maken? Ik keek naar buiten, zag dat de zon scheen en dacht… dat extra dagje kan er ook nog wel bij.
Het was een heerlijke laatste dag van de zomer, de zon scheen, de herfst zat al in de lucht, echt fijn.
’s Middags deed Tuur een monstertraining (12x 1000) en speelden Philippa en ik in haar babygym.
OK. Woensdag was het echt tijd om aan de slag te gaan. Ik reed ’s ochtends vroeg naar mijn ouders waar mijn moeder op Philippa paste en ik aan de slag ging met mijn blog en vlog.
Aan het eind van de middag reed ik weer naar huis, Tuur was inmiddels ook weer thuis en de zon scheen. We besloten naar het strand te wandelen en nog een (laatste?) keer van een drankje op het terras te genieten.
Donderdag had Tuur zijn eerste papadag. Dat klinkt een beetje suf, want iedere dag is papa en mamadag toch? Maar goed, het is dus de dag dat Tuur niet naar zijn werk hoeft en overdag de volledige zorg voor Philippa heeft zodat ik lekker kan werken. Of naar de tandarts kan gaan. Ik had verwacht dat mijn kies gevuld zou worden (oude vulling gebroken), maar omdat ik ook nog een ander gaatje had en mijn draadje los zat moest ik een nieuwe afspraak maken. Zo worden die dagen waarop ik de hele dag ongestoord kan werken wel lekker gevuld ;-).
Zo blij om aan het eind van de dag deze pretletter weer te zien.
En te knuffelen!
Philippa heeft donderdag haar eerste vaccinaties gehad en ik was bang dat ze daar flink ziek van zou worden (had ik zelf namelijk altijd), maar op wat hangerigheid na had ze volgens mij nergens last van.
Het luiertje dat Philippa draagt is trouwens van Joone Paris (gekregen). Ik heb redelijk wat luiers getest de eerste drie maanden, maar vind op dit moment dit de fijnste. Ze voelen heel stevig, ze hebben hele leuke printjes, ze zijn mega zacht en we hebben gemiddeld minder ongelukjes met deze luiers dan met andere luiers. Philippa draagt maatje 3 (4-8 kilo). Zelf proberen? Je kunt een gratis proefpakketje aanvragen (exclusief verzendkosten).
Ik ben toch weer gevallen voor de nieuwe iPhone. En dan met name voor de camera. Tuur was ook wel aan vervanging toe, dus die heeft nu mijn ‘oude’ iPhone 11 Pro (leuk, want nu kan hij ook mooiere foto’s van Philippa maken). Mijn eerste indruk van de iPhone 13 Pro na een weekendje gebruiken? Wow… die foto’s!!! Dat scherm!
Kijk bijvoorbeeld hoe scherp die bruine knuffel is op deze foto!
Vrijdagmiddag ontmoette Philippa eindelijk Laura Brijde. We hadden afgesproken op het strand omdat het zonnetje zo lekker scheen, maar Pip was niet echt fan van de harde wind, dus uiteindelijk zijn we toch maar naar binnen geplaatst.
Dansen met papa in haar nieuwe pyjamaatje van Feetje die ze van Laura gekregen heeft. Philippa vindt alles leuk, zo lang ze zichzelf in de spiegel kan zien, haha.
Nog even wachten en we moeten het stokbrood met zijn drieën delen. Nu mag Philippa er even mee spelen voordat wij hem delen.
Op vakantie heb ik mijn krachttrainingen en Pilates een beetje gelaten voor wat het was en ik moet zeggen, het kost me nu ook best wel wat moeite om er weer helemaal in te komen. Heeft vast ook te maken met het feit dat ik minder tijd heb. Maar als ik eenmaal bezig ben vind ik het heerlijk. Ik volg het programma van Sterkher en zou nu eigenlijk aan de laatste fase mogen beginnen, maar ik blijf nog even in fase 2 omdat ik afgelopen weken niet zoveel getraind heb.
Daarnaast doe ik ook alweer wat oefeningen die ik deed voor mijn zwangerschap, zoals oefeningen in de plankhouding. Een paar weken geleden kon ik dit nog niet, het gaf te veel druk op mijn bekkenbodem, maar nu voel ik die helemaal niet meer tijdens deze oefeningen. Herstel gaat langzaam, maar ik herstel zeker.
Wie heeft net als ik zijn eerste zakje kruidnoten alweer achter de kiezen?
Ik kolf nog steeds al mijn melk voor Philippa. Ik zit nu op een schema waarbij ik vijf keer per dag negen minuten kolf. En je ziet… ik heb nog steeds een grote productie.
Goedemorgen van Philippa!
Zondag keken we de start van de eerste grote marathon in tijden! De Berlijn Marathon. Gemixte gevoelens, het liefst zou ik zelf daar natuurlijk staan. Het liefst zou ik zelf vandaag een rondje lopen, maar hé, als ik me nu koest houd kan ik daar in de toekomst wellicht wel weer staan. Vond het toch ook wel weer heel mooi om anderen te zien lopen.
We zagen niet alleen anderen lopen op TV, maar hadden gisteren ook onze eigen ‘alternatieve CPC’ (eigenlijk stond gisteren de CPC op de kalender, maar die is een paar weken geleden afgelast) in de duinen tussen Kijkduin en Monster. Een aantal lopers van Have a Good Run liepen een halve marathon en wij moedigden aan. Super gezellig. Voor ons toeschouwers was het heerlijk weer, maar voor de lopers was het ZWAAR. Wij hebben in ieder geval een fijne dag gehad!
En nu is het alweer maandag. Vijf voor negen. Philippa heeft net een uurtje geslapen waardoor ik heerlijk ongestoord deze blog heb kunnen schrijven. Ik hoor haar nu wakker worden, dus tijd voor haar flesje. En een lekkere knuffel.
Liefs,
Annemerel