Philippa zit geen moment meer stil, we genieten van het lekkere voorjaarsweer en ik heb een flinke tegenvaller.
Philippa heeft het klimmen en klauteren helemaal ontdekt. Het is typisch… het ene moment ben je super blij dat je baby aan het tijgeren is, twee dagen later kom je tot de conclusie dat je nu nooit meer je aandacht kunt laten verslappen. Tijgeren deed Pip voor het eerst half februari, inmiddels is het een combi tussen tijgeren en kruipen geworden en vindt ze het ook leuk om over dingen heen te klauteren, of op dingen te klimmen. Een andere favoriet is onder dingen proberen te komen waar ze niet onder past, zoals de bank. Oh en natuurlijk moet alles dat er op haar pad komt even geproefd worden. Van een likje stof tot een papiertje van een paas eitje. Ik zuig inmiddels drie keer per dag.
Jup, Philippa is duidelijk de baas.
Heel even hoorde ik niks en dacht ik, fijn, nu kan ik heel even mijn mailbox onder handen nemen… toen hoorde ik wat geritsel en ja hoor… Philippa had de eierkoeken weer gevonden in mijn tas. Kind heeft de eetlust van haar ouders.
Er kwamen deze week ook twee boventanden door. Toen haar ondertandjes doorkwamen twee maanden geleden was ze heel erg hangerig en kwam ze lekker bovenop me slapen. Dit keer is ze voornamelijk erg druk, heeft ze veel poepluiers en is ze ontevreden als dingen niet gaan zoals ze wenst.
Dinsdag werkte ik overdag bij mijn ouders, wat fijn was want daardoor kon ik even ongestoord doorwerken. Ik vind het moederschap fantastisch en veel leuker en makkelijker dan ik me had voorgesteld, maar af en toe wenste ik dat ik meer uren in een dag had want ik zou zoveel meer willen doen dan ik nu doe.
We sloten de dag af met een wandeling door de duinen. Wat een prachtige zonsondergang!
OK, volgens mij is het tijd om de box wat naar beneden te gaan zetten want ons klimgeitje heeft ontdekt dat ze zelf kan gaan staan in de box. Ze was zelf toch iets contenter toen de box nog lekker hoog stond. Arm kind, lijkt wel alsof ze in de gevangenis zit. Helaas zit er geen tussenstand op de box.
Oooh deze noodles waren lekker! Het is wederom een recept van Half Baked Harvest. Enige nadeel: erg zout en dus in de nacht wel drie glazen water op en ’s ochtends zaten mijn ringen muurvast. En ik had nog wel sojasaus gebruikt met minder zout.
Wat Philippa lekker vindt, hardloopmedailles. Het lijkt me niet heel ideaal als bijtring voor haar doorkomende tandjes (we hebben de medailles nu dus maar evenaar een veilige plek gebracht), maar vond dit wel een schattig plaatje.
Vrijdagochtend waren Philippa en ik allebei niet heel erg blij. Ik moest naar de tandarts, zij zat van top tot teen onder de eczeem. Ik had een flinke to-do-lijst maar doordat ik zo tegen de tandarts aan het opzien was kwam er werkelijk niks uit mijn handen.
En die zorgen waren redelijk gegrond. Mijn kies (die ene waar ik al bijna een jaar mee tob en waar ik tien weken geleden mijn eerste wortelkanaalbehandeling aan kreeg) is gebroken en onder de breuk is een ontsteking ontstaan. Ik ging naar de tandarts met het idee dat mijn wortelkanaalbehandeling zou worden afgemaakt, maar dat is helaas niet gebeurd. Mijn tandvlees is schoon gemaakt (dat doen ze dus door een stukje tandvlees weg te boren, oh mijn god) en daarna is de kies weer (provisorisch) opgebouwd. Over twee weken mag ik terugkomen, dan is de ontsteking hopelijk afgenomen en kan er begonnen worden met de opbouw van de kroon. En oh ja die wortelkanaalbehandeling moet ook nog een keer afgerond worden. Dit lijkt op een gebed zonder eind.
De behandeling was – ondanks verdoving – niet geheel pijnvrij, maar het meest irritante vind ik de irritatie die ik erna heb aan mijn mond. Bij iedere landing (dus als ik wandel of hardloop) heb ik een kloppend gevoel in mijn kaak. Ondanks het lekkere weer zit ik dus voornamelijk thuis. Wel hebben we zaterdagochtend vroeg broodjes gehaald bij de bakker (lekker!) en hadden we gisterochtend een training met deelnemers van Have a Good Run in de duinen. Het hardlopen was best een beetje pijnlijk maar door de gezelligheid van de deelnemers had ik gelukkig een beetje afleiding en hield ik toch een positief gevoel over aan de training.
Inmiddels is het weer maandag. Philippa is net wakker geworden van haar eerste slaapje en ik hoor ‘mamamamamamam’ (het is geen echt mama, het is meer een soort van kreet). Tijd om haar aan te kleden en richting mijn ouders te rijden, zodat ik de rest van de dag nog lekker wat kan werken. Ik wil het nieuwe Have a Good Run programma (in mei van start) uitwerken!
Fijne week!
Liefs,
Annemerel