Prachtige illusies, een paar zonnige wandelingen, altijd trek en een paar mooie nieuwe items voor Ollie.
Ik heb heus wel wat kwaaltjes zo tijdens het einde van mijn zwangerschap, maar mijn huid lijkt mijn huidige hormoonsamenstelling wel te waarderen. OK. Ik hoef maar 15 minuten in de zon te zijn (met factor 50+!) en mijn pigmentvlekken worden beter zichtbaar, maar wat betreft onzuiverheden… ik teken ervoor als dit altijd zo blijft. Helaas kreeg ik via Instagram door dat het na de zwangerschap bij de meesten snel weer bergafwaarts ging. Ik heb nu nog de illusie dat mijn hormonen door de zwangerschap een harde reset hebben gehad en dat het wellicht vanaf nu weer beter wordt. Helpen jullie me hopen dat mijn illusie de waarheid vormt?
Maandag kreeg ik een bestelling van H&M binnen. Het shirt dat je ziet is afgelopen week meteen heel veel gedragen. De shorts helaas nog niet (beetje te koud), maar oh wat is ‘ie fijn. Ik hoop dat mei een betere maand wordt dat april en dat ik in dit broekje kan leven. Na de zwangerschap kan ik hem trouwens ook nog prima aan, je kunt die band ook naar binnen vouwen.
Dinsdag maakte ik een heerlijke wandeling door de duinen. Het was lang geleden dat ik naar buiten ging voor een wandeling en ik moet ook zeggen dat ik bijna na vijf minuten was omgekeerde omdat ik het gevoel had dat ik alweer moest plassen (mijn blaas is niks meer waard), maar ik heb het toch drie kilometer volgehouden. Met het zonnetje op mijn gezicht was dat heel erg fijn.
Mijn minst favoriete fase van het schrijven, het moment dat ik geen onderwerp heb. Ik voel me dan vaak zo nutteloos wanneer ik naar een leeg documentje staar. Ik probeer dan vaak iets anders te gaan doen dat op mijn to-d0-lijst staat, ik schuif het schrijven voor me uit. Maar op een gegeven moment ontkom je er niet meer aan. Ik heb tot nu toe altijd op tijd inspiratie gehad, maar het voelt toch fijner om al inspiratie te hebben voordat je überhaupt tijd hebt om te gaan schrijven.
Mijn favoriete ontbijt van de afgelopen weken, deze heerlijke açai bowl.
Na een half uur had ik echter alweer trek. Geen honger, want mijn maag knorde niet, ik had gewoon zin om te eten. Dit heb ik meestal op momenten dat ik niet heel veel andere ‘leuke’ dingen in het vooruitzicht heb. Dan heb ik voornamelijk zin om te eten, omdat ik daar echt van geniet. Woensdag was een dag waarop ik HEEL veel at.
Misschien had het ook te maken met mijn lage(re) bloeddruk. Ik meet nog steeds mijn bloeddruk, gewoon voor de leuk. Ik heb niet het idee dat ik snel een (te) hoge bloeddruk zal krijgen, aangezien hij juist relatief laag is. Toen ik dit woensdag zag dacht ik… OK, nu mag ik wel een paar dropjes (er wordt aangeraden om tijdens je zwangerschap niet te veel drop te eten omdat het je bloeddruk kan verhogen).
Na de dropjes besloot ik ook weer eens een ‘goud oud’ recept te maken, bananenbrood. Dit recept deelde ik voor het eerst in 2013 (!). Zo lekker. Ik gebruikte nu iets meer toppings dan toen (extra chocola en kokos), maar de verhoudingen in het recept heb ik verder hetzelfde gehouden. Oh en in plaats van dat ik de bananen prakte, deed ik nu gewoon alle natte ingrediënten in de blender, wel zo makkelijk.
Bijna acht uur ’s ochtends, nog geen uur na de wekker en ik zou nu eigenlijk alweer het liefst naar bed gaan… zo begon mijn donderdag.
Maar hé, daar worden we niet fitter van. Ik maakte een vroege ochtendwandeling en genoot van de blauwe lucht en de rust in de duinen. Als je rond het middaguur wandelt of in het weekend, zijn alle paden bezaaid met wandelaars, zo ’s ochtends vroeg zie je voornamelijk hardlopers. Kan niet wachten om ook weer een van hen te zijn.
Zo leuk, dit boek vond ik vrijdag bij de post. Het nieuwe boek van Aranka. Aranka en ik gaan terug naar 2014, toen ze op het punt stond Jogha te lanceren. Afgelopen jaren is ze een goede vriendin geworden die me regelmatig voorziet van zakelijke tips (en op dit moment ook babytips haha). Kan niet wachten om dit boek van voor tot achter te verslinden, maar ‘moet’ eerst mijn babyboek (positief over bevallen) uitlezen.
Hoe schattig is Ollie’s nestje? Deze stond al sinds het begin van mijn zwangerschap op mijn verlanglijst, maar we hebben eerst iets essentiëlere dingen gekocht (Maxi-Cosi, co-sleeper). Afgelopen week kon ik me niet meer bedwingen en kocht ik het nestje én het aankleedkussen met hetzelfde stofje. Beiden van Liewood. Teddy van het testpanel test het nestje momenteel in Ollie’s strandoutfit, haha.
Dit is de status van het kamertje op dit moment. Als het goed is wordt vandaag de kast geleverd, maar ik kan nergens de verzendbevestiging vinden dus dat is een beetje onhandig. We wachten er al op sinds week 20 van mijn zwangerschap en ik ben inmiddels 32 weken zwanger, dus reken maar uit hoe lang we de kast al verwachten. OK. Wacht… ik ga ze wel even bellen…
YES. Als jullie dit lezen is de kans groot dat de kast er al is, ze komen vandaag tussen 10.15u en 12.15u! We gaan denk ik nog wel even een weekje wachten met het in elkaar zetten van de kast. Tuur heeft het enorm druk deze week (full-time op Nederlandse school, drie keer training op de Amerikaanse school, aan het eind van de week koningsspelen organiseren voor 400 kinderen) en toen we de commode in elkaar wilden zetten had dit toch net iets meer voeten in de aarde dan we verwacht hadden (lees: we deden er tien (!) uur over). Volgende week is het meivakantie en heeft Tuur alleen de Amerikaanse school qua werk, denk dat dat een iets mooier moment is om de kast in elkaar te zetten. Ik zal mijn nesteldrang en ongeduld in bedwang proberen te houden.
Hoe tof is deze draagzak van ByKay? Ik mocht er eentje uitzoeken op de website en ben daar (natuurlijk) heel dankbaar voor. Gelukkig krijg ik donderdag tijdens een online evenement ook uitleg over hoe je de draagzak het beste kunt dragen, want zoals je op deze foto ziet maak ik er nu nog een beetje een zooitje van.
De bananen waren op dus ik kon geen açai bowl voor mezelf maken. Dit was een zeer goed alternatief, een omelet met Hüttenkäse en avocado. Fijne manier om het weekend te beginnen.
Tuur ging hardlopen, ik besloot alvast te investeren in het postnatale trainingsprogramma van Sterkher. Leek me wel fijn om alvast de oefeningen voor de eerste weken te kunnen bekijken. Kreeg via Instagram heel veel opmerkingen van vrouwen die zeiden ‘die eerste weken heb je wel wat anders aan je hoofd’ en dat geloof ik graag. Echter.. ik denk dat het voor mij heel belangrijk is om ook tijdens deze periode aan mijn lichaam te blijven denken. De eerste twee weken bestaan voornamelijk uit ademhalingsoefeningen, daarna volgt wat mobiliteit en pas na zes weken ga je echt iets van oefeningen doen (op een heel laag tempo natuurlijk).
Waarom is het nu juist voor mij zo belangrijk om aan mijn lichaam te werken? Ik krijg heel snel last van migraine op het moment dat ik niet op mijn houding let. Wanneer ik (te) lang in bed lig, of op de bank hang. Migraine medicijnen mag ik helaas ook niet gebruiken als ik borstvoeding wil geven, dus ja, enigszins belangrijk dat ik dat onder controle houd. Deze week had ik zowel donderdag als vrijdag geen zin in Pilates. Ik weet ook niet precies wat me tegenhield, maar ik had er gewoon even helemaal geen zin in. Zaterdag werd ik wakker met een knallend hoofd en had ik paracetamol nodig om me weer een beetje mens te voelen.
Zaterdagmiddag maakten Tuur en ik een fijne wandeling door het Westduinpark. Ik maakte dankbaar gebruik van alle bankjes op onze route, zwanger zijn is best een ding hoor. Echt bizar dat er mensen zijn die in hun laatste trimester nog een marathon lopen. Hoe dan?
Zondag was een mooie dag, marathondag. Niet voor mij, maar wel voor de zeventig atleten die zich op Vliegveld Twente verzameld hadden. Zo’n 50 mannen en 17 vrouwen stonden aan de start. Mooi om te zien dat Kipchoge weer met zoveel overtuiging won. Tof dat Michel Butter de limiet haalde. Mega knap dat ook Jill Holterman de Olympische Limiet liep. Het was een mooi begin van de zondag. Het stukje appeltaart met slagroom maakte het compleet.
Ook gedaan zondag: een mega pan linzensoep maken. Dat doe ik al een paar weken iedere zondag en dat bevalt erg goed. Er gaat onder andere 500 gram linzen, 500 gram wortel, een hele stronk bleekselderij, twee gesnipperde uien, vijf tenen knoflook en een groot stuk (geraspte) gember in. Oh en drie liter bouillon. Het hele huis (en de wijde omgeving) ruikt naar peen en uien (gadverdamme) maar de rest van de week heb ik een gezonde lunch/snack in huis en het gaat een stuk beter met mijn darmen dan een paar weken eerder. Love it.
Inmiddels is het half tien, nog een half uurtje tot mijn eerste en enige kopje koffie van de dag. Kan niet wachten ;-). Deze week schrijf ik de laatste Have a Good Run Weekly van het winterprogramma en heeft Tuur dus een hele drukke week. Volgende week is het meivakantie en hebben we weer iets meer ‘lucht’. Gelukkig hebben we genoeg plannen voor die meivakantie. Het huis is nog lang niet klaar voor een baby en we willen ook graag iets aan ons balkon en dakterras doen. Oh en brainstormen over een eventuele zomereditie van Have a Good Run natuurlijk. Aaaah en ik wil nog een zwangerschapsshoot doen (laat het weer meewerken!) en ik moet nog alle kleertjes voor Ollie wassen en er staat nog een borstvoedingscursus op de planning en…. je leest het, so little time so much to do.
Liefs,
Annemerel
Oeh! Mag ik vragen welke kleur er op de muur zit in het babykamertje? 🥰
Auteur
Yes! setting plaster van Farrow & Ball!
Persoonlijk ben ik echt anti-draagdoek! Ten eerste gaat je eigen rug eraan, de houding van je baby is ook niet echt top. Maar belangrijkste; de veiligheid! Je wil niet weten hoeveel ouders ik op de SEH tref waarbij ze zijn gestruikeld en bovenop hun baby terecht zijn gekomen. Het verbaasd me dat deze dingen nog niet verboden zijn. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Leg je kind gewoon in een kinderwagen, is ook een ideaal boodschappenwagentje kan ik je vertellen
Auteur
Oef dat klinkt heftig. Ik denk ook dat Tuur haar voornamelijk buiten zal dragen (ik ben te onhandig en mijn nek en schouders kunnen niet veel aan), maar binnenshuis lijkt het me wel fijn, als ik aan het schrijven ben bijvoorbeeld.
Tja, zoveel mensen zoveel meningen. Ik denk dat ik met 1 google-zoekopdracht tig voorbeelden naar voren kan halen van wandelwagens die onbeheerd wegrollen.
Daarnaast is denk ik steeds meer bekend aan het worden dat alles valt of staat bij een ergonomische draagwijze voor zowel ouder- als kind (boek ergens een draagconsult..), en is mijn persoonlijke mening dat juist voor een jong babietje urenlang plat op het hoofdje liggen (in de wieg, in de wagen, in de box…) helemaal niet zo oke is. Daarnaast ontwikkelen kindjes die gedragen worden zich volgens mij sneller (als ze een aantal maanden oud zijn) omdat ze veel meer ‘zien’ en dus ook reacties van mensen om zich heen kunnen opnemen.
Beetje nuance kan geen kwaad denk ik ;-)
Auteur
Thanks voor je berichtje. Beetje nuance kan inderdaad geen kwaad :) Het is voor mij allemaal nieuw dus ik moet het denk ik ook voornamelijk voor mezelf uit gaan vinden.
Als je je kindje op de juiste manier draagt, en daar niet pas bij bijvoorbeeld 8 maanden mee begint, dan bouw je de kracht die nodig is langzaam op. De houding van de baby is juist wel heel goed, ergonomisch, in de hurkzit. Het geeft heel veel geborgenheid voor een baby, vooral de eerste maanden, die uit je veilige warme buik komt en zo de wereld ingeslingerd wordt. Als het niet je eerste kindje is, moet je je handen ook regelmatig vrij hebben om de andere kinderen te vermaken (en als het wel je eerste kindje is dan wacht er ook wel eens het huishouden of werk). Een draagdoek/zak is dan echt een uitkomst. Ook als je een huilbaby hebt. Niet ieder kind wil in een boodschappenwagentje vervoerd worden ;-)
Auteur
Ja daar zit zeker wat in! Hopen dat Ollie niet met 4,5 kilo uit mijn buik komt ;-). Haha ja over twee kinderen moet ik nog even niet nadenken, als in… hoe je dat handig aanpakt. Hoe doe je in vredesnaam dat eerste trimester als je niet alleen voor jezelf maar ook voor een klein kind moet zorgen? En ik kan me ook voorstellen dat het laatste trimester best zwaar is met een kleintje. En dan is de baby nog niet eens geboren, haha.
Blijkbaar werkt geen van jullie op een SEH of bij de kindergeneeskunde, dat is wel duidelijk! Wil alleen dat mensen bewust zijn van de risico’s die draagzakken met zich meebrengen. Vorig jaar zomer heb ik dagelijks baby’s gezien die suf en oververhit waren omdat ze bij pappie of mammie met zomerse temperaturen in de draagzak hingen. Ouders lekker bezig met het huishouden of met de andere kids en maar denken dat je baby lekker ligt te slapen, terwijl die eigenlijk gewoon comateus is.
En veiligheidsvoorschriften van een kinderwagen zeggen ook dat je altijd je handen aan de kinderwagen moeten houden ook als je bv voor een stoplicht staat. Dat een draagboek een bijdrage levert aan geborgenheid/ontwikkeling is iets wat draagdoekconsulenten en draagdoek fabrikanten als reclame praatje gebruiken. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat dit zo is.
En bij een huilbaby raden we altijd eerst aan om een kinderarts te bezoeken, om een fysieke oorzaak uit te sluiten
Dat iets in de veiligheidsschriften staat wil niet zeggen dat die adviezen ook daadwerkelijk worden opgevolgd. Dat geldt net zo goed voor dragers als voor kinderwagens. Bij draagdoeken wordt ook beschreven dat je ten alle tijde verantwoordelijk bent om regelmatig te checken of je kind comfortabel is. Dan is de voorlichting (waar op te letten) een probleem i.p.v. het product zelf. Ik ben het uiteraard wel me eens dat het kwalijk is dat een apatisch kind voor “lekker rustig” kan worden aangezien.
Zie o.a. dit blog: https://www.dragenkunjeleren.nl/2015/06/03/je-kindje-dragen-met-heet-weer-of-tijdens-een-hittegolf/
Zelf heb ik er een Minimonkey sling erbij aangeschaft (heel dun materiaal), maar met heel warm weer kan je er ook voor kiezen om gewoon even niet te dragen.
Overigens wordt bij excessief huilen zelden een lichamelijke oorzaak gevonden (en is er dus ook vaak geen kant en klare oplossing). Maar een huilbaby kan een zware belasting vormen voor de ouders, zelfs dusdanig dat kindjes op sociale indicatie worden opgenomen om de ouders even te ontlasten. Hoe fijn is het dan als je erachter komt dat je kind dragen (kan) helpen?
Mijn dochter kreeg vorige weer voor het eerst haar vaccinaties en had haar eerste wendag op het KDV. Het is zo fijn om haar daarna te kunnen dragen, het kalmeert haar vrijwel direct.
Ik kreeg júist vanuit het ziekenhuis complimenten over dat ik een (goede) draagzak gebruikte en dat dat goed was voor de heupjes, hechting, etc. Mijn dochter had lichte heupdysplasie, maar hoefde uiteindelijk niet gegipst, misschien wel omdat die draagzak/-doek heeft gecorrigeerd. Zelf moest ik als kind wel in een spreidbroek.
Ik gaf de draagzak ook mee naar kdv/opvang, omdat mijn dochter daar het best kon ontspannen.
Dus ja. Niks is zonder risico, een kinderwagen ook niet (vriendin van me is met wagen en al gevallen bijv., kind viel eruit op straat).
Het is maar net wat je zelf fijner vindt. Het een hoeft het ander ook niet uit te sluiten, wagen of doek, borstvoeding of flesvoeding, cosleepen of eigen kamer, kan allemaal naast elkaar bestaan.
Ik vond het persoonlijk wel heel fijn, bij beide kinderen, vooral bij de tweede. En als we (langer) ergens heen gingen nam ik kinderwagen en doek mee en wisselde ik af.
Iedere ouder doet daarin toch wat zij/hij zelf prettig vindt.
wauw volgens mij hebben wij bijna dezelfde kleur op de muur voor de babykamer, ik heb de van noir & blanc? De 2021 trend kleur, jij ook of? Plus onze meubeltjes komen aanstaande donderdag binnen, ik kan niet wachten! Van de week heb ik bij mijn ouder op zolder mijn oude kleertjes bekeken.. wat een heerlijk gezicht is dat zeg. En natuurlijk ga ik ook wat items overnemen.. het ziet er allemaal zo leuk en lief uit!
Auteur
Ahh toevallig! Onze verf is een kleur van Farrow & Ball (Setting Plaster). Wilde graag een neutrale kleur met een vleugje roze. Dat is gelukt :) Leuk de kleding bij je ouders uitzoeken, mijn moeder is ook al in dozen aan het snuffelen voor kleertjes.
Mijn kind was juist het rustigst in de draagdoek. Superding. Ik had een draagdoek, die gaat om je hele bovenlijf en zelfs als je op je kop gaat staan, valt je kindje er nog niet uit hoor :) . Overigens is een consult bij een draagdoekconsulent een aanrader. Zeker om dat jij aangeeft hier dat je last van rug/bekken hebt. En als je zo’n doek goed gebruikt, heb je er lang plezier van.
Ik ben ook helemaal fan van mijn geweven draagdoek! Met een draagdoek heb je juist de beste ergonomische houding voor drager en kindje (de heupen staan in de ideale positie). En het bootst het veilige gevoel van de baarmoeder na. Voordat ik ging dragen heb ik een draagconsult gedaan en daarna geoefend met een zak aardappels om het knopen goed onder de knie te krijgen. De knopen (er zijn er heel veel) vind ik niet het moeilijkste maar vooral het goed aanspannen moet je even onder de knie krijgen.
Dragen kan je daarnaast heel lang doen! Mijn draagconsulente is gestopt met dragen vanwege de lengte van haar dochter, niet vanwege haar gewicht (30kg! kan je nagaan).
In Afrika huilen de kinderen niet… Dat heeft er onder andere te maken met dat Afrikaanse kinderen veel gedragen worden.
Ongelukken zitten inderdaad in een klein hoekje, opletten zul je altijd moeten, ook met een kinderwagen, maar om daarom je kindje niet te dragen zou persoonlijk mijn keuze niet zijn.
Deze blog heb ik met veel plezier gelezen: https://www.dragengeeftplezier.nl/dragen-vs-kinderwagen/