DIARY: Week #26

Het is zomer en daar heb ik in de laatste week van de eerste helft van 2018 (snap je hem nog) goed gebruik van gemaakt. Wat een heerlijke week. Week 5 van mijn topsportplan alweer. Tijd gaat echt TE snel.

Ik heb maandag net zo lang gewacht met mijn rustige uitlooprondje van 7 kilometer totdat de zon ging schijnen. Dat was rond de middag het geval en dat wachten was een mega goed idee, al zeg ik het zelf. Het was heerlijk. Ik ben me er trouwens van bewust dat ik op deze foto echt eng mager lijk, maar geloof me dat is echt deze foto. I’m fine ;-).

Na mijn inspanning eet ik een heerlijke tonijnpasta samen met Roos. En omdat ik genoeg koolhydraten moet binnen krijgen eet ik ’s avonds weer pasta, dit keer met zalm. Deze pasta eet ik heel saai in mijn eentje, Roos is namelijk op school om een tentamen te maken. Best wel saai.

Dinsdagochtend zet ik mijn wekker om 4.55 voor mijn ElliptiGo workout. Waarom zo vroeg vraag je je af? De reden is redelijk simpel: ik wil de zon op zien komen. Daarnaast is het een bijkomend voordeel dat op dit tijdstip de fietspaden nog lekker leeg zijn zodat ik weinig rekening hoef te houden met andere weggebruikers. Top.

Dinsdag besloot Microsoft Word zonder aankondiging uit te vallen. Slechte grap. Zeer slechte grap. Naast dat het programma uitviel had hij ook geen automatische backups gemaakt (zoals ‘ie normaal gesproken iedere minuut doet). Resultaat? Een uur aan werk kwijt. Ik bleef verrassend kalm en besloot meteen als een malle weer te gaan tikken, nu zat het nog vers in mijn geheugen.

’s Avonds na de baantraining (10x 600 meter) besloot ik mezelf te verwennen met een bakje sushi. Het was een mooie (en lange) productieve dag.

Woensdag was Isa jarig, maar dat was geen reden om niet naar de training te komen. We liepen eerst samen een rondje in en deden een trappentraining (een training waarbij je verschillende oefeningen op een trap doet) en liepen vervolgens terug naar de club om nog een krachttraining te doen. Na de training uploadde we Isa’s eerste vlog voor haar YouTubekanaal. Als je die nog niet gezien hebt, dan kun je die HIER bekijken. Ondergetekende speelt ook een rol ;-).

Ook donderdag stond mijn wekker achterlijk vroeg, om 5.15 dit keer. Reden was wederom een ritje op mijn ElliptiGo. Maar serieus, mensen, voor dit soort tafereeltjes zouden jullie het ook wel over hebben toch? En als je je dat begint op het balkon met een opkomende zon en een kop koffie, dan is dat toch eigenlijk een soort van instant happiness?

Zo denk ik er wel over namelijk…

’s Middags spendeerde ik een paar uur op het strand om aan mijn boek te werken en op deze foto vallen alle twee de onderwerpen van de foto er net af. Haha. Onder zou je de strandtent moeten zien, boven de zon. En nu zie je alleen maar blauwe lucht… ook belangrijk.

Ook niet verkeerd om de dag een paar uur later te beginnen met een iced kokos latte, dat deed ik vrijdag namelijk.

’s Avonds had ik voor de derde week op rij een wedstrijd. Een teamwedstrijd tijdens de Braderie in Honselersdijk (een dorpje in het Westland, waar ik ben opgegroeid). Een groot deel van onze trainingsgroep deed ook mee en dat was mega gezellig.

En surprise, we stonden met ons team zelfs op het podium, we werden derde. De bedoeling was dat we met zijn drieën zo snel mogelijk vier rondjes van 500 meter (2 kilometer in totaal dus) aflegde. De tijd van degene die als laatste over de streep komt telt, het heeft dus geen zin om keihard bij je groepje weg te sprinten. Aan mijn hoofd op deze foto is volgens mij wel te zien dat ik het erg naar mijn zin had.

We sloten de avond af met pasta vongole bij de Italiaan en… ja jullie zien het goed, een Aperol Spritz. Coach Arthur keurde hem goed (waarschijnlijk omdat ‘ie zelf geen schuldgevoel wilde hebben over zijn eigen biertje, haha).

Ik zie nu pas dat ik drie dagen achter elkaar buiten mijn koffie heb gedronken om wakker te worden. Zaterdag was het een espresso voor de training bij mijn ouders in de tuin.

Na de training reed ik voor een laatste keer terug naar het huis van mijn ouders. Mijn ouders komen ergens deze week terug van vakantie en de vriend van mijn zusje is dit weekend terug gekomen van drie maanden Rusland, dus ik gun mijn zusje het huis even voor zichzelf (en haar vriend dus).

Het was een hele volksverhuizing om al die spullen weer terug thuis te krijgen. Maar het lukte me uiteindelijk om alles in een keer te dragen. Komt vast door al die krachttrainingen die ik nu doe.

’s Avonds maakte ik risotto met witte vis . De vis bakte ik in een pan die eigenlijk al drie jaar geleden weggegooid had moeten worden en zag er daarom een beetje ongelukkig uit. Hij smaakte er niet minder om gelukkig. En die risotto smaakte ook zeer goed.

Zondagochtend maakte ik voor mijn lange duurloop zelf bananenpancakes met ei, havermout, speltbloem, amandelmelk, speculaaskruiden en een klein beetje bakpoeder. Was zeer geslaagd. De training deed ik samen met mijn trainer in een natuurgebied hier in de buurt en ging super lekker.

Inmiddels is het twee uur ’s middags en ga ik me klaar maken voor het laatste onderdeel van de week, competitie kijken bij Olympus 70, veel van mijn trainingsmaatjes lopen vandaag wedstrijden, dus die ga ik aanmoedigen. Het is heerlijk weer, dus dat is absoluut geen straf. Omdat ik morgenochtend een druk programma heb schrijf ik deze blog nu al, zodat ik me daar morgenochtend in ieder geval geen zorgen meer over hoef te maken.

Hoop dat jullie net zo genoten hebben van het mooie weer als ik en dat jullie daar de komende week ook nog tijd voor hebben. Ik ben er in ieder geval ontzettend blij mee, door het trainen ben ik zo vaak buiten en als de zon dan schijnt, dan is dat extra fijn.

Liefs,
Annemerel