De week verliep net iets anders dan gepland. Maar hé, als we eens ding geleerd hebben (en nog steeds leren) dankzij Corona, dan is het om flexibel te zijn met je plannen.
De week begon met een zeer pijnlijke grote teen. Er zit een bloedblaar onder en de helft van de nagel hangt los, niet heel prettig als je wil hardlopen (of om een andere reden schoenen aan wil). Ik heb veel tips van jullie gekregen via Instagram en ga nu eerst dit proberen, een soort van gel hulsel voor je tenen dat je op maat kan knippen. Hopen dat het werkt.
Ik deed een super easy duurloop door de zonnige duinen tussen Scheveningen en Wassenaar. Doordat ik (voor mijn doen) extreem rustig liep belaste ik mijn teen amper. Helaas, op het moment dat ik stopte met lopen was de pijn drie keer zo hard terug gekomen. Wellicht dinsdag toch echt even een rustdagje nemen.
Die rustdag dinsdag was geen overbodige luxe omdat er ook nog genoeg op het programma stond om te regelen voor de vakantie. Of je nu een week of vier weken gaat kamperen, het is altijd een volksverhuizing. Er zijn geen beelden van de volksverhuizing.
Er zijn wel beelden van het nieuwe Garmin horloge dat ik mag testen. Dit is de Garmin Fenix 6S Pro Solar. Ik liep het afgelopen jaar met de Garmin Fenix 6S Pro, ik had daar een paar irritaties over die (waarschijnlijk) exemplarisch waren. Zo klopte mijn hartslag op de pols nooit (zat er geregeld 30 slagen naast) en had ik in dichtbebouwde gebieden slechte GPS ontvangst (terwijl Tuur met zijn Garmin nergens last van had!). Deze twee basisfuncties wil je natuurlijk het liefst perfect hebben. Het horloge vond ik wel enorm mooi en de GPS werkte hier in Den Haag meestal wel goed en met hartslagband werkte het prima. Maar goed, als me wordt aangeboden om een nieuwe te testen dan sta ik daar natuurlijk nooit negatief tegenover.
Het grootste verschil met mijn oude horloge is dat hier nu een solar-functie op zit. Je kunt je batterij extra ‘bijladen’ door het horloge bloot te stellen aan de zon. Dat gaat al vrij snel, als je aan het werk bent aan de keukentafel en de zon schijnt door het raam op je pols, dan laadt hij bijvoorbeeld al bij. Of het echt zoveel bijdraagt dat de batterij daadwerkelijk significant langer mee gaat, daar heb ik hem nu nog niet genoeg voor getest.
Donderdagmiddag gingen we op vakantie en dit bleek de kortste vakantie uit de geschiedenis. 8 uur heeft hij geduurd, waarvan we 45 minuten daadwerkelijk op vakantie waren en de overige zeven uur in de weer waren met ANWB, sleepauto’s, garages en vervangend vervoer. Ja, absoluut niet de vakantie de we ons hadden voorgesteld. Ik schrijf er deze week nog wel een uitgebreid verhaaltje over, afgelopen weekend had ik meer zin om 100% te chillen dan om de fijne ‘vakantieherinneringen’ boven te halen ;-).
Van ellende vormde zich een enorm gevaarte op mijn wang, hij werd series met de minuut groter (het kan ook met mijn hormonen te maken hebben gehad, maar voor dit verhaal is het leuker dat ik het op autopechstress gooi, toch?)
Na acht uur waren we dus weer thuis. Kortste vakantie ooit.
De pijn werd vrijdag iets verlicht met het nieuwe boek van Francien, Druks, over haar leven met ADHD. Ik vond het een super fijn boek om te lezen en herkende mezelf op sommige vlakken enorm (en op andere vlakken weer helemaal niet, dus dit is geen zelfdiagnose ADHD). Naast Francien maakte ook Taylor Swift mijn dag een stuk mooier. Haar nieuwe (verrassings)album Folklore staat sinds vrijdagochtend op repeat. Gelukkig vind Tuur het album net zo mooi als ik, dus zijn er geen discussies over het wel of niet draaien van het album.
Ja we zijn echt weer thuis, Hüttenkäse en speltbrood!
We vierden het eind van de vakantie vrijdagavond bij mijn ouders in de tuin met een lekkere barbecue.
Ik weet niet meer precies wat vooraf ging aan deze foto, ik weet alleen dat dit de enige foto is van zaterdag dus sorry Tuur, ik moet hem wel delen. Dit was vlak voordat we samen gingen trainen. Tuur was mijn haas tijdens de training en dat vind ik altijd enorm lekker trainen. Op het schema stond 10x 2 minuten, maar ik ging uiteindelijk voor 8x 2 minuten omdat ik last van mijn buik kreeg en we toch al in de buurt van ons huis waren en ik de pijn niet nog erger wilde maken.
Helaas gebeurde dat zondag tijdens mijn duurloopje wel. De laatste kilometers wandelde ik naar huis omdat mijn buik teveel pijn deed om door te lopen. Inmiddels zijn we 24 uur verder en is de pijn nog altijd aanwezig. Vannacht kreeg ik er een migraine aanval bovenop en vanmorgen werd ik weer met buik (en maag)krampen wakker. Ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar ik denk dat een rustdagje (of twee, drie) wel op zijn plaats is. Ik duik in ieder geval nu weer mijn bed in.
Liefs,
Annemerel