V.L.N.R. V.B.N.B. Málaga Marathon 2018 (PR: 3:15.03), Leiden Halve Marathon 2016 (1:39), 1500 in Naaldwijk 2019 (5.23), NYC Marathon 2018 (Persoonlijk Parcoursrecord 3:29), NYC Marathon 2017 (toenmalig Persoonlijk Parcoursrecord 3:50), 10K Naaldwijk 2019 (41 nog iets), 5K Schipluiden 2o18 (PR 19.40)
Mijn moeder kon niet invlechten, waardoor ik mezelf op de basisschool ‘noodgedwongen’ zelf leerde vlechten. Niet dat ik mijn eigen haar altijd ingevlochten droeg, ik vond dat ik het zelf niet mooi genoeg kon, het zat niet ‘strak’ genoeg (ik had als klein kind een obsessie met strak haar, er mocht nooit een haar uit mijn staart vallen en bobbels waren uit den boze). Maar vlechten deed ik wel altijd. Als ik op de bank naar een TV-programma zat te kijken. Op de achterbank in de auto. Meestal zonder spiegel en zonder vooropgezet plan, als de vlecht in mijn haar zat, haalde ik hem er meteen weer uit.
Sinds drie jaar vlecht ik mijn haren vaak voor wedstrijden. Dit begon doordat ik knettergek werd van mijn haar na het lopen van een (halve) marathon. Door het zweten en vele schudden van mijn hoofd veranderde mijn haar vaak in een grote klittenboel. Als het dan ook nog eens regende, kostte het helemaal veel tijd om mijn haar weer enigszins klitvrij te krijgen. Een gewone staart met daarin een vlecht hielp niet, dat zorgde alsnog voor een grote hoeveelheid klitten op mijn kruin, bij het elastiekje. Ik ben op deze manier heel wat haren verloren.
Inmiddels is dat vlechten van mijn haar een stuk meer geworden dan noodzakelijk kwaad. Het hoort bij mijn pre-race ritueel. Zoals Susan Krumins voor een wedstrijd haar nagels lakt en half-Instagram de avond voor een wedstrijd een flatlay maakt van alle wedstrijdbenodigdheden voor de volgende dag, gebruik ik het vlechten van mijn haar om mijn gedachten even te verzetten.
De vlechten geven me tegelijkertijd zelfvertrouwen. Dat klinkt gek, want mijn haar gaat niet voor me lopen. Natuurlijk is het fijn als mijn haar uit mijn gezicht is, echter dat kan ook met een simpele staart. Maar als ik mijn haar netjes gevlochten heb, betekent dat dat ik de tijd genomen heb om me rustig voor te bereiden. En die rustige voorbereiding heb ik nodig. Als ik té zenuwachtig ben, lukt het vlechten me niet eens. Dat vlechten is dan ook niet iets dat ik tot het aller laatste moment bewaar, dan ben ik vaak zo nerveus dat het gewoon een simpele staart wordt. En dan sta ik dus aan de start en denk ik… waarom heb ik niet wat meer in en uit geademd.
Tijdens trainingen draag ik ook vaak vlechten in mijn haar. Omdat het praktisch is, omdat ik me er sterker in voel en omdat ik het vlechten ook gewoon leuk vind om te doen. Hoe ik aan mijn vlecht-ideeën kom? Gewoon een beetje spelen en ik volg de Instagram accounts van de Amerikaanse Olympische Steeple Chaser Colleen Quigley en Runnerbraids.
Heb jij pre-race rituelen? Hou jij net zo van vlechten als ik? Of heb je iets anders dat je zelfvertrouwen geeft?
Liefs,
Annemerel