Een nieuwe keuken (I)

Ik ben niet het type dat het liefst altijd aan het klussen is. Een ‘klushuis’ is een van mijn allergrootste nachtmerries. Het idee dat je maandenlang in een bouwval woont en ieder vrij uurtje besteedt aan een verbouwing, ik word al onrustig van het idee. Mijn ding is namelijk dat ik geen rust heb voordat iets af is. Ik kan niet rustig een boekje lezen of een film kijken als ik weet dat er ook een muur is die geverfd kan worden. Niet voor niets kochten Tuur en ik in september 2019 een huis dat volledig was opgeknapt en waar eigenlijk niets aan gedaan hoefde te worden. Of nou ja, eigenlijk wilden we wel een nieuwe keuken, maar eerst Tuurs huis maar eens verkopen.

De verkoop van Tuurs huis was rond in maart 2020, precies in de eerste week van de lockdown. We hebben wel even gezocht naar keukens, maar het had al snel geen prioriteit meer. We waren druk met Have a Good Run en onze bruiloft die die zomer plaats zou vinden. Maar toen we er in oktober achterkwamen dat we een kindje verwachten, was het idee van een nieuwe keuken er ineens weer. Hoeveel handiger is het om een nieuwe keuken te kopen zonder baby? We hebben er geen ervaring mee, maar we verwachten dat het antwoord op die vraag ‘heel veel handiger’ is. In oktober hadden we onze eerste afspraak bij een keukenwinkel, twee maanden later hakten we een knoop door en deden we een aanbetaling. Op 1 en 2 maart zou hij gemonteerd worden. Dat klonk toen nog heel ver weg, maar de tijd vloog voorbij.

Ik wist wel dat het onhandig zou zijn om twee weken ‘even’ geen keuken te hebben, maar ik zag het ook positief in. We konden immers dagelijks eten bestellen (lekker!) en het was voorjaarsvakantie dus we zouden zelfs misschien wel een paar dagen weg kunnen gaan, tijd zat. De werkelijkheid is iets anders.

Op zondag 14 februari begonnen mijn vader en Tuur met de sloop van de oude keuken, een paar dagen later op woensdag was hij er helemaal uit en begon het ‘kamperen’. Op vrijdagochtend stonden de elektricien en loodgieter al om kwart voor acht voor de deur om onze woning voor te bereiden op de komst van de keuken. We kregen toen al vrij snel de eerste ‘klap’ te verwerken. Er moest een stopcontact verlegt worden en daardoor moest er een flink gat door de muur worden gemaakt. Helaas hebben we geen kleurcode van onze muren dus zat er niets anders op dan de hele muur te verven.

De muur is bijna 13 meter…

Nou ja. Tuur heeft een week vakantie, we hebben er de tijd voor. Gelukkig hadden we nog geen vakantie geboekt.

Een dag later kwamen we erachter de een van de stopcontacten voor de bovenkastjes niet op de juiste hoogte was geplaatst. De hoogte kwam wel overeen met de technische tekening van de keukenwinkel, maar die hadden hem veel te laag in de tekening geplaatst. Als we de kastjes op deze manier op zouden hangen zouden we door onze knieën moeten om in de kastjes te kunnen kijken (de kastjes openen naar boven). Niet heel handig. Shit. Hoe lossen we dit op? We kwamen hier op zaterdagavond achter, op maandagochtend om half acht zou de stukadoor voor de deur staan. Gelukkig was de elektricien flexibel en kon hij op zondagmiddag al het stopcontact verleggen zodat we dit probleem de wereld uit konden helpen. Ik vrees de rekening.

Maandag werd er gestuukt, dinsdag was de elektricien er weer om zijn klus af te ronden. Woensdag konden we eindelijk gaan verven. Op aanraden van onze aannemer hadden we verf gekocht bij Hornbach, die zou kwalitatief erg goed zijn en niet zo duur. Mooi, dachten wij. Omdat de muur anderhalf jaar geleden gestuukt was en er een lichte kleur op zat, hoefden we volgens hem niet eerst een laag primer aan te brengen. Het klonk allemaal zo simpel…

Maar ik weet niet wat de mensen die dit huis hebben opgeknapt op de muur hebben gesmeerd, maar het aanbrengen van de witte verf is een drama. We hebben twee lagen geprobeerd maar het ziet er nog steeds niet uit (zie de foto links onder in de collage).

Dus hing ik gisterochtend om negen uur aan de telefoon met een verfwinkel om advies te vragen. Het advies bleek een aardig prijskaartje te hebben, maar het zou ons wel van alle problemen afhelpen. We hebben nu een witte verf die voor vochtige kelders en ruimtes geschikt is (het lijkt er namelijk op dat de muur wat vochtig was en dat de verf daarom niet pakt). De verf stinkt enorm, maar het zou niet schadelijk zijn voor zwangere vrouwen (er zit geen terpentine in) dus daar ga ik dan maar gewoon vanuit. Ondertussen bivakkeer ik wel in de slaapkamer want de hele dag in die lucht doorbrengen lijkt me niet heel gezond voor de baby. We hebben gisteren de eerste laag aangebracht, vandaag gaan we voor de tweede laag, hopen jullie met ons mee dat we daarna een egaal witte muur hebben in plaats van een grijs-gemêleerde muur?

Ondertussen moet de keuken ook nog geverfd worden, met speciale keukenverf die goed afneembaar is. Maar hier zijn we op dit moment helaas nog niet aan toegekomen. Vanmiddag wordt de keuken in zijn geheel (exclusief vriezer want die heeft vertraging) geleverd. Dan is de chaos hier in huis écht compleet. Om je een beeld te geven. De bank staat een meter van de wand zodat er geverfd kan worden. Daarvoor staat de salontafel en de eettafel. De keuken moeten we vrijhouden zodat daar maandagochtend direct gewerkt kan worden. De inhoud van de keukenkastjes staat ook verspreid over de woonkamer en we kunnen niks tegen de achterwand plaatsen, want daar moet dus geverfd worden. Chaos, ik zeg het je.

Zoals ik deze blog begon, ik word al onrustig bij het woord ‘klussen’ en nu zo lekker midden in mijn zwangerschap (nesteldrang) is dat helaas niet anders. Maar ik heb er vertrouwen in dat het uiteindelijk allemaal goed komt en ik denk dat je de mooie nieuwe keuken dan nog meer waardeert. Of nou ja, daar ga ik dan maar vanuit. Ik kijk in ieder geval enorm uit naar de vaatwasser, afwassen in de badkamer is toch geen daverend succes.

Liefs uit ons tijdelijke klushuis,
Annemerel