Ik had een duidelijk beeld hoe mijn bruidsjurk eruit moest komen te zien. Een strak lijfje met een mooie decolleté zowel aan de voor- als achterkant. De onderkant van de jurk moest wat wijder uitlopen, het liefst met een kleine sleep. Ik heb een aantal van dit soort jurken aangehad, inclusief de ‘droomjurk’ van Pronovias die ik online gezien had, maar wat ik zag in de spiegel was een flinke teleurstelling. In mijn hoofd zag ik er heel anders uit in bruidsjurk dan wat mijn spiegelbeeld me probeerde te vertellen.
Helaas zijn er geen beelden van mij in deze jurken. Het was verboden om foto’s of videobeelden te maken in bruidsjurken voordat ik een jurk gekocht had. Super jammer, want ik had jullie graag willen laten zien hoe mijn ‘voorgevel’ totaal verdween in de decolleté. Ik zag eruit alsof ik jurken uit de verkleedkist had gepakt. De kraaltjes en glitters die in de meeste jurken verwerkt zat vond ik ook afgrijselijk. En het stomme was, al die details die totaal niet bij me paste betaalde je ook nog eens extra voor.
Na vier jurken waarbij ik langzaam maar zeker mijn droombeeld van mezelf in een mooie bruidsjurk verloren had moest ik een jurk passen met mijn ogen dicht. Zowel mijn moeder, zusje als Laura vonden dit een prachtige jurk en ook al voldeed deze jurk niet helemaal aan mijn eisen (ik wist toen nog niet waarom), ik moest hem passen, met mijn ogen dicht. Dus zo geschiedde. Toen ik met mijn ogen dicht naar de spiegel liep en daarna mijn ogen opende en naar drie huilende mensen keek (thanks mam, Roos, Laura) kwamen bij mij ook de tranen. Ik had toen nog niet eens echt goed in de spiegel gekeken. Toen ik dat wel deed had ik maar een paar minuten nodig om te besluiten dat dit dé jurk was. Ik wist toen nog niet hoe duur de jurk was.
Er was champagne, ik mocht foto’s maken, ik kreeg een sluier in mijn haar om te kijken hoe het stond, ik was door de champagne en de opwinding over de jurk zo enthousiast dat ik meteen ja zei tegen de sluier (wederom zonder om een prijs te vragen). Er werden maten opgenomen, ik had een lach van oor tot oor. En ik bleef mezelf maar afvragen hoe ik in vredesnaam nog ruim negen maanden mijn jurk voor de buitenwereld verborgen ging houden.
Bij de kassa bleek de prijs van mijn jurk – ondanks dat het een Pronovias was – redelijk mee te vallen. Het was de goedkoopste die ik die dag had aangehad, dit had vooral te maken met het feit dat er weinig tierelantijntjes aanzaten. De jurk was €1495 euro. De sluier was een ander verhaal, ik schrok redelijk van die prijs (€349 euro). Dat zou ik normaal gesproken niet eens aan een jurkje uitgeven en dit was een lapje stof dat ik een keer in mijn haar zou dragen. Maar ik vond wel dat de sluier de jurk echt afmaakte en ik kon in mijn hoofd geen afstand meer nemen van de sluier. Verder stonden er ook nog €195 euro aan vermaakkosten op de rekening, daarvoor zou ik in april langskomen in de winkel. In totaal mocht ik dus €2039 euro betalen. Daar kan je echt een hele mooie tas van kopen die je jarenlang dagelijks kan gebruiken. Verder kun je er ook een hele fijne wintersport van betalen. Of wat dacht je hoe vaak je van dit geld sushi kunt bestellen? Maar goed, ik wist van te voren dat een trouwjurk een flinke hap uit mijn spaarrekening zou nemen.
Mei
In april zou ik weer langskomen om de jurk op maat te laten maken, maar in april was de winkel gesloten door Corona. De afspraak werd verschoven naar eind mei. Gelukkig maar, want twee weken eerder hadden Tuur en ik nog niet besloten of onze bruiloft dit jaar plaats zou gaan vinden, of dat we het toch naar 2021 wilden verschuiven.
Het was de eerste keer dat ik weer binnen in een ruimte was met andere mensen, het was ook de eerste keer dat ik een mondmasker droeg. Het voelde heel onwennig. Mijn zusje moest me in de jurk helpen en er was al ruim twee maanden niemand anders dan Tuur binnen een straal van anderhalve meter van mij geweest.
Het grootste probleem was dat ik in die tijd een paar kilo zwaarder was dan normaal door weinig hardlopen en meer eten. Toen ik op de afspraak kwam kreeg ik te horen dat ik nu niet meer aan mocht komen of afvallen. Ik dacht, shit… ik ga vanaf volgende week weer echt trainen (Have a Good Summer Run begon), hoe weet ik zeker dat ik niet af ga vallen? Ik besloot dat uiteindelijk volledig los te laten en er maar gewoon vanuit te gaan dat ik de jurk eind augustus nog zou passen.
Juli
Half juli was de jurk klaar en mocht ik hem passen. De jurk zat, zoals verwacht, iets minder strak dan in juli, maar ik vond het niet storend, ik vond het zelfs wel mooi. Ik hoefde in ieder geval niet zo gespannen mijn buik in te houden als twee maanden eerder. Ook wel fijn. De jurk stond nu nog veel mooier dan de andere keren dat ik hem aanhad. In november was de jurk iets te groot waardoor mijn lichaam er niet goed in uitkwam, in mei was hij ingenomen met spelden, wat er nu ook niet echt fotogeniek uitziet. Nu was de jurk gemaakt voor mij en wist ik dat die €195,- extra goed besteed waren.
De bruiloft
Ik voelde me prachtig in mijn jurk en een van de meest verdrietige gedachtes die dag vond ik het idee dat ik na deze dag de jurk nooit meer zou dragen. De grootste opgave was om geen make-upvlekken op mijn jurk te creëren. Ik moest mijn jurk optillen als ik iets harder dan 0,5 kilometer per uur wilde lopen en ik had natuurlijk foundation op mijn gezicht zitten en die foundation zat al snel ook op mijn vingers. Ik heb tot twee keer toe een grote bruine vlek gecreëerd. Not cool. De eerste keer was nog voor de ceremonie, die kon ik wegkrijgen met make-upremover, de tweede keer was vlak voor (of na?) de ceremonie. Ik baalde even, maar op foto’s zijn de vlekken niet meer terug te zien (en daar is geen photoshop aan te pas gekomen), dus ik denk dat het niet heel zichtbaar was, gelukkig.
Tuur vond de jurk ook heel mooi. Hij dacht altijd dat ik in een kort jurkje moest trouwen, of in ieder geval in een jurkje met een hoge split, omdat hij graag mijn benen ziet. Toen ik hem voor de bruiloft vertelde dat dat niet ging gebeuren en dat er ook al geen decolleté was, dacht hij volgens mij dat die jurk niets zou zijn. Maar daar is ‘ie volledig van teruggekomen.
Na de bruiloft
Wat ik nu met de jurk ga doen? Hij hangt al een paar weken aan een kast in de gang. Hij moet eigenlijk naar een stomerij, maar dat kost dus gewoon ruim honderd euro. Ik moet nog even uitzoeken wat de allerbeste is (tips voor goede stomerijen voor bruidsjurken in Den Haag?). Ik kan de jurk verkopen, maar dat idee vind ik verschrikkelijk. Ik zou de jurk kunnen uitlenen, maar wie heeft er nu precies mijn figuur? De jurk staat echt alleen mooi als je exact mijn maten hebt. Ik zou de jurk in kunnen laten korten en voor andere gelegenheden gebruiken, maar dat kan ik op dit moment ook nog niet over mijn hart verkrijgen. Ik vind de sleep van de jurk juist zo mooi. Dus voorlopig hang ik de jurk in de kast en heb ik de illusie dat ik hem voorlopig ieder jaar op mijn trouwdag draag terwijl Tuur en ik taart eten. Dat zal waarschijnlijk nooit gebeuren, maar hé, laat me nog even in die waan.
Ben jij ook getrouwd in een ‘echte’ trouwjurk. Voelde je je ook zo mooi in die jurk? En wat heb jij gedaan met je jurk na afloop? Voor degenen die niet getrouwd zijn, wat zou jij in mijn plaats met de jurk doen?
Liefs,
Annemerel
Ik ben (nog) niet getrouwd, maar mijn moeder heeft haar trouwjurk altijd bij haar moeder (mijn oma dus) op zolder bewaard. Ondanks dat ze er eingenlijk nooit meer naar omkijkt en de jurk inmiddels ook wel aardig vergeelt is, ben ik toch blij dat ze hem heeft bewaard. Daardoor hebben wij als dochters haar jurk een keer aan kunnen doen, echt heel leuk om hem aan te hebben.
Als je hem echt goed bewaard weet je maar nooit wie er over 20/30/40 jaar plezier van kan hebben ;)
Een nicht van mij trekt haar jurk jaarlijks aan, zijn inmiddels 13 jaar getrouwd en ze past hem nog heel goed. Haar kinderen vinden dat fantastisch. Ze heeft gezegd dat mocht ik ooit trouwen ik haar jurk mag gebruiken. Geen idee of ik dat wil en of ik hem ook pas (we schelen iets in lengte) maar dat trouwen is nog helemaal niet actueel.
Mijn moeder heeft haar trouwjurk verknipt (of dat laten doen) en er de bekleding en het hemeltje van de wieg voor ons kinderen van gemaakt.
Ben wel benieuwd hoe dat dan gaat qua prijs in een bruidswinkel. Geef je een budget op, en is dat inclusief attributen (sluier, schoenen, ondergoed) of pakken ze wat ze denken dat leuk dan wel mooi is?
Auteur
Hi Maria, wat tof! Dat lijkt mij ook echt een mooi idee en een mooie stok achter de deur om geen twee bakjes chips per dag te eten de komende 13 jaar ;-)
ik heb de dame in de winkel meteen verteld wat mijn budget was en toen is zij in die prijsklasse jurken gaan zoeken. Ik was in een redelijk traditionele bruidswinkel en mocht de jurken zelf ook niet aanraken (nadat ik merkte hoe snel ik een foundationvlek op mijn eigen jurk gemaakt heb snap ik dit een stuk beter trouwens, haha!)
Fijn verhaal! Hier een ‘echte’ jurk die al jaren mee verhuist en op zolder ligt. Heeeel soms komt hij tevoorschijn, pas ik hem even (gaat nog net) en ben ik blij dat ik hem nog heb. Verder ben ik totaal geen bewaarder maar van mijn jurk kan ik geen afscheid nemen. Komend voorjaar 25 jaar getrouwd :-)
Ik heb mijn trouwjurk gekregen van mijn ouders, zonder vooraf gesteld budget :)
Ja mijn ouders hebben mijn jurk 4 jaar geleden ook betaald. Het was echt mijn droomjurk ( Maggie Sottero)
Getrouwd in een heel mooie grote jurk. Gelijk verkocht meer voor gekregen dan zelf betaald. Geen spijt van gehad.
Je jurk is prachtig! Mijn jurk was ‘maar’ de helft zo prijzig als die van jou. Ik heb hem de dag na de bruiloft ’s ochtends in een opwelling in de wasmachine gepropt – en met verrassend goed resultaat; een 30° wasje later was het bruine modderlaagje aan de onderkant van mijn jurk nog maar nauwelijks zichtbaar. Vorige week waren we een jaar getrouwd en hebben we allebei voor het eerst weer onze trouwkleding aangetrokken en een foto gemaakt. Zo leuk om elkaar dan weer in zoals toen te zien! Dat willen we blijven doen de komende jaren, totdat we echt uitzakken en het echt niet meer past… ;)
Mijn oma (die trouwde in 1952) heeft van de stof van haar trouwjurk een doopjurk (die maakte je toen nog) en een blouse voor zichzelf gemaakt. Dat is wel een mooi hergebruik van de stof! Ik heb de blouse een paar jaar geleden van haar gekregen en deze draag ik met speciale gelegenheden. Het is ook een mooie herinnering aan mijn inmiddels overleden oma. Het is misschien wel meer iets van vroeger om de stof opnieuw te gebruiken, maar zo blijft het wel in gebruik en in de familie :-)
Ik heb mijn jurk zelf gewassen in de wasmachine op 20 graden, perfect schoon geworden en weer als nieuw. Hangt al jaren in de kast, ik pas de jurk nog steeds.
Mijn moeder heeft haar jurk bewaard en van stukjes sleep en rok doopjurkjes gemaakt voor mij en m’n zusjes en broertje. En later de jurk die nog over was afgeknipt en in onze verkleedkist gestopt, we hebben er nog jaren plezier van gehad met spelen!
Mijn verhaal qua kiezen jurk is ongeveer hetzelfde. Wat ik in gedachten had werd het totaal niet. En wat ik dacht niet te willen, werd het wel. Inclusief sluier die ik ook niet dacht te willen haha. Jurk ligt nu onder het bed. Te wachten tot… Tja, dat weet ik niet. Ik denk dat ik hem ooit aan mijn dochter geef en zij mag dan beslissen wat ze er mee doet.
Hi Annemerel, ik heb mijn trouwjurk bij stomerij De Valk aan de Alphons Diepenbrockhof in Den Haag laten reinigen en was daar zeer tevreden over. Daarna heb ik hem via Marktplaats verkocht voor ongeveer de helft van de aanschafprijs. Van het geld heb ik een mooi sieraad gekocht wat ik vrijwel dagelijks draag. De verkoop via Marktplaats ging ook heel leuk. De dame in kwestie had zo een beetje hetzelfde figuur als ik en heeft de jurk onder het genot van een kopje koffie bij mij thuis gepast. Ook heb ik haar toen wat foto’s van mijn eigen bruiloft laten zien en naderhand heeft zij mij nog foto’s van haar bruiloft gemaild. Al met al een leuke actie. Inmiddels is dit alweer 11 jaar geleden, maar ik kijk er dus nog steeds met een glimlach op terug. Bovendien draag ik nog steeds de armband wat ik van het geld kocht en zie dit echt als een herinnering aan onze grote dag.
Groetjes, Rudy
Wat een superleuk idee!
Auteur
Wat een mooi idee zeg! Wellicht iets voor de toekomst, ik kan me nu echt niet voorstellen dat ik afscheid zal nemen van mijn jurk.
Ik heb die van mij nu n jaar op zolder hangen en op diverse sites staan maar helaas nog geen animo voor Haha. Heb besloten het nog een jaar te geven en zo niet gaat de schaar erin en n kleurbad 😁😁
Hele mooie jurk!
Ik heb ook een pronovias trouwjurk, had m online gevonden en was verliefd… gelukkig ook nog toen ik hem aandeed.
Nu hangt ie al ruim 3 jaar aan mn kledingkast in de hoes (wel naar stomerij geweest idd voor veels te veel geld)…. wil m eigenlijk ook graag nog wel eens aan maar ja wanneer….
Kan me ook niet voorstellen om hem weg te doen..dus tot die tijd hangt ie aan de kast haha
Heel leuk om jou ervaring te lezen! Mijn jurk is als het goed is in januari binnen om te passen en op maat te maken, ik hoop echt dat ik hem nog steeds zo mooi vindt als de vorige keer haha. Mijn moeder heeft haar jurk uiteindelijk korter gemaakt en met carnaval diverse keren aangehad (dan is zo’n sleep toch niet zo handig). Vervolgens is hij in onze verkleedkist belandt waar we er nog jaren plezier van hebben gehad! Helaas kan nu zowel mijn moeder, als ik, als mijn zusjes hem niet meer dicht. Nu hangt de jurk op zolder, wellicht zijn er nog nichtjes/kleinkinderen die de jurk ooit in hun verkleedkist kunnen stoppen :)
Supermooie jurk heb je aangehad!! Mijn moeder heeft haar trouwjurk nog steeds, ondanks dat ‘ie ooit (ergens in de jaren 90) een kelderbrand heeft overleefd en na de schoonmaak nooit meer zo wit is geworden als die ooit was. Ze kan het na 31 jaar niet over haar hart verkrijgen om hem weg te doen, haha! Zij had ooit echt zo’n brede jurk, of zoals zij het noemt: “Een princess Sisi jurk!”.
Mooie jurk, staat je geweldig! Ik ben (nog) niet getrouwd en als ik dat ooit doe, wil ik een mooie jurk voor mezelf en voor onze drie dochters. Zou mn jurk bewaren, onze meiden zijn dol op jurken passen en flaneren
Ik heb een zelfde soort trouwjurk gekocht en na onze bruiloft heb ik deze op advies van de bruidswinkel gewassen in een dekbedovertrek! Hij is weer helemaal wit geworden en hij ziet er echt weer prachtig uit. Ik zou dus zeker overwegen dit ook te doen. Scheelt veel geld!
Je jurk is prachtig. Jij en Arthur zagen er prachtig uit :)
Zelf niet getrouwd, maar ik ken een stel dat elk jaar op hun trouwdag hun trouwkleren opnieuw aandoet en daar foto’s van maakt. Heel leuk om elk jaar te zien!
Je zag er prachtig uit! Jullie zijn ongeveer een jaar na ons getrouwd (29/8) en toevallig op mijn verjaardag!
Ik heb de jurk in de hoes hangen, heb hem met ons 1-jarig huwelijk weer aangehad. Dat gaan we ieder jaar doen. Ik zou hem niet weg willen doen, maar heb hem dan ook gekregen van mijn ouders.
Ik ken iemand die heeft de jurk ingelijsd in een lange lijst. Misschien is dat wat?
Leuk artikel! Bij het zien van mensen in hun gekozen trouwjurk smelt ik direct. Zelf kan ik haast niet wachten om een afspraak te maken voor het passen. Echter trouwen wij pas voorjaar 2022, dus ik moet nog even geduld hebben. Ik vind het heel fijn en eerlijk van je dat je de prijzen noemt. Tot voor kort had ik de illusie dat het vermaken van een jurk bij de jurkprijs in zat, dat is dus (helaas) niet zo. Toevallig staat het merk Pronovias ook hoog op mijn lijstje met ‘mooie merken’ maar wellicht als ik een jurk aan heb zou het nog kunnen veranderen. Het gaat er tenslotte om dat het de perfecte jurk is ongeacht het merk. Ik kijk uit naar je volgende trouwblog!
Prachtige jurk! Bij mij hetzelfde verhaal; de jurk die ik gekocht heb (ook Pronovias) was heel anders dan ik gedacht had.
Ik ga mijn jurk zelf bewaren, heb hem gekregen van mijn ouders en het lijkt me heel leuk als mijn dochter hem later eens wil passen. Bij mij hangt hij gewoon op zolder, maar je ziet wel eens leuke foto’s van mensen die hem in laten lijsten en dan in huis ophangen.
Ik had geen traditionele witte trouwjurk, maar een kortere in champagne/blush-kleur. Enorm blij mee! En het leuke is: met andere accessoires heb ik hem al naar de bruiloft van een vriendin kunnen dragen <3
Ik heb mijn jurk laten stomen bij Puress. Zij komen de jurk halen en brengen (maar het is dan ook niet goedkoop).
Beter laat dan nooit, al weet ik niet meer of je het nog nodig hebt. Je hebt in Leidschendam vlakbij je ouders Stomerij van Kan zitten. Daar heb ik ook mijn bruidsjurk heen gebracht. Zij zijn hofleverancier bij koninklijke beschikking (wat dat precies is, weet ik niet, maar het klinkt heel chique en ik was heel tevreden ook over de prijs/kwaliteit). Succes.
Auteur
Oh wow wat een goede tip! Hij is nog steeds niet gestoomd en al die titels die deze stomerij draagt klinken best wel goed ;-)