“Terwijl ik in Italië ben geef ik iedere middag het woord aan een van jullie. Vandaag de beurt aan de Belgische Marianne, op het internet beter bekend als crossmediagirlontherun. Ze houdt van hardlopen, maar moet zich zelf ook wel eens door een laatste kilometer heen slepen. Hoe ze dat doet, dat lees je in haar blog.”
Laten we eerlijk zijn, lopen gaat niet altijd van een leien dakje. De ene dag lijk je wel te zweven en lijk je een marathon aan te kunnen, de andere dag lijken je benen van steen te zijn en lijkt een kilometer plots een ellendig lange afstand. Het is op die moeilijke momenten dat runs een mentale uitdaging vormen in plaats van een fysieke. Ook ik heb als gepassioneerde loper regelmatig te kampen met die ellendige momenten, de momenten waarop je eigenlijk gewoon de handdoek in de ring wil gooien. Op zo’n momenten probeer ik mezelf dan ook af te leiden met de meest gekke dingen. Deze 7 dingen hebben mij al door de laatste kilometer gesleept:
1. Ik zet m’n ultieme power happy song op (momenteel is dat ‘Can’t stop the feeling’, van de heilige meneer Justin T) en gaaaaaaan! Occasioneel een valse noot of een overdreven arm-dansje erbij is niet uitgesloten.
2. Ik begin ook alle motivational quotes als een mantra te herhalen. Just do it!
3. Of ik denk aan andere memorabele momenten waarbij ik zo fier als een gieter was op mezelf. Hey, ik liep de Antwerp 10 Miles met een verkoudheid én zelfs nog onder mijn verwachte eindtijd. Dan kan ik deze laatste ellendige kilometer ook nog aan!
4. Ik begin na te denken over m’n post run food dat op mij ligt te wachten tot ik thuiskom. Een mooie traktatie voor m’n harde werk. Hmmmm, ik loop al een pasje sneller!
5. En over eten gesproken: ik stel een meal prep op in mijn hoofd en maak er ook onmiddellijk een boodschappenlijstje bij. Efficiëntie tijdens het lopen!
6. Vaak begin ik ook na te denken over die ene leuke looplegging die ik nog op het oog heb. Zou die legging niet superhard verdiend zijn na deze run?
7. Wanneer ik een andere loper, wandelaar of fietser tegenkom, begin ik een heel levensverhaal te verzinnen. Hallo Jan, papa van twee kindjes die loopt om z’n buikje weg te werken. Nice to meet you!
En uiteindelijk, dat heerlijke heldengevoel dat je krijgt als je toch die laatste kilometer hebt volgehouden, daar kan niets tegen op!
En jij? Doe jij nog gekke dingen om jezelf door die laatste kilometer te slepen?
Liefs,
Marianne
Hey! Marianne op Annemerel.com! Die laatste tip is echt heerlijk en sleept je volgens mij gewoon door je hele run ;) Het is raar, maar ik loop nu al enkele maanden niet meer met die zwangere buik, maar ik begin me soms af te vragen of ik het mis en hoe het zal zijn als ik terug mijn loopschoenen aantrek… Zo vreemd!
Leuke blog! Je hebt er een volger bij!
Ik herken zelf die mantra’s en het denken aan wat er thuis op me ligt te wachten (meestal mijn favoriete chocolademueslirepen van de lidl of chocola, wat ik dan meestal vergeet om te eten als ik thuis kom…) heel goed. Die levensverhalen verzinnen, dat gaat wel een nieuwe zijn :)
Ook denk ik vaak na over dat ik moet gaan bloggen en waarover… Maar ik moet dan eerst een blog beginnen haha
Leuk geschreven en heel erg herkenbaar!
Leuke tips! Zeker die laatste ga ik eens doen, er lekker op los fantaseren..
Haha, heel herkenbaar inderdaad! Zitten een aantal goede tips tussen :)
Ik denk dat als ik zou hardlopen – wat ik niet doe, maar goed – mezelf ook zou proberen af te leiden tijdens ’t lopen door aan andere dingen te denken, aan eten en beloningen en dergelijke :-)
Super tips Marianne! Dat levensverhaal verzinnen, moet ik een volgende keer ook eens proberen :)