“Nee, het leven begint niet pas op het moment dat je een relatie krijgt en 27 en vrijgezel zijn is absoluut niet het einde van de wereld. Ik kreeg een hele leuke blog opgestuurd – van een lezeres die liever anoniem wil blijven – als reactie op een aantal comments waarin gevraagd werd naar mijn liefde-loze leven. Ik ben namelijk niet de enige die op deze leeftijd nog niet die liefde van haar leven gevonden heeft en daar totaal helemaal OK mee is.”
Toen ik de oproep van Annemerel zag, wist ik meteen waarover ik wou schrijven. Steeds meer lees ik in de reacties dat Annemerel – nu ze 27 is – echt een man moet zoeken waarmee ze leuke dingen kan doen, in plaats van tijd te spenderen met haar ouders en met hen (hoe durft ze?!) op reis te gaan.
Die man zou meteen kunnen het vuilnis buiten zetten, de paperassen regelen, het ongedierte (muizen! help!) verjagen enz.
Als kersverse 26-jarige, minder kersverse vrijgezel én trouwe lezer van Annemerels blog (noem me gerust lichtelijk verslaafd: mijn zussen en ik verwijzen te pas en te onpas naar Annemerels blog in bijna elk gesprek) voelde ik mij meteen geroepen om al deze vooroordelen voor eens en altijd de wereld uit te helpen: NEE, niet elke vrijgezel wil per se een relatie. NEE, niet alles is beter omdat je een relatie hebt. En NEE, je gaat niet met je ouders op reis bij gebrek aan een relatie.
Ik heb al relaties gehad: lange, korte, gezonde, minder gezonde, noem maar op. Dus ik weet waarover ik spreek. Maar ik ben ondertussen toch weer een tijd vrijgezel (3 jaar om precies te zijn) en heb ook op dat gebied ondertussen wat ‘expertise’ opgebouwd.
Alhoewel ik mij kan voorstellen dat vele vrijgezellen (waaronder mezelf: eerlijk is eerlijk) finaal wel verlangen een leven op te bouwen met die ene persoon, wil dat niet zeggen dat wij in de tussentijd zielig zijn/geen leven hebben/noodgedwongen op onze ouders beroep moeten doen/moeten wachten met leven tot we een relatie hebben.
Zelf ben ik er ondertussen een ster in geworden om mijn leven op te bouwen zonder vaste relatie. Ik werk ondertussen 2 jaar als zelfstandig ondernemer, ik huur een supertof appartement (met zalig dakterras, waarbij ik trouwens bijna al mijn meubels zelf in elkaar geknutseld heb – selfmade woman!) en ik ben op zoek naar mijn eerste koopwoning (“serieus? Ga je alleen een huis kopen? En wat als jouw toekomstige vriend al een huis heeft?”).
Alhoewel ik alleen woon, verveel ik me geen seconde. Voor eenzaamheid heb ik geen tijd. Want het vrijgezel zijn heeft ook zoveel voordelen: je hoeft met (bijna) niemand rekening te houden, je deelt je tijd in zoals je het zelf wilt en je ontwikkelt je eigen gewoontes zoals je zelf wilt (vanaf de zon schijnt, ook al is het maar een paar graden, willen buiten eten, terwijl iedereen je voor gek verklaart? Het kan! – aanrader overigens!). Je leert voor jezelf wat je dromen en doelen zijn en je kan 100% daarop focussen. De vrijheid die je hebt, is onbetaalbaar.
(Oh en je kan ook steeds het eten klaarmaken wat jij wil, zonder rekening te moeten houden met het feit dat hij per se zijn stuk vlees wil: “een maaltijd zonder vlees is geen maaltijd” , OK dan)
(Oh en je kan daten. En je moét jezelf openstellen om nieuwe mensen te leren kennen. En je moét uit je comfortzone treden. Leerrijk en levert goeie verhalen op!)
Daarnaast zijn natuurlijk je vrienden en familie van onschatbare waarde. Ik heb het geluk dat ik zowel vrienden heb mét een relatie, als genoeg vrienden zonder relatie. Zo is er altijd wel iemand beschikbaar om mee af te spreken en kan je – als het echt eens even tegenzit – bij genoeg mensen ‘klagen’ over het vrijgezel zijn (alles heeft een keerzijde: “ga ik hem wel ooit tegenkomen? Nu is het leuk, maar wat binnen 10 jaar?” – of je mist bepaalde ‘affectie’, If you know what I mean ;-), al zijn daar oplossingen voor)
Dit verhaal wordt steeds onsamenhangender, maar wat ik eigenlijk wil zeggen is dit: het hele idee dat we een relatie moéten hebben om iets te bereiken of om echt te leven, is compleet achterhaald. Ik zie genoeg mensen die wachten met grote beslissingen nemen of keuzes maken, want “misschien kom ik binnenkort iemand tegen en dan sta ik daar met dat huis”. En dat vind ik zonde. Want wie weet kom je inderdaad iemand tegen en dan vinden jullie samen wel een oplossing. Maar evengoed kom je de eerste jaren niemand tegen en leef je steeds met een afwachtende/voorzichtige houding, terwijl je eigenlijk al een huis had kunnen kopen/een zaak had kunnen opstarten/die ene cursus had kunnen volgen/die reis had kunnen maken.
Dus lieve lezers van Annemerel.com, Annemerels leven zal echt niet pas beginnen/beter worden als ze een relatie heeft. 27-jarige meisjes (dames?) kunnen perfect voor zichzelf zorgen. (En als we echt eens een man nodig hebben, dan is het: “papaaaaaaaaa, wat moet ik doen?”, of dan bellen we een mannelijke vriend. Want die hebben we natuurlijk in overvloed als knappe, ondernemende en sociale vrijgezel!)”
(Anoniem)
Goede blog. Ik heb soms juist het tegenovergestelde beeld. Mensen die denken dat als je een relatie hebt je veel moet laten en mensen die daadwerkelijk worden opgeslokt door hun relatie. Leven en laten leven denk ik zo.
Dat is zeker ook zo, dat omgekeerde beeld. Volledig ten onrechte vind ik zelf :) Er zijn wel mensen die volledig opgeslokt worden door hun relatie (ik denk dan altijd: ‘wat ga je doen als die relatie ooit zou eindigen?’), maar er zijn er genoeg die binnen een relatie nog voldoende hun eigenheid en zelfstandigheid bewaren.
Ik denk inderdaad dat het beeld van een relatie hebben soms scheef is. Alsof je dan niet meer jezelf bent als individu, maar een soort twee-eenheid, die continu met elkaar rekening moet houden en waarbij elke persoon een stukje van je eigen karakter moet inleveren. (??)
Alsof je, wanneer je in een relatie ziet niet ook succesvol kan zijn op je werk, een eigen sociale leven hebt en meubels in elkaar kan zetten en weekendjes weg kan plannen met vriendinnen…
Het ligt er maar net aan hoe iemand z’n eigen leven indeelt, maar ik denk dat men moet stoppen vrijgezellen én mensen in een relatie te veroordelen en te verheerlijken.
Je bent meer dan je status als vrijgezel of als persoon in een relatie. Het feit dat je wel of geen relatie hebt, bepaalt niet wie je bent en of je leven geslaagd is/voldoet aan andermans verwachtingen.
Ben ik het volledig mee eens hoor. Mijn post was meer als antwoord op de commentaren waarmee Annemerel te kampen kreeg (alsof ze een zielige vrijgezel was, wat dus helemaal niet zo is), maar zeker geen aanval op mensen binnen een relatie!
Goede blog. Ik heb soms juist het tegenovergestelde beeld. Mensen die denken dat als je een relatie hebt je veel moet laten en mensen die daadwerkelijk worden opgeslokt door hun relatie. Leven en laten leven denk ik zo.
Goede blog. Ik heb soms juist het tegenovergestelde beeld. Mensen die denken dat als je een relatie hebt je veel moet laten en mensen die daadwerkelijk worden opgeslokt door hun relatie. Leven en laten leven denk ik zo.
Een blog naar mijn hart, ook al ben ik zelf al heel wat jaar gelukkig met vriend.
Mooi geschreven! In welke eeuw leven we inderdaad? Meiden, wees een onafhankelijk en niet zo mateloos ouderwets. Welke vrouw zit er tegenwoordig nog hopeloos te wachten op een man? Díe moeten eens een leven krijgen!
Amen!
Leuk stuk, en heel erg waar! Ben zelf ook bijna 25 en ongeveer 3 jaar vrijgezel. Merk ook in mijn omgeving (vooral van familie en ‘stelletjes’) dat ze een beetje ongeduldig beginnen te worden. Nergens voor nodig, heb het prima naar mijn zin zo. Ookal is het natuurlijk leuk voor de toekomst, geniet ik ook van al mijn vrijheid en leuke dates. :)
Supergoede ingesteldheid!!
Amen.
Heel leuk geschreven! En herkenbaar onderwerp ;-)!
AMEN. Hoewel iedereen het ongetwijfeld goed bedoeld, begin ook ik een beetje moe te worden van alle lezers die vinden dat Annemerel “aan de man moet – ze is tenslotte al 27”. Alsof we in de jaren 50 leven! Die man komt wanneer die komt. En tot die tijd: lekker genieten van alle vrijheid die je als single lady hebt. :) Absoluut niks mee mis. #ikganogeenmaandjebackpacken #doeihe
Amen!
(Als bijna 28jarige en nét twee jaar in een fantastische relatie heb ik ook heel wat jaartjes mezelf moeten verantwoorden. Wanneer is het nu duidelijk dat je zonder relatie niet zielig bent óf net wat minder dan iemand zonder relatie.)
*met relatie ;)
Amen!! ?
Super geschreven! Ikzelf ben nu 31, single en woon nog steeds thuis. No big deal, vind ik zelf persoonlijk. Maar omdat men steeds aan mij vraagt ‘En, Evelyne, wanneer begin jij er eens aan?’ denk ik er soms wel over na hoe mijn leven er zou uitzien met een lief en een huis.. Toch vind ik ’t prima zoals ’t nu is. Ik zie wel wie of wat er op mijn pad komt :)
Danku voor het leuke compliment!
Zolang jij het goed vindt, moet je je vooral niet te veel aantrekken van de commentaren. Mensen verwachten altijd dat je een bepaald stramien moet volgen, en begrijpen het niet altijd als dingen anders lopen.
Je zal wel zien wat de toekomst nog brengt, en ondertussen volop genieten van wat je nu hebt!
Heel leuk geschreven, m’n favoriete guestblogger tot nu toe qua schrijfstijl.
Daarnaast ben ik het ook helemaal met je eens, terwijl ik tot twee maanden geleden nog tot het ‘relatie-kamp’ behoorde. Mijn relatie was niet gezond meer, en nu ik single ben ervaar ik des te meer hoe heerlijk het is om vrijgezel te zijn maar dat ik ook echt nog veel moet leren nu, voornamelijk ‘alleen’ zijn (ook wel helemaal alleen je eigen keuzes maken en geen bevestiging nodig hebben van een ander), een skill die jij en Annemerel natuurlijk allang tot in de puntjes beheersen.
Zo een leuk compliment, danku, ik word echt blij van alle comments te lezen!
Helemaal normaal dat je nog veel moet ‘leren’, zeker het alleen zijn is niet evident als je uit een relatie komt. Mijn tip is om voldoende leuke dingen te plannen met mensen waar je veel energie uit haalt en om tijd te maken voor de dingen waar je gelukkig van wordt.
Ik heb de skill van eigen keuzes te maken ook nog niet 100% onder de knie hoor. Veel dingen beslis ik zeker alleen, maar ik geef ook eerlijk toe dat ik – vooral bij grote en belangrijke beslissingen (dus niet over een paar schoenen dat ik al dan niet ga kopen, haha) nog dikwijls raad vraag aan anderen. En daar is ook zeker niks verkeerd mee.
Veel succes! :)
Goed artikel en groot gelijk! Een relatie is geen pre voor een goed en gelukkig leven. Dat moet je toch echt zelf maken! En een heel leuk persoon is een toevoeging en geen invulling.
Wat leuk geschreven!
<3 danku!
Heel leuk geschreven!
Ik ben het er volledig mee eens. Go for the single ladies. Liefde komt bij iedereen op zijn tijd :)!
<3!
Zo is het helemaal! Fijn dat je het zo eens even neerschrijft en al die zwartkijkende commenters eens zegt hoe het zit ;-)
Groot gelijk! Een relatie moet alleen een toevoeging op je leven zijn, maar is niet de standaard. Die man komt vanzelf wel op je pad!
Leuk geschreven en zo ontzettend mee eens!
Ik ben al bijna 11 jaar samen met dezelfde jongen/inmiddels man. Dat wat jij hier beschrijft is precies wat ik soms mis, de vrijheid die je hebt als alleenstaande. Ik voel me helemaal niet opgesloten of belemmerd door mijn relatie, mijn vriend en ik hebben een vergelijkbaar beeld van hoe we willen dat het leven eruit ziet. Maar toch… gewoon doen en laten wat je zelf wilt, zonder op wat voor manier dan ook concessies te hoeven doen is ZO FIJN!
Sowieso raad ik iedereen aan om, ook als je al jaren een relatie hebt, eerst minstens een jaar op jezelf te gaan wonen voor je gaat samenwonen. Ik denk echt dat die 2 jaar op mezelf wonen mij een leuker persoon hebben gemaakt om mee samen te leven ;)
Mooi stuk! Het leven bestaat uit meer dan alleen maar wachten op de prins op het witte paard.
Hehe, amen!
Helemaal waar! Van dat hokjes denken wordt niemand vrolijk.
Ik ben 39 en single (nee, nooit getrouwd geweest of zelfs een langdurige relatie gehad) en vind het heerlijk!
Het enige nadeel is dat ik me, (vooral) door de mensen om me heen, soms een stuk jonger voel dan ik ben :-)
YEAH! Ik ben ook sinds kort weer vrijgezel, terwijl al mijn vriendinnen huizen kopen met hun hubbie en gaan samenwonen en ook ik krijg heel vaak de vraag: maar heb je het wel goed genoeg geprobeerd? Of, maar ben je niet gewoon te veel eisend? Ehm NEE, maar ik weet gewoon wat ik wil en wat ik absoluut niet wil en er is niemand die mij hoeft te vertellen dat ik op zaterdag ochtend een fucking sandwich voor hem moet gaan maken. Goed stuk, love it!
Wat een heerlijke blog! Jij mag vaker gastblogs schrijven! Je stijl lijkt wel op een beetje van Annemerel, love it!
Amai, dat beschouw ik als een groot compliment :D
Can I get an amen?! Ben zelf 24, 3 jaar vrijgezel, en probeer op dit moment mijn jetlag te overleven van een maand Backpacken in Brazilië. Vanaf morgen heb ik een master titel op zak, en volgende maand begin ik met mijn echte eerste baan. Zou het leuk zijn om dit met iemand te kunnen delen? Zeker! Zou ik het leuk vinden om weer eens verliefd te zijn? Zeker! Maar ik weet wel dat ik de afgelopen jaren alle keuzes bewust heb gemaakt, en dat ik overal te wereld (heb vanwege studie in 4 landen in 3,5 jaar gewoond) op mezelf kan vertrouwen. No man needed for that. Het zou fijn zijn als mijn omgeving dit ook accepteert, want ik kan de vragen niet meer verdragen hihi..