HAPPY BIRTHDAY DADDY!

Lieve papa, ook al ben je de enige uit de familie die mijn blog niet leest – omdat je naar eigen zeggen analfabeet bent, grappenmaker – ik wil je toch ook even vanaf deze plek een hele fijne zestigste verjaardag wensen. Want zestig, mijn hemel, dat is wel een mijlpaal. Nog maar zeven jaar pap, dan mag je met pensioen (hopelijk zijn er tegen die tijd kleinkinderen, om er voor te zorgen dat je niet stil hoeft te zitten).

Mijn favoriete herinneringen met jou zijn eigenlijk allemaal sport-gerelateerd. Weet je nog dat we twintig jaar geleden iedere zondagochtend gingen skeeleren. Langs de kassen, door de duinen. Vallen deden we ook weleens, maar dat maakte toen om de een of andere reden totaal niet uit. Ik heb inmiddels lichte valangst ontwikkeld (denk dat dat met de leeftijd te maken heeft), maar jij had daar zelfs op je veertigste geen problemen mee. Zou het dan toch kloppen dat je je geen dag ouder voelt dan vijfentwintig?

Maar we gingen niet alleen skeeleren, in een ver verleden toen er nog weleens ijs op de sloot lag, maakten we schaatstochten. Vaak samen, soms met Felix erbij. Arme Roos heeft eigenlijk nooit leren schaatsen. Weet je nog die laatste keer dat er ijs lag en dat ze na een half uur ploeteren besloot er maar mee te stoppen en dat wij dachten, yes….. nu kunnen we gewoon weer op ons eigen tempo schaatsen. Vet gemeen zijn we eigenlijk. Jij kwam daarna twee keer ten val waardoor je nu nog steeds last hebt van je knieën. Boontje komt om zijn loontje, ben benieuwd wanneer mijn loontje komt ;-).

Inmiddels schaatsen en skeeleren we niet meer. De laatste keer dat ik samen met jou op skeelers stond, was op de dag dat ik tevens voor het eerste keer ging hardlopen, in juni 2006. Mooie dag was dat. Een paar maanden later kochten we samen ons eerste paar hardloopschoenen en dat was dat, inmiddels noemen we onszelf allebei hardloper. En misschien loop jij dit jaar – op je zestigste – wel je eerste marathon?! Ik ben nummer één fan van dit idee!

En laten we het skiën niet vergeten. Dankzij jou (en mama natuurlijk) stond ik op mijn tweede voor het eerst op ski’s en heb ik – dankzij twaalf jaar les – goed leren skiën. Jij staat met je zestig jaar ook nog steeds op de lange latten (ook al zijn ze inmiddels wat minder lang dan vijfentwintig jaar geleden). Afgelopen wintersport samen in Serfaus was een van mijn favoriete vakanties ooit. Ik had verwacht dat we minstens een mega-ruzie zouden krijgen (omdat we allebei nogal onze eigen mening hebben), maar we bleken een super-vakantie-team te zijn. Ik ga je missen als ik over drie weken samen met Roos op wintersport ‘moet’.

HAPPY BIRTHDAY PAPA! Vanavond vieren we het met homemade sushi. Het hardlopen zullen we vandaag maar even achterwege laten, die negentien kilometers die je gisteren liep hebben er volgens mij nogal ingehakt ;-). Ja, herstel is natuurlijk wel iets anders als je zestig bent.

Liefs,
Annemerel

P.S. Jij bent een van de redenen waarom ik geen relatie heb. Met zo’n voorbeeld als jij, daar kunnen weinig mannen aan tippen. Mama is one lucky girl.

P.S. 2 Ik vind het nog steeds jammer dat ik gisteren niet mocht filmen hoe je mijn camouflagestift gebruikte om je oorlogswond te camoufleren. Nu weet ik van wie ik het heb, het openkrabben van puistjes. IT’S YOU!!!