Toen ik in 2006 begon met hardlopen deed ik dit in eerste instantie omdat ik Blake Lively in de film Sisterhood of the Traveling Pants over het strand zag lopen in een kort broekje en sportbeha en dacht… zo wil ik er ook uit zien. Laat me, ik was net 17, ergens wist ik natuurlijk wel dat Blake slechts een personage in een film speelde en dat haar figuur niets te maken had met dat ene stukje hardlopen in de film. Met nog drie weken tot mijn zomervakantie in Italië te gaan, inspireerde het me uit bed te stappen en zelf ook te beginnen met hardlopen. In een kort strak spijkerbroekje en oude schoolgym schoenen, gewapend met mijn Baby-G horloge en een opbouwschema dat ik gevonden had in Glamour in mijn hoofd, liep ik naar buiten voor mijn allereerste ’training’. Dat hardlopen me niet direct een ‘droomlichaam’ zou opleveren, maar wel heel veel andere dingen op zou, ontdekte ik al vrij snel.
Natuurlijk, hardlopen zorgde ervoor dat ik meer kon eten, ik verbrandde immers ook meer calorieën. Echter, had ik ook veel meer honger, dus at ik ook meer. Daarnaast, hoe beter ik getraind raakte, hoe minder energie ik verbrandde met het doen van mijn trainingen. Doordat ik heel eenzijdig trainde kwam ik tijdens een marathonvoorbereiding eerder kilo’s aan, dan dat ik ze verloor. Ook deed ik geen krachttraining, wat niet alleen voor instabiliteit tijdens het lopen zorgde (wat me weer ontzettend blessuregevoelig maakte), het hielp ook niet echt bij dat droomlichaam dat ik voor mijn hardloopcarrière voor ogen had.
Ik vond dat (meestal) geen groot probleem. Kijk, ik denk dat ik niet de enige vrouw ben die weleens momentjes heeft, waarin ze even niet zo lekker in haar vel zit en denkt dat al haar problemen opgelost kunnen worden als ze net een paar kilootjes minder op de weegschaal ziet staan. Maar over het algemeen was ik best tevreden. Hardlopen was voor mij al lang geen manier meer om er goed uit te zien in bikini, het was een manier van ontspanning. Ontspanning die zorgde voor rust en creativiteit. Daarnaast was die goede conditie geen slecht bijproduct en kon ik heel erg genieten van het lopen van het verbeteren van mijn PR’s tijdens wedstrijden.
Mijn lichaam en gewicht bleven altijd een beetje hetzelfde. Soms had ik een uitschieter naar boven, als ik geblesseerd was, of gewoon echt (veel) te veel at (snoepte). Dit veranderde allemaal toen ik elf maanden geleden voor het eerst mijn trainingsschema uit handen gaf en lange langzame duurlopen (de enige training die ik voorheen deed) een uitzondering werden in plaats van de regel. Twee krachttrainingen met gewichten per week. Twee baantrainingen die worden gecombineerd met een half uur loopscholing en buikspieroefeningen. Trainingen op een tempo wat net buiten mijn comfortzone valt. Binnen een maand was ik vijf kilo kwijt en aan het einde van de rit (september) waren dat er zelfs tien. In het proces was ik mijn voorgevel verloren, maar de strakke buik en sterke benen die ik er voor terug had gekregen waren me veel meer waard.
Foto’s links februari 2018, foto’s rechts juli 2018
Maar wat me nog het meeste waard was (en is), is het feit dat ik me veel energieker voelde. Ik heb altijd veel problemen met mijn hormonen gehad. Er zat totaal geen regelmaat in mijn menstruatie en de weken tussen mijn eisprong en mijn menstruatie waren ronduit ongemakkelijk. Dit veranderde afgelopen zomer dus allemaal, van de ene op de andere dag was ik regelmatig ongesteld en had ik tijdens mijn PMS-periode nergens meer last van. Deze winter ging het weer eventjes mis (ik denk dat twee marathons in vijf weken en het gebrek aan zonlicht hier zeker van invloed op zijn geweest), maar het lijkt er op dat we weer right back on schedule zijn.
Na bijna een jaar intensief trainen lijkt het er ook op dat mijn lichaam zichzelf steeds beter gaat ‘vinden’. Ik weeg nog steeds hetzelfde als in september (ik sta een keer per maand op de weegschaal omdat ik hier absoluut niet obsessief mee bezig wil zijn), maar waar je in september mijn botjes op mijn borstkast kon tellen, zit nu weer iets meer opvulling.
Of ik dan nu mijn droomlichaam heb? Ja. Eigenlijk wel. Alleen houdt dat op dit moment veel meer in dan het dertien jaar geleden deed. Als ik in de spiegel kijk ben ik tevreden, maar vooral het feit dat ik conditioneel heel erg fit ben en dat ik sterk genoeg ben om een zware verhuisdoos naar boven te tillen, daar word ik blij van. Wat anderen van mijn lichaam vinden, vind ik minder belangrijk. Ik weet dat er mensen zijn die me te dun zullen vinden, ik weet dat er mensen zijn die het liefst nog gespierder zouden zijn. En dat is OK. Hoe mooi je iets vindt, dat is een mening, subjectief.
Een comment op Instagram met ‘je bent vel over been, vind je dit nu echt mooi’, is dan ook iets waar ik alleen maar heel hard om kan lachen. Er zijn kritische reacties die iets met me doen, ik bedoel, ik ben ook maar een mens, zestien jaar online zijn maakt je niet volkomen resistent voor gemene opmerkingen, maar opmerkingen over mijn lichaam, daar kan ik echt niet (meer) mee zitten. Ik denk dat dat een van de mooiste dingen van bijna dertig zijn is, dat je veel beter een onderscheid kunt maken tussen belangrijke en onbelangrijke zaken. En wat anderen (buiten mijn familie en vriend) van mijn lichaam vinden, vind ik totaal onbelangrijk.
Amen.
Liefs,
Annemerel
Wauw wat heb je dit mooi opgeschreven Annemerel!
Super dat je lichaam zich aan het “vinden” is. Dat je gewicht mooi constant is.
Het is inderdaad 100x belangrijker dat je jezelf goed voelt omdat je cyclus regelmatig is, dat je in balans bent, dat je energieker bent. Lekker bezig jij!
Wat heb je trouwens aan een opmerking waar je niks aan hebt. Goed dat je daar geen energie in steekt en zelfs energie eruit haalt door er om te lachen. Hopelijk komt die persoon zelf in de toekomst “in balans” zodat hij/zij rond die tijd ook energie kan vinden om iemand eens een compliment te geven.
Je ziet er prachtig uit. Je mag zeker trots op jezelf zijn met wat je hebt bereikt. Laat andere maar lekker lullen, waarschijnlijk zijn ze gewoon jaloers. Ben ik ook wel een beetje hoor, als ik eerlijk ben. Maar ja, ik ben geen dertig meer en ben door hardlopen en gezonder eten al 25 kilo kwijt geraakt. Dus eigenlijk heb ik niks te klagen. Zit nu op een gezond BMI en daar gaat het om. Ga zo door met wat je doet. Ik hou ervan
Auteur
Wat goed dat je door hardlopen op een gezond BMI bent gekomen. Jezelf met mij/anderen vergelijken heeft inderdaad geen zin.
Typisch Annemerel hoor. Net doen alsof ze alleen maar “heel hard moet lachen” om een opmerking die haar eigenlijk heel erg onzeker maakt. En er vervolgens dus over door blijft gaan in haar vlogs, blog en de desbetreffende opmerking ook nog eens direct verwijdert. Dat klinkt niet bepaald alsof ze er “heel hard om moet lachen” maar eigenlijk alleen maar wil horen hoe fantastisch ze er wel niet uit ziet.
Auteur
:) je hebt me door.
Hoi Yfke,
Dat ze er zo volwassen over door blijft gaan in haar vlogs en blogs vind ik juist een mooie manier om nare opmerkingen te verwerken. Ze stopt de opmerkingen niet echt weg vind ik, ze schrijft juist heel mooi wat ze WEL belangrijk vindt, namelijk dat ze een regelmatige cyclus heeft en dat ze zich energieker voelt, hier heb ik ook wat aan. Ik zou (te veel) negatieve opmerkingen denk ik ook verwijderen zodat ik er zo weinig mogelijk energie aan kwijt kan raken.
lol stel je bent jou
hahaha deze opmerking is heerlijk. #10punten
#doeslief
Ik vin dat je er fantastisch uitziet
Wat fijn dat je goed in je vel zit, daar gaat het uiteindelijk om toch! Ik denk dat veel sporters, of ze het nou als doel hebben of niet, toch altijd wel onbewust/bewust bezig zijn met hoe hun lichaam eruit ziet en hoe het verandert. Ik ben zelf al redelijk aan de slanke kant en merk dat ik niet nóg dunner wil worden door hard te lopen. Hoe je je voeding hierop moet aanpassen is misschien wel een goeie voor AYRQ :-)
Nou annemerel ik vind je er toppie uitzien , je huid vind ik ook rustiger..allemaal voordelen maar het belangrijkste is….je voelt je goed .Ben zelf 36 kgafgevalleb weliswaar is 2 jaar tijd, maar heb me nog nooit zo goed gevoeld….iedere dag sporten met zware krachttraining…resultaat geen rug/ heupblessures meer heerlijk..zou zeggen ga lekker zo door!!! Xxx mams kim
Prachtig resultaat! Ik kijk er naar uit om je video’s met core stability te bekijken (en uit te voeren) (als die er ook daadwerkelijk aankomen?), net zoals die van je loopscholing (benieuwd wat dit is want in België gebruiken we dit woord namelijk niet, haha)!
In België noemen we dit techniektraining, geloof ik :)
Je bent altijd al prachtig geweest en het is nu niet eens zozeer dat je afgetraind ben: je straalt gewoon de hele tijd. Good for you! <3
Haha ja die “glow” heh!?! Mooi! :-)
Ja zo waar dit allemaal! Ik denk dat hoe je je lichaam ziet ook voor een deel bepaald wordt door hoe je je voelt, en vice versa! Je bent duidelijk happy nu (super fit, in love & relaxed!) en dat straal je uit en maakt je denk ik ook “milder” naar jezelf! Ik denk dat een heel groot deel niks met je lichaam te maken heeft (of je nu 10kg meer of minder weegt), maar heel veel met je mindset!! Hoe dan ook, je hebt een geweldig lichaam en een geweldige personality!
Ik vind je prachtig voor en na! Maar het klopt dat ik je nu veel krachtiger vind uitzien.
Alle lof voor dit artikel! Wat fijn om te lezen hoe goed je nu in je vel zit en ook dapper dat je daarbij foto’s durft te posten!
Te gek om te zien wat ?♀️?️♀️ trainen & voeding met je lichaam doet! Love it❤️!