LET’S TALK ABOUT: Jarig zijn in coronatijd

Foto: Jorrit Ooyen

Jarig zijn in coronatijd, het is net wat anders dan anders, maar ik kan je inmiddels uit ervaring vertellen dat je je ook nu jarig kunt voelen en een leuke dag kunt hebben. Mijn verjaardag gisteren was een van de leukste verjaardagen die ik in mijn 31-jarige leeftijd heb mogen vieren.

Nu was het natuurlijk sowieso al redelijk bijzondere dag omdat ik na lang twijfelen eindelijk mijn plan concreet maakte en dit met jullie durfde te delen. Toen ik om zeven uur ’s ochtends op publiceer klikte bij mijn Instagrampost fladderden de vlinders door mijn buik en die vlinders die vliegen, ruim 24 uur later, nog steeds als een malle door mijn buik. Het grootste gedeelte van de dag heb ik besteed met mailtjes beantwoorden, maar ik had het niet anders gewild. Heel veel dank aan iedereen die zich heeft ingeschreven, jullie ontvangen snel een bevestigingsmail inclusief betaallink. Doe jij al mee?

Andere jaren…

Hoewel ik heel veel plezier behaalde uit het lezen van mailtjes en het bijhouden van alle deelnemers in een excelbestand, was mijn 31ste verjaardag wel een heel andere verjaardag dan andere verjaardagen. Normaal zorg ik er namelijk voor dat ik op mijn verjaardag helemaal vrij ben van verplichtingen. Complete vrijheid. Op mijn 25ste was ik in Londen, toen ik 26 werd in Italië, mijn 27ste verjaardag vierde ik in het Hilton in Den Haag, op mijn 28ste verjaardag ging ik chic uiteten met vriendinnen in Den Haag, mijn 29ste verjaardag vierde ik op Mallorca met mijn moeder en mijn 30ste verjaardag spendeerde ik in Amsterdam en sliep ik bij het Pulitzer Hotel. Het waren stuk voor stuk mooie dagen, maar misschien was mijn 31ste verjaardag uiteindelijk wel de mooiste omdat ik het gevoel had dat ik met iets goeds bezig was.

Hyper

Maar goed, nu terug naar mijn verjaardag. Die begon dus om zeven uur ’s ochtends. Ik had een gemiste FaceTime call van mijn zusje die om 0.00u gebeld had. Ja, toen lag oma te slapen ;-). Tuur bracht koffie op bed en ik klikte op publiceer bij mijn Instagrampost om mijn project aan te kondigen. Daarna legde ik mijn telefoon snel weg omdat ik de reacties niet meteen durfde te zien. Maar toen ik na een half uur mijn bed uitkwam en mijn mailbox checkte zag ik dat er al negen mensen waren ingeschreven. Zo leuk! Ik was helemaal door het dolle heen, maar probeerde toch ook een beetje de rust te bewaren omdat ik mezelf na 31 jaar inmiddels een beetje ken.. als ik te lang hyper ben krijg ik uiteindelijk hoofdpijn. Samen met Tuur deed ik een yoga workout en toen we klaar waren, hadden we vijf nieuwe inschrijvingen. Ja, hoe moet ik rustig blijven dan?

Geobsedeerd door mijn mailbox

Natuurlijk stroomde ook de felicitaties binnen via app’jes en telefoontjes. Tussendoor probeerde ik mijn vlog te editen, maar daar deed ik drie keer zo lang over omdat ik tussendoor heel de tijd mailtjes aan het beantwoorden was. Rond een uurtje of een lukte het me eindelijk om me los te rukken van mijn MacBook om een kort rondje te gaan hardlopen. Onderweg ben ik vier keer gestopt om mijn mail te checken. Ja, ik was lichtelijk geobsedeerd met mijn mailbox.

Bij thuiskomst was het cadeautje van mijn zusje bezorgd, een heerlijke geurkaars. Winter of zomer, een goede geurkaars maakt me altijd gelukkig. Tuur had ondertussen een bos bloemen gehaald, kroketten en een bak met ijs van mijn favoriete ijssalon in Monster waar ik sinds onze verhuizing niet meer geweest was. Ik zei het toch, topverjaardag?

Tuur ging ’s middags fietsen en ik dook met mijn MacBook en mijn mailbox op de bank om de namen en mailadressen van deelnemers te verwerken in een excelbestandje. Normaal gesproken is administratie echt niet mijn ding, maar nu had ik er totaal geen problemen mee, want iedere extra naam was weer een stapje dichterbij de 100 die we minimaal nodig hebben om het project door te laten gaan.

Maison Kelder & meer cadeautjes

Aan het eind van de middag kwam Tuur thuis met taart (Maison Kelder hazelnootschuim) en het cadeautje van zijn ouders. Onder toeziend oog van Tuurs ouders via FaceTime heb ik het cadeautje opengemaakt en ik ben er zo blij mee, een mooie nieuwe Goodr zonnebril, zwart met blauwe glazen. Ik ga zelden de deur uit zonder zonnebril, dus hij gaat vast goed gebruikt worden.

Verrassing!

Vervolgens belde Laura en werd er aangebeld door een meisje van Walter Benedict (een fijn restaurant in Den Haag), Laura had voor Tuur en mij een heerlijk Frans driegangenmenu besteld. Wat een mega verrassing en wat ontzettend lekker. Ik wist dat ik zelf niet voor eten hoefde te zorgen, maar dat Laura zo iets tofs geregeld zou hebben, dat had ik echt totaal niet verwacht. Ze is zelf komende zaterdag jarig dus ik heb nu nog drie dagen om met een masterplan voor haar verjaardag te komen. Iemand suggesties?!

Toch nog ‘familiebezoek’

Na het eten reden Tuur en ik naar mijn ouders om daar in hun voortuin taart te eten, ik kreeg mijn cadeautjes (heerlijke chocoladetruffels, mijn favoriete oogschaduw waarvan ik dacht dat hij niet meer verkocht werd en een slaapmasker van zijde) en het was fijn om mijn ouders op mijn verjaardag te kunnen zien. Ook al konden we elkaar geen knuffel geven.

We sloten de avond af met Netflix (we zijn nu bezig met seizoen 2 van Dead To Me) en om half twaalf strompelde ik moe maar voldaan de trap op naar boven. Het was een mooie dag. Mede dankzij jullie. Heel veel dank daarvoor.

Liefs,

Annemerel