NEW YORK: Foto Update III

Mijn derde en laatste foto-update van New York begint op de dag na de verkiezingen, woensdag 9 november. De enige grauwe dag in de zeven dagen dat ik in New York was. Het weer weerspiegelt de stemming van de New Yorkers (en die van mij), somber. Ik las dat negentig procent van de inwoners van Manhattan op Clinton gestemd heeft, nou dat is te merken. Ik zag een meisje huilend over straat lopen (kan natuurlijk ook dat haar vriendje het net had uitgemaakt, maar ik ga er voor dit verhaal vanuit dat ze verdrietig was over de verkiezingsuitslag), in de metro is iedereen stil en er heerst gewoon een hele bedrukte stemming.

Mijn moeder heeft Grand Central nog niet gezien dus wandelen we hier ’s ochtends even naartoe. Nu kan ze iedere keer als Grand Central in een film of serie te zien is zeggen dat ze daar geweest is (haar woorden). Ik kon weer even mijn favoriete monoloog oefenen ‘Good morning Upper East Siders, Gossip Girl here, your one and only source into the scandalous lives of Manhattan’s elite’.

Na een ontbijtje bij Pain Quotidien (niet op de foto), shoppen we twee uurtjes (niet op de foto), we worden allebei niet ergens mega enthousiast van dus geven we geen geld uit. Dat doen we wel in de Plaza Food Hall (in de kelder van het beroemde Plaza Hotel), waar we cappuccino’s drinken en worteltaart eten. God wat was dat een lekker stuk taart, perfect moist en goed gekruid.

Even flash forward naar ’s avonds. Na ons stuk taart zijn mijn moeder en ik terug gegaan naar het hotel. Ik om te werken, zij om haar benen te strekken en een boek te lezen. Het regende nog steeds en ik liep heel de tijd in mijn hoofd met allerlei dingen die ik nog moest doen, dus ik dacht weet je wat, ik ga wel gewoon werken want op deze manier loop ik ook niet rustig door de stad. En dat deden we dus. Die ‘saaie’ middag maakten we goed door aan het begin van de avond naar het Wythe Hotel in Brooklyn te gaan, waar we in de rooftop bar een cocktail dronken. En ik kon niet kiezen tussen een van deze twee foto’s dus ik deel ze nu allebei, mijn Mojito en ik in de bar van het Wythe Hotel, met uitzicht op de skyline van Manhattan.

Ik bedoel…

Na de cocktail namen we de metro weer terug naar Manhattan, waar we in de Lower East Side een restaurantje opzichten met de naam ‘Pizza Beach’. Had mijn moeder gevonden op de blog van een blogger die in New York woont.

Dat was een heel goede vondst van mijn moeder, want de pizza was heerlijk bij Pizza Beach. Ik heb er helaas geen foto van (de fles wijn die we erbij dronken smaakte ook erg goed), maar het was een pizza met paddenstoel, hele zachte mozzarella (stracciatella) en truffelolie. Te goed.

Donderdag werd ik voor de laatste keer wakker in mijn hotelkamer in het RIU Plaza Hotel. Tijdens het etentje de avond ervoor vierde een meisje met de naam ‘Abby’ haar verjaardag. Dat weet ik omdat er boven haar stoel vier grote ballonnen hingen die de naam ‘Abby’ spelden. Toen Abby en haar vriendinnen het restaurant verlieten lieten ze de ballonnen hangen. Ik dacht, die komen ze vast de volgende dag wel ophalen, maar toen ik het aan de ober vroeg zei hij dat ik de ballonnen wel mee mocht nemen. Ik weet niet of hij me goed begreep, maar dat liet ik me geen tweede keer vertellen en dus nam ik de letter A mee, met de metro, door Midtown, over Times Square, in de lift… En toen had ik die ballon en ja wat moet je er dan eigenlijk mee… helemaal niets natuurlijk. Een foto maken en dan leuk laten hangen, mee naar Nederland nemen ging natuurlijk niet.

Onze laatste dag besteden we met een wandeling over The High Line, het park gebouwd op een oude spoorlijn aan de westzijde van Manhattan. Ik heb trouwens ’s ochtends eerst een rondje van acht kilometer hardgelopen door Central Park, maar ik heb hier alleen maar bewegende beelden van en geen foto’s, dus die kan ik niet met je delen. Hoop dat deze foto’s vanaf de High Line wat goedmaken.

Het park werd ontworpen door de Nederlandse tuinarchitect Piet Oudolf, stukje Nederlands trots in New York. Hij deed overigens ook het ontwerp van Battery Park in New York en een gedeelte van Millennium Park in Chicago. Indrukwekkend CV die Piet.

Een van de dingen waar zijn stijl aan te herkennen is dat hij niet alleen kijkt naar kleur, maar ook vooral naar structuur van bloemen en planten. Althans, dat heb ik me laten vertellen door mijn vriend Wiki. Het ziet er prachtig uit.

Degene die Lady Liberty spot op deze foto heeft hele goede ogen (of gewoon veel kennis van New York). Alhoewel het niet echt lastig is natuurlijk, aangezien er maar een heel klein stukje water op de foto te zien is (hint).

‘Carrie’s appartement’ op Perry Street mocht natuurlijk niet ontbreken in mijn toeristische route voor mijn moeder.

Voor TUI maak ik een artikel met de lekkerste burgers, ik ‘moest’ dus lunchen met een burger. Deze at ik bij Seabird op 6th Avenue en W 4th street. Het was heerlijk! De frietjes waren zo goed en de vis was heerlijk.

Een van de laatste dingen die we donderdag deden? Naar de negende verdieping van warenhuis Macy’s voor de kerstafdeling. Mijn hemel wat een kitch en wat een overdaad. Ik heb nog nooit zo’n grote en heftige kerstafdeling gezien. Geef mij maar de kerstafdeling van warenhuis Liberty London (in Londen dus). Maar wel leuk om een keer gezien te hebben.

En toen was het avontuur alweer over en namen we de grote blauwe vogel terug naar Amsterdam. De vlucht ging ontzettend snel, de zesenhalf uur vlogen voorbij. Erg veel slaap heb ik niet kunnen vatten, maar ik heb mijn best gedaan. Op het moment van schrijven is het vrijdagavond 19.00u en doe ik heel erg veel moeite om wakker te blijven.

We zijn vanmorgen om half elf geland en hebben dus een complete nacht overgeslagen. De drie minuten slaap die ik in het vliegtuig gehad hebben waren zeker geen volwaardige nacht. Maar hé, even doorzetten tot 21.00u en dan lekker slapen. Hopen dat ik dan morgen semi-fris en fruitig (of misschien wel echt fris en fruitig) op een redelijk tijdstip wakker word. Want… so little time so much to do. Een week naar New York is ontzettend gaaf, maar nu is het tijd om alles te doen dat ik afgelopen week niet (mijn mail beantwoorden en mijn Metropagina maken). Wens me veel geluk dit weekend.

Maar wat was deze week in New York geweldig. Ik dank TUI/Holland Runner op mijn blote knietjes voor deze geweldige reis. Ik dank mijn moeder dat ze het aandurfde om met me mee te gaan en ik dank mijn vader dat hij mijn moeder liet gaan (in de 38 jaar dat mijn ouders samen zijn, zijn ze nog nooit zo lang uit elkaar geweest… bizar). En ik dank jullie voor alle lieve reacties en voor het lezen van mijn blogs en kijken van video’s. Van de vlogs uit New York zijn jullie voorlopig nog niet af en jullie hebben ook nog een Hotspot artikel tegoed. Daarnaast schrijf ik ook een aantal artikelen voor het TUI Smile Platform, die zal ik ook met jullie delen zodra deze online staan.

Liefs,
Annemerel