Hello from NYC, waar je op iedere straathoek een foto uit de losse pols kunt schieten en je er op kunt vertrouwen dat het een fotogeniek plaatje is. Mits de zon schijnt. En dat deed ‘ie toen ik gistermiddag aankwam gelukkig. Dat wil niet zeggen dat hier de lente wel gearriveerd is, de temperatuur ligt ook hier rond het vriespunt. MAAR IK BEN IN NEW YORK.
De vlucht van Amsterdam naar New York verliep sneller dan verwacht. Ook al konden we pas een half uur later aan board, we waren er ruim drie kwartier sneller dan gepland. Ik heb me tijdens de vlucht prima vermaakt met films (Bad Moms Christmas, Nine To Five en een deel van Battle of the Sexes) en gezellige gesprekken met mijn buurvrouw in het vliegtuig, een moeder die haar stage-lopende dochter op komt zoeken. Voor ik het wist stond ik alweer mijn vingerprint te scannen bij de douane.
Met de AirTrain naar Manhattan
Nog geen drie kwartier later stond ik met mijn koffer op de AirTrain te wachten. Normaal gesproken neem ik een taxi naar Manhattan, maar dat geld geef ik liever uit aan eten en ik vond het eigenlijk wel een avontuur om met de AirTrain te gaan. Het was eigenlijk heel simpel, de trein gaat vanaf de terminal naar Jamaica station, daar betaal je vijf euro om de trein uit te mogen (je betaalt dus pas achteraf). Daarna kocht ik een metrokaart voor 7 dagen en ging ik met de blauwe E-lijn richting Manhattan. Een half uurtje later was ik op mijn eindstation en die was heel toevallig op de hoek van mijn hotel (niet heel toevallig, want dit heb ik natuurlijk van te voren zo uitgezocht). Als je niet in de spits reist is deze route echt een aanrader. Ik was dus 5 dollar voor de AirTrain kwijt en 32 dollar voor de metrokaart, maar die laatste kan ik de hele week gebruiken. Een enkele reis kost 2,75, dus dan zou je in totaal 7,75 kwijt zijn voor je reis.
Park Central Hotel
Om kwart voor vier was ik al bij het hotel. TUI Sports heeft voor mij het Park Central Hotel geboekt en dat is tot op heden geen straf. Het hotel ligt twee straten van Central Park verwijdert en er zijn hier heel veel metrohaltes in de buurt. In een kwartiertje zit ik downtown. De kamer is ook heel netjes en relatief groot. Ook niet geheel onbelangrijk: het bed is groot, heel groot. En ik hoef met niemand te delen ;-).
Startbewijs ophalen
Nadat ik me in het hotel even had opgefrist ben ik meteen naar T-Mobile gewandeld om een Amerikaanse simkaart te halen. Daarna ben ik met de metro downtown gegaan om mijn startbewijs voor de halve marathon op te halen. De expo was minder overweldigend groot dan tijdens de marathon, maar groot genoeg om echt de halve marathon-vibe te voelen. Het was ook nog helemaal niet druk, dus genoeg tijd om een praatje te maken met de jongen die me mijn startbewijs overhandigde. Ik gaf hem mijn paspoort om de gegevens te controleren en hij zei ‘Hmm… The Netherlands… is that, like some sort of region? It’s not a country right? Like, I know I’ve been to Denmark, The Netherlands is not Denmark, right?’. Right. Hahahaha. ik heb hem even uitgelegd dat het de Nederlanders waren die New York in de zeventiende eeuw in eerste instantie ‘ontdekt’ hadden. Toen was zijn reactie ‘Oooooh right, Amsterdam, I’ve been to your country!’. Ik dacht dat het feit dat Amerikanen geen topografie kenden een soort van urban legend was, maar ik heb nu dus die levende legende ontmoet. Was bijzonder.
Q&A met Allie Kieffer
Mijn avondprogramma was gevuld met een Q&A met Allie Kieffer bij het NYRR runhouse. Allie werd vijfde tijdens de New York City Marathon in 2017, ze was toen nog geen elite atleet. Inmiddels is ze dat wel en is ze net terug van een trainingsstage van 7 weken in Kenia, waar ze wekelijks twaalf trainingen deed en 115 mile wegtikte. Dat vele trainen op hoogte heeft haar helaas een stressfractuur in haar voet opgeleverd waardoor ze zondag niet aan de start van de halve marathon staat en ook de Londen marathon moet missen. Super sneu en zet ook mijn pijnlijke knie van de afgelopen maanden in perspectief. Allie sprak over body issues in het hardlopen (ze is minder dun dan veel andere marathonlopers) en over omgaan met blessures. Vond vooral dat laatste gedeelte heel inspirerend.
Het NYRR runhouse vond ik ook onwijs leuk om even gezien te hebben. Hier hingen onder andere alle medailles van de New York City Marathon. Ik hou van dat soort nostalgische memorabilia.
Whole Foods & Netflix
Na de Q&A liep ik naar Whole Foods om eten te halen. Ik haalde een heerlijke pizza slice, cupcake en limonade en die heb ik vervolgens heerlijk in bed met Netflix op de achtergrond opgegeten. Rond 21.00u (2.00u Nederlandse tijd) werden mijn ogen zwaar en viel ik in slaap. Ik werd vanmorgen om 4.00u wakker, ik heb nog een uurtje geprobeerd door te slapen maar heb het uiteindelijk maar opgegeven. Inmiddels is het 6.00u en vind ik het een mooi moment om mijn bed uit te gaan. Ik wil de zonsopgang gaan bekijken vanaf de Brooklyn Bridge, dus ik ga opschieten.
Spreek jullie morgen XXX
Liefs,
Annemerel
Hahaha die jongen bij het startbewijs ophalen :’) Ik heb drie jaar geleden zoiets meegemaakt in Rome; we stonden te wachten ergens en raakten even aan de praat met een Amerikaanse vrouw (‘from the Mid-West’, dus je kan het accent wel bedenken, echt dat knauwerige Amerikaans, haha) en zij vroeg waar wij vandaan kwamen. Dus wij zeiden ‘from the Netherlands’, en ze zegt doodleuk ‘Is this your first time in Europe?’ Eeeh…
Hahaha wacht hij was in Amsterdam geweest zonder te weten dat dat in Nederland/The Netherlands ligt? Of misschien kende ‘ie Nederland alleen onder de naam ‘Holland’, maar toch, heeel bijzonder inderdaad haha. Je eerste dag NYC klinkt al heel goed, lekkere start ook als je een lange vlucht naast een gezellig persoon hebt! Nooit zo over nagedacht eigenlijk maar dat maakt wel verschil natuurlijk.
Heerlijk dat je er bent, lekker ervan genieten nu!
Heerlijk zeg! Ik leef helemaal met je mee, ook al ben ik nog nooit in New York geweest.
Geniet!!
Hey, als je in New york bent ga je achter een nieuwe sim voor in je gsm. Wat neem je dan juist en waar? Groetjes